1 E ntão Jó, respondendo, disse:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 O xalá de fato se pesasse a minhá magoa, e juntamente na balança se pusesse a minha calamidade!

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 P ois, na verdade, seria mais pesada do que a areia dos mares; por isso é que as minhas palavras têm sido temerárias.

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 P orque as flechas do Todo-Poderoso se cravaram em mim, e o meu espírito suga o veneno delas; os terrores de Deus se arregimentam contra mim.

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 Z urrará o asno montês quando tiver erva? Ou mugirá o boi junto ao seu pasto?:

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 P ode se comer sem sal o que é insípido? Ou há gosto na clara do ovo?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 N essas coisas a minha alma recusa tocar, pois são para mim qual comida repugnante.

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 Q uem dera que se cumprisse o meu rogo, e que Deus me desse o que anelo!

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 q ue fosse do agrado de Deus esmagar-me; que soltasse a sua mão, e me exterminasse!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 I sto ainda seria a minha consolação, e exultaria na dor que não me poupa; porque não tenho negado as palavras do Santo.

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 Q ual é a minha força, para que eu espere? Ou qual é o meu fim, para que me porte com paciência?

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 É a minha força a força da pedra? Ou é de bronze a minha carne?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 N a verdade não há em mim socorro nenhum. Não me desamparou todo o auxílio eficaz?

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 A o que desfalece devia o amigo mostrar compaixão; mesmo ao que abandona o temor do Todo-Poderoso.

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 M eus irmãos houveram-se aleivosamente, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam,

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 o s quais se turvam com o gelo, e neles se esconde a neve;

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 n o tempo do calor vão minguando; e quando o calor vem, desaparecem do seu lugar.

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 A s caravanas se desviam do seu curso; sobem ao deserto, e perecem.

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 A s caravanas de Tema olham; os viandantes de Sabá por eles esperam.

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 F icam envergonhados por terem confiado; e, chegando ali, se confundem.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 A gora, pois, tais vos tornastes para mim; vedes a minha calamidade e temeis.

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 A caso disse eu: Dai-me um presente? Ou: Fazei-me uma oferta de vossos bens?

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 O u: Livrai-me das mãos do adversário? Ou: Resgatai-me das mãos dos opressores ?

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 E nsinai-me, e eu me calarei; e fazei-me entender em que errei.

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 Q uão poderosas são as palavras da boa razão! Mas que é o que a vossa argüição reprova?

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 A caso pretendeis reprovar palavras, embora sejam as razões do desesperado como vento?

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 A té quereis lançar sortes sobre o órfão, e fazer mercadoria do vosso amigo.

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 A gora, pois, por favor, olhai para, mim; porque de certo ã vossa face não mentirei.

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 M udai de parecer, peço-vos, não haja injustiça; sim, mudai de parecer, que a minha causa é justa.

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 H á iniqüidade na minha língua? Ou não poderia o meu paladar discernir coisas perversas?

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".