1 K ur të gjithë mbretërit e Amorejve që ndodheshin matanë Jordanit në drejtim të perëndimit dhe tërë mbretërit e Kananejve që ishin pranë detit mësuan që Zoti kishte tharë ujërat e Jordanit para bijve të Izraelit deri sa të kalonin, zemra e tyre u ligështua dhe nuk u mbeti fare kurajo ndaj bijve të Izraelit.

Now it came about when all the kings of the Amorites who were beyond the Jordan to the west, and all the kings of the Canaanites who were by the sea, heard how the Lord had dried up the waters of the Jordan before the sons of Israel until they had crossed, that their hearts melted, and there was no spirit in them any longer because of the sons of Israel.

2 N ë atë kohë Zoti i tha Jozueut: "Bëj thika prej guri dhe fillo përsëri të rrethpresësh bijtë e Izraelit".

At that time the Lord said to Joshua, “Make for yourself flint knives and circumcise again the sons of Israel the second time.”

3 K ështu Jozueu bëri thika prej guri dhe rrethpreu bijtë e Izraelit mbi kodrinën e Haaralothit.

So Joshua made himself flint knives and circumcised the sons of Israel at Gibeath-haaraloth.

4 K jo qe arsyeja për të cilin Jozueu i rrethpreu; i tërë populli që kishte dalë nga Egjipti, meshkujt, tërë burrat luftëtarë, kishin vdekur në shkretëtirë gjatë rrugës, mbasi kishin dalë nga Egjipti.

This is the reason why Joshua circumcised them: all the people who came out of Egypt who were males, all the men of war, died in the wilderness along the way after they came out of Egypt.

5 N dërsa tërë populli që kishte dalë nga Egjipti ishte rrethprerë, tërë populli që kishte lindir në shkretëtirë gjatë rrugës mbas daljes nga Egjipti, nuk ishte rrethprerë.

For all the people who came out were circumcised, but all the people who were born in the wilderness along the way as they came out of Egypt had not been circumcised.

6 N ë fakt bijtë e Izraelit kishin ecur dyzet vjet nëpër shkretëtirë deri sa tërë populli, domethënë luftëtarët që kishin dalë nga Egjipti, u shkatërruan, sepse nuk i ishin bindur zërit të Zotit. Atyre Zoti u ishte betuar që nuk do t’u tregonte vendin që do t’u jepte etërve të tyre, një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë.

For the sons of Israel walked forty years in the wilderness, until all the nation, that is, the men of war who came out of Egypt, perished because they did not listen to the voice of the Lord, to whom the Lord had sworn that He would not let them see the land which the Lord had sworn to their fathers to give us, a land flowing with milk and honey.

7 K ështu Jozueu i rrethpreu bijtë e tyre, që Perëndia i kishte vënë në vend të tyre, sepse ishin të parrethprerë, sepse nuk ishin rrethprerë gjatë rrugës.

Their children whom He raised up in their place, Joshua circumcised; for they were uncircumcised, because they had not circumcised them along the way.

8 K ur mbaroi rrethprerja e tërë meshkujve, ata qëndruan atje ku ishin, në kamp, deri sa u shëruan.

Now when they had finished circumcising all the nation, they remained in their places in the camp until they were healed.

9 A tëherë Zoti i tha Jozueut: "Sot ju hoqa turpërimin e Egjiptit," dhe ai vend u quajt Gilgal deri në ditët e sotme.

Then the Lord said to Joshua, “Today I have rolled away the reproach of Egypt from you.” So the name of that place is called Gilgal to this day.

10 B ijtë e Izraelit e ngritën kampin e tyre në Gilgal dhe e kremtuan Pashkën ditën e katërmbëdhjetë të muajit, në të ngrysur, në fushat e Jerikos.

While the sons of Israel camped at Gilgal they observed the Passover on the evening of the fourteenth day of the month on the desert plains of Jericho.

11 T ë nesërmen e Pashkës hëngrën prodhime të vendit, bukë të ndorme dhe grurë të pjekur po atë ditë.

On the day after the Passover, on that very day, they ate some of the produce of the land, unleavened cakes and parched grain.

12 T ë nesërmen hëngrën prodhime të vendit, mana mbaroi; kështu bijtë e Izraelit nuk patën më manë, por atë vit hëngrën frytet e vendit të Kanaanit.

The manna ceased on the day after they had eaten some of the produce of the land, so that the sons of Israel no longer had manna, but they ate some of the yield of the land of Canaan during that year.

13 P or ndodhi që, ndërsa Jozueu ishte afër Jerikos, ngriti sytë dhe shikoi, dhe ja, një njeri i qëndronte përpara, me në dorë një shpatë të zhveshur. Jozueu i doli përballë dhe i tha: "A je ti për ne o për armiqtë tanë?".

Now it came about when Joshua was by Jericho, that he lifted up his eyes and looked, and behold, a man was standing opposite him with his sword drawn in his hand, and Joshua went to him and said to him, “Are you for us or for our adversaries?”

14 A i u përgjigj: "Jo, unë jam kreu i ushtrisë së Zotit; sapo kam arritur në këtë çast". Atëherë Jozueu ra përmbys para tij dhe tha: "Çfarë dëshiron t’i thotë Zotëria ime shërbëtorit të tij?".

He said, “No; rather I indeed come now as captain of the host of the Lord.” And Joshua fell on his face to the earth, and bowed down, and said to him, “What has my lord to say to his servant?”

15 K reu i ushtrisë së Zotit i tha Jozueut: "Zbath sandalet, sepse vendi ku je është i shenjtë". Dhe Jozueu veproi ashtu.

The captain of the Lord’s host said to Joshua, “ Remove your sandals from your feet, for the place where you are standing is holy.” And Joshua did so.