1 V inde, cantemos alegremente ao Senhor, cantemos com júbilo ã rocha da nossa salvação.

Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

2 A presentemo-nos diante dele com ações de graças, e celebremo-lo com salmos de louvor.

Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

3 P orque o Senhor é Deus grande, e Rei grande acima de todos os deuses.

Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

4 N as suas mãos estão as profundezas da terra, e as alturas dos montes são suas.

Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

5 S eu é o mar, pois ele o fez, e as suas mãos formaram a serra terra seca.

I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

6 O h, vinde, adoremos e prostremo-nos; ajoelhemos diante do Senhor, que nos criou.

Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

7 P orque ele é o nosso Deus, e nós povo do seu pasto e ovelhas que ele conduz. Oxalá que hoje ouvísseis a sua voz:

Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

8 N ão endureçais o vosso coração como em Meribá, como no dia de Massá no deserto,

"mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

9 q uando vossos pais me tentaram, me provaram e viram a minha obra.

ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

10 D urante quarenta anos estive irritado com aquela geração, e disse: É um povo que erra de coração, e não conhece os meus caminhos;

Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

11 p or isso jurei na minha ira: Eles não entrarão no meu descanso.

Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".