1 A tëherë Zoti i tha Moisiut: "Shko te Faraoni dhe i thuaj: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të mund të më shërbejë.

Then the Lord said to Moses, “Go to Pharaoh and speak to him, ‘Thus says the Lord, the God of the Hebrews, “ Let My people go, that they may serve Me.

2 P or në rast se nuk pranon ta lësh të shkojë dhe e mban akoma,

For if you refuse to let them go and continue to hold them,

3 j a, dora e Zotit do të jetë mbi bagëtinë tënde, që është nëpër fusha, mbi kuajt, mbi gomarët, mbi devetë, mbi bagëtinë e trashë dhe të imët, dhe do të ketë gjëmë të madhe.

behold, the hand of the Lord will come with a very severe pestilence on your livestock which are in the field, on the horses, on the donkeys, on the camels, on the herds, and on the flocks.

4 P or Zoti do të bëjë dallim midis bagëtisë së Izraelit dhe asaj të Egjiptit; kështu asnjë ngordhje nuk do të ketë në gjithçka që u përket bijve të Izraelit"".

But the Lord will make a distinction between the livestock of Israel and the livestock of Egypt, so that nothing will die of all that belongs to the sons of Israel.”’”

5 P astaj Zoti caktoi një afat, duke thënë: "Nesër Zoti do ta bëjë këtë në vend".

The Lord set a definite time, saying, “Tomorrow the Lord will do this thing in the land.”

6 D he Zoti e bëri atë të nesërmen, dhe tërë bagëtia e Egjiptit ngordhi; por nga bagëtia e bijve të Izraelit nuk ngordhi as edhe një kokë.

So the Lord did this thing on the next day, and all the livestock of Egypt died; but of the livestock of the sons of Israel, not one died.

7 F araoni dërgoi njerëz për të parë, dhe ja asnjë kokë bagëtie e Izraelitëve s’kishte ngordhur. Por zemra e Faraonit u fortësua dhe ai nuk e la popullin të shkojë.

Pharaoh sent, and behold, there was not even one of the livestock of Israel dead. But the heart of Pharaoh was hardened, and he did not let the people go. The Plague of Boils

8 P astaj Zoti u tha Moisiut dhe Aaronit: "Merrni ca grushte hi furre, dhe Moisiu ta shpërndajë atë drejt qiellit në sytë e Faraonit.

Then the Lord said to Moses and Aaron, “Take for yourselves handfuls of soot from a kiln, and let Moses throw it toward the sky in the sight of Pharaoh.

9 A i do të bëhet një pluhur i imët në të gjithë vendin e Egjiptit, dhe do të shkaktojë ulcera që do të përftojnë puçrra me qelb te njerëzit dhe te kafshët në të gjithë vendin e Egjiptit".

It will become fine dust over all the land of Egypt, and will become boils breaking out with sores on man and beast through all the land of Egypt.”

10 A tëherë ata morën hi furre dhe u paraqitën para Faraonit; dhe Moisiu e shpërndau drejt qiellit, dhe ai shkaktoi ulcera që përftuan puçrra te njerëzit dhe te kafshët.

So they took soot from a kiln, and stood before Pharaoh; and Moses threw it toward the sky, and it became boils breaking out with sores on man and beast.

11 D he magjistarët nuk mundën të qëndronin para Moisiut për shkak të ulcerave, sepse magjistarët dhe tërë Egjiptasit ishin prekur nga ulcerat.

The magicians could not stand before Moses because of the boils, for the boils were on the magicians as well as on all the Egyptians.

12 P or Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, dhe ky nuk i dëgjoi ata, ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut.

And the Lord hardened Pharaoh’s heart, and he did not listen to them, just as the Lord had spoken to Moses.

13 P as kësaj Zoti i tha Moisiut: "Çohu herët në mëngjes, paraqitu para Faraonit dhe thuaji: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të ketë mundësi të më shërbejë.

Then the Lord said to Moses, “ Rise up early in the morning and stand before Pharaoh and say to him, ‘Thus says the Lord, the God of the Hebrews, “ Let My people go, that they may serve Me.

14 S epse këtë herë do t’i dërgoj tërë plagët e mia pikërisht mbi ty, mbi shërbëtorët e tu dhe mbi popullin tënd, që të mësosh se nuk ka asnjë të ngjashëm me mua në gjithë dheun.

For this time I will send all My plagues on you and your servants and your people, so that you may know that there is no one like Me in all the earth.

15 N ë fakt, në qoftë se tani unë do ta kisha shtrirë dorën dhe do të kisha goditur me murtajë ty dhe popullin tënd, ti do të ishe fshirë nga faqja e dheut.

For if by now I had put forth My hand and struck you and your people with pestilence, you would then have been cut off from the earth.

16 P or, pikërisht për këtë arsye, të kam falur, për të të treguar fuqinë time dhe që emri im të shpallet në gjithë dheun.

But, indeed, for this reason I have allowed you to remain, in order to show you My power and in order to proclaim My name through all the earth.

17 D he ti akoma i kundërvihesh popullit tim dhe nuk e lë të shkojë?

Still you exalt yourself against My people by not letting them go. The Plague of Hail

18 J a, nesër në këtë orë, unë do të bëj që të bjerë një breshër aq i fortë, që Egjipti nuk e ka parë prej ditës së krijimit të tij deri tani.

