1 P astaj ai hyri përsëri në sinagogë dhe aty ishte një njeri që kishte një dorë të tharë.

Outra vez entrou numa sinagoga, e estava ali um homem que tinha uma das mãos atrofiada.

2 D he ata po e ruanin në se do ta shëronte në ditën e së shtunës, që pastaj ta paditnin.

E observavam-no para ver se no sábado curaria o homem, a fim de o acusarem.

3 D he ai i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: “Çohu në mes të të gjithëve!.”

E disse Jesus ao homem que tinha a mão atrofiada: Levanta-te e vem para o meio.

4 D he u tha atyre: “A është e lejueshme ditën e së shtunës të bësh të mirë apo të keqe, të shpëtosh një jetë apo ta vrasësh?.” Por ata heshtnin.

Então lhes perguntou: É lícito no sábado fazer bem, ou fazer mal? salvar a vida ou matar? Eles, porém, se calaram.

5 A tëherë ai, si i shikoi rreth e qark me zemërim, i hidhëruar për ngurtësinë e zemrës së tyre, i tha atij njeriu: “Shtrije dorën tënde!.” Ai e shtriu, dhe dora e tij u shëndosh përsëri si tjetra.

E olhando em redor para eles com indignação, condoendo-se da dureza dos seus corações, disse ao homem: Estende a tua mão. Ele estendeu, e lhe foi restabelecida.

6 D he farisenjtë dolën jashtë e menjëherë bënin këshill bashkë me herodianët kundër tij, se si ta vrasin.

E os fariseus, saindo dali, entraram logo em conselho com os herodianos contra ele, para o matarem.

7 P or Jezusi me dishepujt e vet u tërhoq drejt detit; dhe një turmë e madhe nga Galilea i ndoqi; edhe nga Judea;

Jesus, porém, se retirou com os seus discípulos para a beira do mar; e uma grande multidão dos da Galiléia o seguiu; também da Judéia,

8 d he nga Jeruzalemi, nga Idumea, nga përtej Jordanit; gjithashtu një turmë e madhe nga rrethinat Etiros dhe të Sidonit, kur dëgjoi gjërat e medha që ai bënte, erdhi tek ai.

e de Jerusalém, da Iduméia e de além do Jordão, e das regiões de Tiro e de Sidom, grandes multidões, ouvindo falar de tudo quanto fazia, vieram ter com ele.

9 A tëherë ai u tha dishepujve të tij të kenë gjithnjë gati një barkë, që populli mos e shtynte.

Recomendou, pois, a seus discípulos que se lhe preparasse um barquinho, por causa da multidão, para que não o apertasse;

10 S epse ai kishte shëruar shumë veta, të gjithë që kishin sëmundje dyndeshin rreth tij që ta preknin.

porque tinha curado a muitos, de modo que todos quantos tinham algum mal arrojavam-se a ele para lhe tocarem.

11 D he frymërat e ndyrë, kur e shihnin, binin përmbys para tij dhe bërtitnin, duke thënë: “Ti je Biri i Perëndisë!.”

E os espíritos imundos, quando o viam, prostravam-se diante dele e clamavam, dizendo: Tu és o Filho de Deus.

12 P or ai i qortoi rreptësisht që të mos thonin se kush ishte ai.

E ele lhes advertia com insistência que não o dessem a conhecer.

13 P astaj ai u ngjit në mal dhe thirri pranë vetes ata që deshi. Dhe ata erdhën tek ai.

Depois subiu ao monte, e chamou a si os que ele mesmo queria; e vieram a ele.

14 D he ai i caktoi dymbëdhjetë që të rrinin me të dhe që mund t’i dërgonte të predikojnë,

Então designou doze para que estivessem com ele, e os mandasse a pregar;

15 d he të kishin pushtet të shëronin sëmundjet dhe të dëbonin demonët.

e para que tivessem autoridade de expulsar os demônios.

16 A ta ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër;

Designou, pois, os doze, a saber: Simão, a quem pôs o nome de Pedro;

17 J akobi, bir i Zebedeut, dhe Gjoni, vë-llai i Jakobit, të cilave ua vuri emrin Boanerges, që do të thotë: "Bij të bubullimës";

Tiago, filho de Zebedeu, e João, irmão de Tiago, aos quais pôs o nome de Boanerges, que significa: Filhos do trovão;

18 A ndrea, Filipi, Bartolomeu, Mateu, Thomai, Jakobi i Alfeut, Tadeu, Simon Kananeasi,

André, Filipe, Bartolomeu, Mateus, Tomé, Tiago, filho de Alfeu, Tadeu, Simão, o cananeu,

19 d he Juda Iskarioti, i cili më pas e tradhëtoi.

e Judas Iscariotes, aquele que o traiu.

