1 ض ِيقاتِي كَثِيرَةٌ يا اللهُ. فَقَدْ قامَ عَلَيَّ كَثِيرُونَ.

O Zot, sa të shumtë janë armiqtë e mi! Shumë ngrihen kundër meje.

2 ك َثِيرُونَ يَتَآمَرُونَ ضِدِّي. وَيَقُولُونَ: «لَنْ يُخَلِّصَهُ اللهُ.» سِلاهْ

Shumë thonë për mua: "Nuk ka shpëtim për të pranë Perëndisë". (Sela)

3 ل َكِنَّكَ يا اللهُ تُرسِي. أنتَ مَجدِي. أنتَ مَنْ يَرفَعُ رَأْسِي.

Por ti, o Zot, je një mburoje rreth meje; ti je lavdia ime dhe ai më larton kokën.

4 ب ِصَوْتِي أدعُو اللهَ ، وَهُوَ يُجِيبُنِي مِنْ جَبَلِهِ المُقَدَّسِ. سِلاهْ

Me zërin tim i thirra Zotit dhe ai m’u përgjigj nga mali i tij i shenjtë. (Sela)

5 ا سْتَلقَيتُ وَنِمْتُ. وَها قَدِ استَيقَظْتُ، لِأنَّ اللهَ يَسنِدُنِي!

Unë rashë e fjeta; pastaj u zgjova, sepse Zoti më përkrah.

6 ف َلا أخافُ مِنْ عَشَراتِ الأُلُوفِ الَّذِينَ أحاطُوا بِي.

Unë do të kem frikë nga mizëri njerëzish që kanë fushuar rreth e qark kundër meje.

7 ق ُمْ يا اللهُ! قُدْنِي يا إلَهِي إلَى النَّصْرِ! عِندَما تَضْرِبُ كُلَّ أعدائِي عَلَى وُجُوهِهِمْ، سَتُكَسِّرُ كُلَّ أسنانِ هَؤُلاءِ الأشْرارِ.

Çohu, o Zot, më shpëto, o Perëndia im; sepse ti i ke goditur tërë armiqtë e mi në nofull; u ke thyer dhëmbët të pabesëve.

8 ا لانتِصارُ مِنَ اللهِ! لِتَكُنْ بَرَكَتُكَ عَلَى شَعبِكَ! سِلاهْ

Shpëtimi i përket Zotit, bekimi yt qoftë mbi popullin tënd. (Sela)