1 D he në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,

On one of the days while He was teaching the people in the temple and preaching the gospel, the chief priests and the scribes with the elders confronted Him,

2 d he i thanë: “Na trego me ç’autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?.”

and they spoke, saying to Him, “Tell us by what authority You are doing these things, or who is the one who gave You this authority?”

3 D he ai duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes një gjë dhe ju m’u përgjigjni:

Jesus answered and said to them, “I will also ask you a question, and you tell Me:

4 P agëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?.”

Was the baptism of John from heaven or from men?”

5 D he ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: “Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

They reasoned among themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ He will say, ‘Why did you not believe him?’

6 K urse po t’i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet.”

But if we say, ‘From men,’ all the people will stone us to death, for they are convinced that John was a prophet.”

7 P randaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.

So they answered that they did not know where it came from.

8 A tëherë Jezusi u tha atyre: “As unë nuk po ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.”

And Jesus said to them, “Nor will I tell you by what authority I do these things.” Parable of the Vine-growers

9 P astaj filloi t’i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.

And He began to tell the people this parable: “A man planted a vineyard and rented it out to vine-growers, and went on a journey for a long time.

10 N ë kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t’i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

At the harvest time he sent a slave to the vine-growers, so that they would give him some of the produce of the vineyard; but the vine-growers beat him and sent him away empty-handed.

11 A i dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

And he proceeded to send another slave; and they beat him also and treated him shamefully and sent him away empty-handed.

12 A i dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.

And he proceeded to send a third; and this one also they wounded and cast out.

13 A tëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

The owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.’

14 P or vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

But when the vine-growers saw him, they reasoned with one another, saying, ‘This is the heir; let us kill him so that the inheritance will be ours.’

15 K ështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç’do t’u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?

So they threw him out of the vineyard and killed him. What, then, will the owner of the vineyard do to them?

16 A i do të vijë, do t’i vrasë ata vreshtarë dhe do t’ua japë vreshtin të tjerëve.” Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: “Kështu mos qoftë.”

He will come and destroy these vine-growers and will give the vineyard to others.” When they heard it, they said, “ May it never be!”

17 A tëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: “Ç’është, pra, ajo që është shkruar: "Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes"?

But Jesus looked at them and said, “What then is this that is written: ‘ The stone which the builders rejected, This became the chief corner stone ’?

18 K ushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet.”

Everyone who falls on that stone will be broken to pieces; but on whomever it falls, it will scatter him like dust.” Tribute to Caesar

19 N ë këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.

The scribes and the chief priests tried to lay hands on Him that very hour, and they feared the people; for they understood that He spoke this parable against them.

20 A ta e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

So they watched Him, and sent spies who pretended to be righteous, in order that they might catch Him in some statement, so that they could deliver Him to the rule and the authority of the governor.

21 K ëta e pyetën duke thënë: “Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

They questioned Him, saying, “Teacher, we know that You speak and teach correctly, and You are not partial to any, but teach the way of God in truth.

22 A është e lejueshme për ne t’i paguajmë taksë Cezarit apo jo?.”

Is it lawful for us to pay taxes to Caesar, or not?”

23 P or ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: “Përse më provokoni?

But He detected their trickery and said to them,

24 M ë tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?.” Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: “E Cezarit.”

“Show Me a denarius. Whose likeness and inscription does it have?” They said, “Caesar’s.”

25 A tëherë ai u tha atyre: “I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë.”

And He said to them, “Then render to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”

26 D he nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.

And they were unable to catch Him in a saying in the presence of the people; and being amazed at His answer, they became silent. Is There a Resurrection?

27 P astaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

Now there came to Him some of the Sadducees (who say that there is no resurrection),

28 d uke thënë: “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t’i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

and they questioned Him, saying, “Teacher, Moses wrote for us that if a man’s brother dies, having a wife, and he is childless, his brother should marry the wife and raise up children to his brother.

29 T ashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.

Now there were seven brothers; and the first took a wife and died childless;

30 I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.

and the second

31 E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

and the third married her; and in the same way all seven died, leaving no children.

32 D he pas tyre vdiq edhe gruaja.

Finally the woman died also.

33 A tëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua.”

In the resurrection therefore, which one’s wife will she be? For all seven had married her.”

34 D he Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “Bijtë e kësaj bote martohen dhe martojnë;

Jesus said to them, “The sons of this age marry and are given in marriage,

35 p or ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

but those who are considered worthy to attain to that age and the resurrection from the dead, neither marry nor are given in marriage;

36 a ta as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.

for they cannot even die anymore, because they are like angels, and are sons of God, being sons of the resurrection.

37 D he se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

But that the dead are raised, even Moses showed, in the passage about the burning bush, where he calls the Lord the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.

38 A i nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të.”

Now He is not the God of the dead but of the living; for all live to Him.”

39 A tëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: “Mësues, mirë fole.”

Some of the scribes answered and said, “Teacher, You have spoken well.”

40 D he nuk guxuan më t’i bëjnë asnjë pyetje.

For they did not have courage to question Him any longer about anything.

41 D he ai i tha atyre: “Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?

Then He said to them, “How is it that they say the Christ is David’s son?

42 V etë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

For David himself says in the book of Psalms, ‘ The Lord said to my Lord, “ Sit at My right hand,

43 d erisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua".

Until I make Your enemies a footstool for Your feet.”’

44 D avidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?.”

Therefore David calls Him ‘Lord,’ and how is He his son?”

45 D he, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

And while all the people were listening, He said to the disciples,

46 “ Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t’i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

“Beware of the scribes, who like to walk around in long robes, and love respectful greetings in the market places, and chief seats in the synagogues and places of honor at banquets,

47 a ta gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t’u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë.”

who devour widows’ houses, and for appearance’s sake offer long prayers. These will receive greater condemnation.”