1 E ntão respondeu Elifaz, o temanita:

Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

2 P orventura responderá o sábio com ciência de vento? E encherá do vento oriental o seu ventre,

"Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

3 a rgüindo com palavras que de nada servem, ou com razões com que ele nada aproveita?

Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

4 N a verdade tu destróis a reverência, e impedes a meditação diante de Deus.

Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

5 P ois a tua iniqüidade ensina a tua boca, e escolhes a língua dos astutos.

Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

6 A tua própria boca te condena, e não eu; e os teus lábios testificam contra ti.

Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

7 É s tu o primeiro homem que nasceu? Ou foste dado ã luz antes dos outeiros?

A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

8 O u ouviste o secreto conselho de Deus? E a ti só reservas a sabedoria?

A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

9 Q ue sabes tu, que nós não saibamos; que entendes, que não haja em nós?

Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

10 C onosco estão os encanecidos e idosos, mais idosos do que teu pai.

Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

11 P orventura fazes pouco caso das consolações de Deus, ou da palavra que te trata benignamente?

Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

12 P or que te arrebata o teu coração, e por que flamejam os teus olhos,

Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

13 d e modo que voltas contra Deus o teú espírito, e deixas sair tais palavras da tua boca?

duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".

14 Q ue é o homem, para que seja puro? E o que nasce da mulher, para que fique justo?

"Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

15 E is que Deus não confia nos seus santos, e nem o céu é puro aos seus olhos;

Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

16 q uanto menos o homem abominável e corrupto, que bebe a iniqüidade como a água?

aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

17 E scuta-me e to mostrarei; contar-te-ei o que tenho visto

Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

18 ( o que os sábios têm anunciado e seus pais não o ocultaram;

atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

19 a os quais somente era dada a terra, não havendo estranho algum passado por entre eles);

të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

20 T odos os dias passa o ímpio em angústia, sim, todos os anos que estão reservados para o opressor.

I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

21 O sonido de terrores está nos seus ouvidos; na prosperidade lhe sobrevém o assolador.

Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

22 E le não crê que tornará das trevas, mas que o espera a espada.

Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

23 A nda vagueando em busca de pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que o dia das trevas lhe está perto, ã mão.

Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

24 A medrontam-no a angústia e a tribulação; prevalecem contra ele, como um rei preparado para a peleja.

Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

25 P orque estendeu a sua mão contra Deus, e contra o Todo-Poderoso se porta com soberba;

sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

26 a rremete contra ele com dura cerviz, e com as saliências do seu escudo;

duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

27 p orquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou carne gorda nas ilhargas;

Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

28 e habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguem deveria morar, que estavam a ponto de tornar-se em montões de ruínas;

ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

29 n ão se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.

Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

30 N ão escapará das trevas; a chama do fogo secará os seus ramos, e ao sopro da boca de Deus desaparecerá.

Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

31 N ão confie na vaidade, enganando-se a si mesmo; pois a vaidade será a sua recompensa.

Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

32 A ntes do seu dia se cumprirá, e o seu ramo não reverdecerá.

Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

33 S acudirá as suas uvas verdes, como a vide, e deixará cair a sua flor como a oliveira.

Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

34 P ois a assembléia dos ímpios é estéril, e o fogo consumirá as tendas do suborno.

Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

35 C oncebem a malícia, e dão ã luz a iniqüidade, e o seu coração prepara enganos.

Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.