1 ه َيّا نُرَنِّمُ فَرَحاً للهِ. هَيّا نَهتِفُ بِتَسابِيحَ للصَّخرَةِ الَّتِي تُخَلِّصُنا.

Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

2 ل ِنَقتَرِبْ مِنْ حَضرَتِهِ بِشُكرٍ، وَنَهْتِفُ لَهُ بِالمَزامِيرِ.

Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

3 ل أنَّ يهوه إلَهٌ عَظِيمٌ، هُوَ المَلِكُ عَلَى الآلِهَةِ كُلِّها.

Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

4 ل أنَّ العالَمَ لَهُ، مِنْ أعمَقِ الكُهُوفِ إلَى أعلَى ذُرَى الجِبالِ!

Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

5 ا لمُحِيطاتُ الَّتِي صَنَعَها وَالقارّاتُ الَّتِي كَوَّنَها، كُلُّها لَهُ!

I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

6 ل ِنَنْحَنِ وَنُخضِعْ أنفُسَنا، وَنُبارِكِ اللهَ الَّذِي صَنَعَنا!

Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

7 ل أنَّهُ إلَهُنا، وَنَحنُ الشَّعبُ الَّذِي يِرعاهُ، وَالخِرافُ الَّتِي يَهدِيها بِيَدِهِ. فَاستَمِعُوا اليَومَ إلَى صَوتِهِ:

Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

8 « وَلا تًقَسُّوا قُلُوبَكُمْ كَما فَعَلْتُمْ فِي مَرِيبَةَ، وَعِندَما جَرَّبْتُمُوهُ فِي مَسَّةَ فِي الصَّحراءِ.

"mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

9 ه ُناكَ جَرَّبَنِي آباؤُكُمْ وَامتَحَنُونِي، مَعَ أنَّهُمْ رَأَوْا أعمالِي

ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

10 أ ربَعِينَ عاماً صَبَرتُ عَلَى ذَلِكَ الجِيلِ. أقُولُ لَكُمْ إنَّهُمْ كانُوا شَعباً عاصِياً لَمْ يَهتَمُّوا بِطُرُقِي.

Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

11 و َلِهَذا أقسَمتُ غاضِباً: ‹لَنْ يَدخُلُوا راحَتِي.›»

Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".