1 E ntão Jó respondeu:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 A té quando afligireis a minha alma, e me atormentareis com palavras?

"Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

3 J á dez vezes me haveis humilhado; não vos envergonhais de me maltratardes?

U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

4 E mbora haja eu, na verdade, errado, comigo fica o meu erro.

Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

5 S e deveras vos quereis engrandecer contra mim, e me incriminar pelo meu opróbrio,

Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

6 s abei então que Deus é o que transtornou a minha causa, e com a sua rede me cercou.

mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

7 E is que clamo: Violência! mas não sou ouvido; grito: Socorro! mas não há justiça.

Ja, unë bërtas: "Dhunë!," por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

8 c om muros fechou ele o meu caminho, de modo que não posso passar; e pôs trevas nas minhas veredas.

Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

9 D a minha honra me despojou, e tirou-me da cabeça a coroa.

Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

10 Q uebrou-me de todos os lados, e eu me vou; arrancou a minha esperança, como a, uma árvore.

Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

11 A cende contra mim a sua ira, e me considera como um de seus adversários.

Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

12 J untas as suas tropas avançam, levantam contra mim o seu caminho, e se acampam ao redor da minha tenda.

Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

13 E le pôs longe de mim os meus irmãos, e os que me conhecem tornaram-se estranhos para mim.

Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

14 O s meus parentes se afastam, e os meus conhecidos se esquecem de, mim.

Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

15 O s meus domésticos e as minhas servas me têm por estranho; vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.

Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

16 C hamo ao meu criado, e ele não me responde; tenho que suplicar-lhe com a minha boca.

Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

17 O meu hÁlito é intolerável ã minha mulher; sou repugnante aos filhos de minhã mae.

Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

18 A té os pequeninos me desprezam; quando me levanto, falam contra mim.

Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

19 T odos os meus amigos íntimos me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.

Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

20 O s meus ossos se apegam ã minha pele e ã minha carne, e só escapei com a pele dos meus dentes.

Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

21 C ompadecei-vos de mim, amigos meus; compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.

Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

22 P or que me perseguis assim como Deus, e da minha carne não vos fartais?

Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

23 O xalá que as minhas palavras fossem escritas! Oxalá que fossem gravadas num livro!

Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

24 Q ue, com pena de ferro, e com chumbo, fossem para sempre esculpidas na rocha!

sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

25 P ois eu sei que o meu Redentor vive, e que por fim se levantará sobre a terra.

Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

26 E depois de consumida esta minha pele, então fora da minha carne verei a Deus;

Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

27 v ê-lo-ei ao meu lado, e os meus olhos o contemplarão, e não mais como adversário. O meu coração desfalece dentro de mim!

Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

28 S e disserdes: Como o havemos de perseguir! e que a causa deste mal se acha em mim,

Në rast se thoni: "Pse e persekutojmë?"; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

29 t emei vós a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que há um juízo.

ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim".