1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Ştii tu când nasc caprele de munte? Vezi tu când zămislesc cerboaicele?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Numeri tu lunile în care sunt însărcinate, ştii tu vremea când trebuie să nască?

3 M blidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Ele se pleacă şi-şi fată puii şi durerile lor se sfârşesc.

4 T ë vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Puii lor se întăresc şi cresc în sălbăticie; se duc şi nu se mai întorc la ele.

5 K ush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Cine a lăsat liber măgarul sălbatic? Cine i-a desfăcut legăturile?

6 t ë cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

I-am dat pustia drept casă, ţinutul sărat drept locuinţă.

7 A i përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Râde de zarva din cetate; nu aude glasul celui ce mână.

8 H apësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Străbate munţii pentru păşune şi caută tot ce este verde.

9 B ualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

Vrea bivolul sălbatic să te slujească? Stă el noaptea la ieslea ta?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Îl poţi lega cu funii ca să tragă la brazdă, va grăpa el bulgării din văi pentru tine?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Te încrezi tu în el pentru că puterea lui este mare, vei lăsa în seama lui lucrul tău cel greu?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Crezi tu că se va reîntoarce şi că-ţi va strânge el grâul în aria ta?

13 K rahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

Aripile struţului bat cu bucurie, deşi nu se compară cu aripile şi penele berzei.

14 A i në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

El îşi lasă ouăle în pământ, le lasă să se încălzească în nisip,

15 d uke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

uitând că piciorul cuiva le poate sparge şi că un animal sălbatic le poate călca în picioare.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Se poartă aspru cu puii lui, ca şi cum n-ar fi ai lui, nu-i pasă că truda lui poate fi în zadar,

17 s epse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

pentru că Dumnezeu nu i-a dat înţelepciune, nici nu i-a făcut parte de pricepere.

18 P or kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

Când se ridică şi fuge, râde de cal şi de călăreţul lui.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Îi dai tu calului putere? Îi îmbraci tu gâtul cu o coamă?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Îl faci tu să sară ca o lăcustă şi să răspândească groază cu nechezatul lui măreţ?

21 Ç ukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Mândru de puterea lui, el scurmă valea şi se aruncă asupra celor înarmaţi.

22 P ërbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

Râde în faţa fricii, nu se teme de nimic; nu se dă înapoi dinaintea sabiei.

23 M bi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

Tolba cu săgeţi zăngăne pe el, lancea şi suliţa strălucesc.

24 M e zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

Fierbe de aprindere, mănâncă pământul, n-are astâmpăr când sună trâmbiţa.

25 Q ë në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

La sunetul trâmbiţei el nechează. De departe adulmecă bătălia, tunetul comandanţilor şi strigătul de luptă.

26 M os vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

Prin înţelepciunea ta zboară şoimul şi îşi întinde aripile spre sud?

27 É shtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

La porunca ta se înalţă vulturul şi îşi face cuibul pe înălţimi?

28 B anon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

El are casa pe stâncă, acolo îşi are locuinţa, pe vârful stâncilor şi pe întărituri.

29 N ga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

De acolo caută prada, ochii lui o văd din depărtări.

30 T ë vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".

Puii lui îi beau sângele; unde sunt stârvuri, acolo e şi el.“