Behold, about this time tomorrow, I will send a very heavy hail, such as has not been seen in Egypt from the day it was founded until now.

19 D he tani dërgo njeri që të sigurosh bagëtinë tënde dhe tërë ato që ke nëpër fusha. Sepse tërë njerëzit dhe kafshët, që ndodhen nëpër fushat dhe nuk janë çuar në shtëpi, do të goditen nga breshëri dhe do të vdesin"".

Now therefore send, bring your livestock and whatever you have in the field to safety. Every man and beast that is found in the field and is not brought home, when the hail comes down on them, will die.”’”

20 N dër shërbëtorët e Faraonit, ata që patën frikë nga fjalët e Zotit i strehuan në shtëpitë e tyre shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre;

The one among the servants of Pharaoh who feared the word of the Lord made his servants and his livestock flee into the houses;

21 p or ata që nuk i morrën parasysh fjalët e Zotit i lanë shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre në fusha.

but he who paid no regard to the word of the Lord left his servants and his livestock in the field.

22 A tëherë Zoti i tha Moisiut: "Shtrije dorën drejt qiellit, që të bjerë breshër në tërë vendin e Egjiptit, mbi njerëzit, mbi kafshët dhe mbi çdo lloj bimësie të fushave në vendin e Egjiptit".

Now the Lord said to Moses, “Stretch out your hand toward the sky, that hail may fall on all the land of Egypt, on man and on beast and on every plant of the field, throughout the land of Egypt.”

23 D he Moisiu e shtriu bastunin e tij drejt qiellit; dhe Zoti dërgoi bubullima dhe breshër, dhe zjarri ra duke goditur me rrufe në tokë; dhe Zoti bëri që të bjerë breshër mbi vendin e Egjiptit.

Moses stretched out his staff toward the sky, and the Lord sent thunder and hail, and fire ran down to the earth. And the Lord rained hail on the land of Egypt.

24 K ështu ra breshër dhe pati një zjarr të përzier me breshrin; dhe ky ishte aq i fortë, sa nuk ishte parë ndonjë herë në të gjithë vendin e Egjiptit, që ditën që ishte bërë komb.

So there was hail, and fire flashing continually in the midst of the hail, very severe, such as had not been in all the land of Egypt since it became a nation.

25 D he breshri goditi në të gjithë vendin e Egjiptit gjithçka që ishte në fushat, si njerëzit ashtu dhe kafshët; breshri goditi çdo lloj bimësie në fushat dhe bëri copë copë çdo pemë që ndodhej në fushë.

The hail struck all that was in the field through all the land of Egypt, both man and beast; the hail also struck every plant of the field and shattered every tree of the field.

26 V etëm në vendin e Goshenit, ku ishin bijtë e Izraelit nuk ra breshër.

Only in the land of Goshen, where the sons of Israel were, there was no hail.

27 A tëherë Faraoni dërgoi e thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha atyre: Këtë herë unë mëkatova; Zoti është i drejtë, ndërsa unë dhe populli im jemii të këqij.

Then Pharaoh sent for Moses and Aaron, and said to them, “ I have sinned this time; the Lord is the righteous one, and I and my people are the wicked ones.

28 L utjuni Zotit që të mbarojnë bubullimat e Perëndisë dhe breshri; unë do t’ju lë të shkoni dhe nuk do të jeni të detyruar të rrini më këtu".

Make supplication to the Lord, for there has been enough of God’s thunder and hail; and I will let you go, and you shall stay no longer.”

29 M oisiu i tha: "Mbasi të dal nga qyteti, do t’i shtrij duart nga Zoti; bubullimat do të pushojnë dhe nuk do të ketë më breshër, që ti të mësosh që toka i përket Zotit.

Moses said to him, “As soon as I go out of the city, I will spread out my hands to the Lord; the thunder will cease and there will be hail no longer, that you may know that the earth is the Lord’s.

30 P or unë e di që ti dhe shërbëtorët e tu, nuk do të keni frikë akoma nga Zoti Perëndi".

But as for you and your servants, I know that you do not yet fear the Lord God.”

31 T ani liri dhe elbi u prekën, sepse elbi ishte në kalli dhe liri kishte lulëzuar;

(Now the flax and the barley were ruined, for the barley was in the ear and the flax was in bud.

32 p or gruri dhe gruri i fortë nuk u prekën, sepse janë të vonshëm.

But the wheat and the spelt were not ruined, for they ripen late.)

33 K ështu Moisiu, pasi la Faraonin, doli nga qyteti dhe i shtriu duart drejt Zotit; atëherë bubullimat dhe breshri pushuan dhe nuk ra më shi mbi tokë.

So Moses went out of the city from Pharaoh, and spread out his hands to the Lord; and the thunder and the hail ceased, and rain no longer poured on the earth.

34 K ur Faraoni pa që shiu, breshri dhe bubullimat pushuan, vazhdoi të mëkatojë dhe e ngurtësoi zemrën e tij, ai dhe shërbëtorët e tij.

But when Pharaoh saw that the rain and the hail and the thunder had ceased, he sinned again and hardened his heart, he and his servants.

35 K ështu zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i la të bijtë e Izraelit të shkojnë, ashtu si i kishte thënë Zoti nëpërmjet Moisiut.

Pharaoh’s heart was hardened, and he did not let the sons of Israel go, just as the Lord had spoken through Moses.