1 F ilho meu, atende ã minha sabedoria; inclinão teu ouvido ã minha prudência;

Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

2 p ara que observes a discrição, e os teus lábios guardem o conhecimento.

me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

3 P orque os lábios da mulher licenciosa destilam mel, e a sua boca e mais macia do que o azeite;

Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

4 m as o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois gumes.

por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

5 O s seus pés descem ã morte; os seus passos seguem no caminho do Seol.

Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.

6 E la não pondera a vereda da vida; incertos são os seus caminhos, e ela o ignora.

Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

7 A gora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.

Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

8 A fasta para longe dela o teu caminho, e não te aproximes da porta da sua casa;

Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

9 p ara que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis;

për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

10 p ara que não se fartem os estranhos dos teus bens, e não entrem os teus trabalhos na casa do estrangeiro,

Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

11 e gemas no teu fim, quando se consumirem a tua carne e o teu corpo,

dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

12 e digas: Como detestei a disciplina! e desprezou o meu coração a repreensão!

dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

13 e não escutei a voz dos que me ensinavam, nem aos que me instruíam inclinei o meu ouvido!

Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

14 Q uase cheguei ã ruína completa, no meio da congregação e da assembléia.

U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".

15 B ebe a água da tua própria cisterna, e das correntes do teu poço.

Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

16 D erramar-se-iam as tuas fontes para fora, e pelas ruas os ribeiros de águas?

A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

17 S ejam para ti só, e não para os estranhos juntamente contigo.

Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

18 S eja bendito o teu manancial; e regozija-te na mulher da tua mocidade.

Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

19 C omo corça amorosa, e graciosa cabra montesa saciem-te os seus seios em todo o tempo; e pelo seu amor sê encantado perpetuamente.

Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

20 E por que, filho meu, andarias atraído pela mulher licenciosa, e abraÇarias o seio da adúltera?

Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

21 P orque os caminhos do homem estão diante dos olhos do Senhor, o qual observa todas as suas veredas.

Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

22 Q uanto ao ímpio, as suas próprias iniqüidades o prenderão, e pelas cordas do seu pecado será detido.

I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

23 E le morre pela falta de disciplina; e pelo excesso da sua loucura anda errado.

Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.