Jobi 29 ~ Job 29

picture

1 J obi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

And Job again took up his discourse and said,

2 " Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

“Oh that I were as in months gone by, As in the days when God watched over me;

3 k ur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

When His lamp shone over my head, And by His light I walked through darkness;

4 s iç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

As I was in the prime of my days, When the friendship of God was over my tent;

5 k ur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

When the Almighty was yet with me, And my children were around me;

6 k ur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

When my steps were bathed in butter, And the rock poured out for me streams of oil!

7 K ur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

“When I went out to the gate of the city, When I took my seat in the square,

8 t ë rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

The young men saw me and hid themselves, And the old men arose and stood.

9 p rincat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

“The princes stopped talking And put their hands on their mouths;

10 z ëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

The voice of the nobles was hushed, And their tongue stuck to their palate.

11 v eshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

“For when the ear heard, it called me blessed, And when the eye saw, it gave witness of me,

12 s epse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

Because I delivered the poor who cried for help, And the orphan who had no helper.

13 B ekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

“The blessing of the one ready to perish came upon me, And I made the widow’s heart sing for joy.

14 I sha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

“I put on righteousness, and it clothed me; My justice was like a robe and a turban.

15 I sha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

“I was eyes to the blind And feet to the lame.

16 i sha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

“I was a father to the needy, And I investigated the case which I did not know.

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

“I broke the jaws of the wicked And snatched the prey from his teeth.

18 D he mendoja: "Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

“Then I thought, ‘I shall die in my nest, And I shall multiply my days as the sand.

19 r rënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

‘My root is spread out to the waters, And dew lies all night on my branch.

20 l avdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time".

‘My glory is ever new with me, And my bow is renewed in my hand.’

21 T ë pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

“To me they listened and waited, And kept silent for my counsel.

22 M bas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

“After my words they did not speak again, And my speech dropped on them.

23 M ë prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

“They waited for me as for the rain, And opened their mouth as for the spring rain.

24 U në u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

“I smiled on them when they did not believe, And the light of my face they did not cast down.

25 K ur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

“I chose a way for them and sat as chief, And dwelt as a king among the troops, As one who comforted the mourners.