1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

“Do you know the time the mountain goats give birth? Do you observe the calving of the deer?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

“Can you count the months they fulfill, Or do you know the time they give birth?

3 M blidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

“They kneel down, they bring forth their young, They get rid of their labor pains.

4 T ë vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

“Their offspring become strong, they grow up in the open field; They leave and do not return to them.

5 K ush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

“Who sent out the wild donkey free? And who loosed the bonds of the swift donkey,

6 t ë cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

To whom I gave the wilderness for a home And the salt land for his dwelling place?

7 A i përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

“He scorns the tumult of the city, The shoutings of the driver he does not hear.

8 H apësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

“He explores the mountains for his pasture And searches after every green thing.

9 B ualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

“Will the wild ox consent to serve you, Or will he spend the night at your manger?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

“Can you bind the wild ox in a furrow with ropes, Or will he harrow the valleys after you?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

“Will you trust him because his strength is great And leave your labor to him?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

“Will you have faith in him that he will return your grain And gather it from your threshing floor?

13 K rahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

“The ostriches’ wings flap joyously With the pinion and plumage of love,

14 A i në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

For she abandons her eggs to the earth And warms them in the dust,

15 d uke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

And she forgets that a foot may crush them, Or that a wild beast may trample them.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

“She treats her young cruelly, as if they were not hers; Though her labor be in vain, she is unconcerned;

17 s epse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

Because God has made her forget wisdom, And has not given her a share of understanding.

18 P or kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

“When she lifts herself on high, She laughs at the horse and his rider.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

“Do you give the horse his might? Do you clothe his neck with a mane?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

“Do you make him leap like the locust? His majestic snorting is terrible.

21 Ç ukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

“ He paws in the valley, and rejoices in his strength; He goes out to meet the weapons.

22 P ërbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

“He laughs at fear and is not dismayed; And he does not turn back from the sword.

23 M bi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

“The quiver rattles against him, The flashing spear and javelin.

24 M e zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

“With shaking and rage he races over the ground, And he does not stand still at the voice of the trumpet.

25 Q ë në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

“As often as the trumpet sounds he says, ‘Aha!’ And he scents the battle from afar, And the thunder of the captains and the war cry.

26 M os vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

“Is it by your understanding that the hawk soars, Stretching his wings toward the south?

27 É shtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

“Is it at your command that the eagle mounts up And makes his nest on high?

28 B anon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

“On the cliff he dwells and lodges, Upon the rocky crag, an inaccessible place.

29 N ga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

“From there he spies out food; His eyes see it from afar.

30 T ë vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".

“His young ones also suck up blood; And where the slain are, there is he.”