20 P astaj hynë në një shtëpi. Dhe u mblodh përsëri një turmë aq e madhe, sa që as bukë s’mund të hanin.

Depois entrou numa casa. E afluiu outra vez a multidão, de tal modo que nem podiam comer.

21 D he kur të afërmit e tij e morën vesh, shkuan ta marrin atë, sepse flitej: “Nuk është në vete.”

Quando os seus ouviram isso, saíram para o prender; porque diziam: Ele está fora de si.

22 K urse skribët, që kishin zbritur nga Jeruzalemi, thoshnin: “Ai e ka Beelzebubin dhe i dëbon demonët me princin e demonëve.”

E os escribas que tinham descido de Jerusalém diziam: Ele está possesso de Belzebu; e: É pelo príncipe dos demônios que expulsa os demônios.

23 P or ai i thirri pranë vetes dhe u foli me anë të shëmbëlltyrave: “Si mund Satanai të dëbojë Satananë?

Então Jesus os chamou e lhes disse por parábolas: Como pode Satanás expulsar Satanás?

24 N ë qoftë se një mbretëri është përçarë kundër vetvetes, ajo mbretëri nuk mund të qëndrojë.

Pois, se um reino se dividir contra si mesmo, tal reino não pode subsistir;

25 D he në qoftë se një shtëpi përçahet kundër vetvetes, ajo shtëpi nuk mund të qëndrojë.

ou, se uma casa se dividir contra si mesma, tal casa não poderá subsistir;

26 K ështu, në se Satanai ngrihet kundër vetvetes dhe është përçarë, nuk mbahet dot, por i erdhi fundi!

e se Satanás se tem levantado contra si mesmo, e está dividido, tampouco pode ele subsistir; antes tem fim.

27 A skush nuk mund të hyjë në shtëpinë e njeriut të fortë dhe t’ia grabitë pasuritë e tij, pa e lidhur më parë njeriun e fortë; vetëm atëherë mund t’ia plaçkitë shtëpinë.

Pois ninguém pode entrar na casa do valente e roubar-lhe os bens, se primeiro não amarrar o valente; e então lhe saqueará a casa.

28 N ë të vërtetë po ju them se bijve të njerëzve do t’u falet çfarëdo mëkat dhe çdo blasfemi që do të thonë;

Em verdade vos digo: Todos os pecados serão perdoados aos filhos dos homens, bem como todas as blasfêmias que proferirem;

29 p o për atë që do të blasfemojë kundër Frymës së Shenjtë nuk do të ketë falje përjetë; ai është fajtor për dënim të përjetshëm.”

mas aquele que blasfemar contra o Espírito Santo, nunca mais terá perdão, mas será réu de pecado eterno.

30 S epse ata thoshnin: “Ai ka një frymë të ndyrë!.”

Porquanto eles diziam: Está possesso de um espírito imundo.

31 N dërkaq erdhën vëllezërit e tij dhe e ëma dhe, si ndaluan përjashta, dërguan ta thërrasin.

Chegaram então sua mãe e seus irmãos e, ficando da parte de fora, mandaram chamá-lo.

32 T urma ishte ulur përreth tij; dhe i thanë: “Ja, nëna jote dhe vëllezërit e tu janë përjashta dhe po të kërkojnë.”

E a multidão estava sentada ao redor dele, e disseram-lhe: Eis que tua mãe e teus irmãos estão lá fora e te procuram.

33 P or ai u përgjigj atyre duke thënë: “Kush është nëna ime, ose vëllezërit e mi?.”

Respondeu-lhes Jesus, dizendo: Quem é minha mãe e meus irmãos!

34 P astaj duke vështruar rreth e qark mbi ata që ishin ulur rreth tij, tha: “Ja nëna ime dhe vëllezërit e mi!

E olhando em redor para os que estavam sentados ã roda de si, disse: Eis aqui minha mãe e meus irmãos!

35 S epse kushdo që bën vullnetin e Perëndisë, ai është vëllai im, motra ime dhe nëna!.”

Pois aquele que fizer a vontade de Deus, esse é meu irmão, irmã e mãe.