1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Sabes tu o tempo do parto das cabras montesas, ou podes observar quando é que parem as corças?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Podes contar os meses que cumprem, ou sabes o tempo do seu parto?

3 M blidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Encurvam-se, dão ã luz as suas crias, lançam de si a sua prole.

4 T ë vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Seus filhos enrijam, crescem no campo livre; saem, e não tornam para elas:

5 K ush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Quem despediu livre o jumento montês, e quem soltou as prisões ao asno veloz,

6 t ë cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por morada?

7 A i përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Ele despreza o tumulto da cidade; não obedece os gritos do condutor.

8 H apësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

O circuito das montanhas é o seu pasto, e anda buscando tudo o que está verde.

9 B ualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

Quererá o boi selvagem servir-te? ou ficará junto ã tua manjedoura?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Podes amarrar o boi selvagem ao arado com uma corda, ou esterroará ele após ti os vales?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Ou confiarás nele, por ser grande a sua força, ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Fiarás dele que te torne o que semeaste e o recolha ã tua eira?

13 K rahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

Movem-se alegremente as asas da avestruz; mas é benigno o adorno da sua plumagem?

14 A i në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

Pois ela deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó,

15 d uke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

e se esquece de que algum pé os pode pisar, ou de que a fera os pode calcar.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus; embora se perca o seu trabalho, ela está sem temor;

17 s epse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.

18 P or kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

Quando ela se levanta para correr, zomba do cavalo, e do cavaleiro.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Acaso deste força ao cavalo, ou revestiste de força o seu pescoço?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Fizeste-o pular como o gafanhoto? Terrível é o fogoso respirar das suas ventas.

21 Ç ukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Escarva no vale, e folga na sua força, e sai ao encontro dos armados.

22 P ërbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

Ri-se do temor, e não se espanta; e não torna atrás por causa da espada.

23 M bi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

Sobre ele rangem a aljava, a lança cintilante e o dardo.

24 M e zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

Tremendo e enfurecido devora a terra, e não se contém ao som da trombeta.

25 Q ë në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

Toda vez que soa a trombeta, diz: Eia! E de longe cheira a guerra, e o trovão dos capitães e os gritos.

26 M os vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

É pelo teu entendimento que se eleva o gavião, e estende as suas asas para o sul?

27 É shtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

Ou se remonta a águia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?

28 B anon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

Mora nas penhas e ali tem a sua pousada, no cume das penhas, no lugar seguro.

29 N ga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

Dali descobre a presa; seus olhos a avistam de longe.

30 T ë vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".

Seus filhos chupam o sangue; e onde há mortos, ela aí está.