1 A tëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
Then Eliphaz the Temanite answered,
2 " A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?
“If one ventures a word with you, will you become impatient? But who can refrain from speaking?
3 J a ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;
“Behold you have admonished many, And you have strengthened weak hands.
4 f jalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.
“Your words have helped the tottering to stand, And you have strengthened feeble knees.
5 P or tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.
“But now it has come to you, and you are impatient; It touches you, and you are dismayed.
6 M ëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?
“Is not your fear of God your confidence, And the integrity of your ways your hope?
7 M baje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?
“Remember now, who ever perished being innocent? Or where were the upright destroyed?
8 A shtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.
“According to what I have seen, those who plow iniquity And those who sow trouble harvest it.
9 M e frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.
“By the breath of God they perish, And by the blast of His anger they come to an end.
10 V rumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.
“The roaring of the lion and the voice of the fierce lion, And the teeth of the young lions are broken.
11 L uani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.
“The lion perishes for lack of prey, And the whelps of the lioness are scattered.
12 N jë fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.
“Now a word was brought to me stealthily, And my ear received a whisper of it.
13 M idis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,
“Amid disquieting thoughts from the visions of the night, When deep sleep falls on men,
14 m ë pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.
Dread came upon me, and trembling, And made all my bones shake.
15 N jë frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.
“Then a spirit passed by my face; The hair of my flesh bristled up.
16 A i u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:
“It stood still, but I could not discern its appearance; A form was before my eyes; There was silence, then I heard a voice:
17 " A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?
‘Can mankind be just before God? Can a man be pure before his Maker?
18 J a, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;
‘ He puts no trust even in His servants; And against His angels He charges error.
19 a q më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.
‘How much more those who dwell in houses of clay, Whose foundation is in the dust, Who are crushed before the moth!
20 N ga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.
‘ Between morning and evening they are broken in pieces; Unobserved, they perish forever.
21 L itarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri"".
‘Is not their tent-cord plucked up within them? They die, yet without wisdom.’