1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Então Jó, respondendo, disse:

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

Oxalá de fato se pesasse a minhá magoa, e juntamente na balança se pusesse a minha calamidade!

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Pois, na verdade, seria mais pesada do que a areia dos mares; por isso é que as minhas palavras têm sido temerárias.

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Porque as flechas do Todo-Poderoso se cravaram em mim, e o meu espírito suga o veneno delas; os terrores de Deus se arregimentam contra mim.

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Zurrará o asno montês quando tiver erva? Ou mugirá o boi junto ao seu pasto?:

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Pode se comer sem sal o que é insípido? Ou há gosto na clara do ovo?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Nessas coisas a minha alma recusa tocar, pois são para mim qual comida repugnante.

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Quem dera que se cumprisse o meu rogo, e que Deus me desse o que anelo!

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

que fosse do agrado de Deus esmagar-me; que soltasse a sua mão, e me exterminasse!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Isto ainda seria a minha consolação, e exultaria na dor que não me poupa; porque não tenho negado as palavras do Santo.

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Qual é a minha força, para que eu espere? Ou qual é o meu fim, para que me porte com paciência?

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

É a minha força a força da pedra? Ou é de bronze a minha carne?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Na verdade não há em mim socorro nenhum. Não me desamparou todo o auxílio eficaz?

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Ao que desfalece devia o amigo mostrar compaixão; mesmo ao que abandona o temor do Todo-Poderoso.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Meus irmãos houveram-se aleivosamente, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam,

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

os quais se turvam com o gelo, e neles se esconde a neve;

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

no tempo do calor vão minguando; e quando o calor vem, desaparecem do seu lugar.

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

As caravanas se desviam do seu curso; sobem ao deserto, e perecem.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

As caravanas de Tema olham; os viandantes de Sabá por eles esperam.

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Ficam envergonhados por terem confiado; e, chegando ali, se confundem.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Agora, pois, tais vos tornastes para mim; vedes a minha calamidade e temeis.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

Acaso disse eu: Dai-me um presente? Ou: Fazei-me uma oferta de vossos bens?

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

Ou: Livrai-me das mãos do adversário? Ou: Resgatai-me das mãos dos opressores ?

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Ensinai-me, e eu me calarei; e fazei-me entender em que errei.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Quão poderosas são as palavras da boa razão! Mas que é o que a vossa argüição reprova?

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Acaso pretendeis reprovar palavras, embora sejam as razões do desesperado como vento?

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Até quereis lançar sortes sobre o órfão, e fazer mercadoria do vosso amigo.

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Agora, pois, por favor, olhai para, mim; porque de certo ã vossa face não mentirei.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Mudai de parecer, peço-vos, não haja injustiça; sim, mudai de parecer, que a minha causa é justa.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

Há iniqüidade na minha língua? Ou não poderia o meu paladar discernir coisas perversas?