1 T ani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.

But on the first day of the week, at early dawn, they came to the tomb bringing the spices which they had prepared.

2 D he gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.

And they found the stone rolled away from the tomb,

3 P or, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.

but when they entered, they did not find the body of the Lord Jesus.

4 D he, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.

While they were perplexed about this, behold, two men suddenly stood near them in dazzling clothing;

5 D he, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?

and as the women were terrified and bowed their faces to the ground, the men said to them, “Why do you seek the living One among the dead?

6 A i nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,

He is not here, but He has risen. Remember how He spoke to you while He was still in Galilee,

7 d uke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë.”

saying that the Son of Man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.”

8 D he ato kujtonin fjalët e tij.

And they remembered His words,

9 k ur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.

and returned from the tomb and reported all these things to the eleven and to all the rest.

10 A to që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.

Now they were Mary Magdalene and Joanna and Mary the mother of James; also the other women with them were telling these things to the apostles.

11 P or këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.

But these words appeared to them as nonsense, and they would not believe them.

12 M egjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.

But Peter got up and ran to the tomb; stooping and looking in, he saw the linen wrappings only; and he went away to his home, marveling at what had happened. The Road to Emmaus

13 P o ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.

And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.

14 D he ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.

And they were talking with each other about all these things which had taken place.

15 D he ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.

While they were talking and discussing, Jesus Himself approached and began traveling with them.

16 P or sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.

But their eyes were prevented from recognizing Him.

17 D he ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?.”

And He said to them, “What are these words that you are exchanging with one another as you are walking?” And they stood still, looking sad.

18 D he një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?.”

One of them, named Cleopas, answered and said to Him, “Are You the only one visiting Jerusalem and unaware of the things which have happened here in these days?”

19 D he ai u tha atyre: “Cilat?.” Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.

And He said to them, “What things?” And they said to Him, “The things about Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word in the sight of God and all the people,

20 D he se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.

and how the chief priests and our rulers delivered Him to the sentence of death, and crucified Him.

21 P or ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.

But we were hoping that it was He who was going to redeem Israel. Indeed, besides all this, it is the third day since these things happened.

22 P or edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,

But also some women among us amazed us. When they were at the tomb early in the morning,

23 d he nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.

and did not find His body, they came, saying that they had also seen a vision of angels who said that He was alive.

24 D he disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë.”

Some of those who were with us went to the tomb and found it just exactly as the women also had said; but Him they did not see.”

25 A tëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!

And He said to them, “O foolish men and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!

26 P or a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?.”

Was it not necessary for the Christ to suffer these things and to enter into His glory?”

27 D he, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.

Then beginning with Moses and with all the prophets, He explained to them the things concerning Himself in all the Scriptures.

28 K ur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.

And they approached the village where they were going, and He acted as though He were going farther.

29 P or ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron.” Edhe ai hyri që të rrijë me ta.

But they urged Him, saying, “Stay with us, for it is getting toward evening, and the day is now nearly over.” So He went in to stay with them.

30 D he, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.

When He had reclined at the table with them, He took the bread and blessed it, and breaking it, He began giving it to them.

31 A tëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.

Then their eyes were opened and they recognized Him; and He vanished from their sight.

32 D he ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?.”

They said to one another, “ Were not our hearts burning within us while He was speaking to us on the road, while He was explaining the Scriptures to us?”

33 N ë po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.

And they got up that very hour and returned to Jerusalem, and found gathered together the eleven and those who were with them,

34 A ta thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit.”

saying, “ The Lord has really risen and has appeared to Simon.”

35 A ta atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.

They began to relate their experiences on the road and how He was recognized by them in the breaking of the bread. Other Appearances

36 D he, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: "Paqja me ju!.”

While they were telling these things, He Himself stood in their midst and said to them, “Peace be to you.”

37 P or ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.

But they were startled and frightened and thought that they were seeing a spirit.

38 A tëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?

And He said to them, “Why are you troubled, and why do doubts arise in your hearts?

39 S hikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!.”

See My hands and My feet, that it is I Myself; touch Me and see, for a spirit does not have flesh and bones as you see that I have.”

40 D he, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.

And when He had said this, He showed them His hands and His feet.

41 P or, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?.”

While they still could not believe it because of their joy and amazement, He said to them, “ Have you anything here to eat?”

42 D he ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.

They gave Him a piece of a broiled fish;

43 D he ai i mori dhe hëngri para tyre.

and He took it and ate it before them.

44 P astaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet.”

Now He said to them, “ These are My words which I spoke to you while I was still with you, that all things which are written about Me in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms must be fulfilled.”

45 A tëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,

Then He opened their minds to understand the Scriptures,

46 d he u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,

and He said to them, “ Thus it is written, that the Christ would suffer and rise again from the dead the third day,

47 d he që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.

and that repentance for forgiveness of sins would be proclaimed in His name to all the nations, beginning from Jerusalem.

48 D he ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.

You are witnesses of these things.

49 D he ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart.”

And behold, I am sending forth the promise of My Father upon you; but you are to stay in the city until you are clothed with power from on high.” The Ascension

50 P astaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.

And He led them out as far as Bethany, and He lifted up His hands and blessed them.

51 D he ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.

While He was blessing them, He parted from them and was carried up into heaven.

52 D he ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.

And they, after worshiping Him, returned to Jerusalem with great joy,

53 D he rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!

and were continually in the temple praising God.