1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered,

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

“ Oh that my grief were actually weighed And laid in the balances together with my calamity!

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

“For then it would be heavier than the sand of the seas; Therefore my words have been rash.

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

“For the arrows of the Almighty are within me, Their poison my spirit drinks; The terrors of God are arrayed against me.

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

“Does the wild donkey bray over his grass, Or does the ox low over his fodder?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

“Can something tasteless be eaten without salt, Or is there any taste in the white of an egg?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

“My soul refuses to touch them; They are like loathsome food to me.

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

“Oh that my request might come to pass, And that God would grant my longing!

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

“Would that God were willing to crush me, That He would loose His hand and cut me off!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

“But it is still my consolation, And I rejoice in unsparing pain, That I have not denied the words of the Holy One.

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

“What is my strength, that I should wait? And what is my end, that I should endure?

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

“Is my strength the strength of stones, Or is my flesh bronze?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

“Is it that my help is not within me, And that deliverance is driven from me?

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

“For the despairing man there should be kindness from his friend; So that he does not forsake the fear of the Almighty.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

“My brothers have acted deceitfully like a wadi, Like the torrents of wadis which vanish,

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Which are turbid because of ice And into which the snow melts.

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

“When they become waterless, they are silent, When it is hot, they vanish from their place.

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

“The paths of their course wind along, They go up into nothing and perish.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

“The caravans of Tema looked, The travelers of Sheba hoped for them.

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

“They were disappointed for they had trusted, They came there and were confounded.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

“Indeed, you have now become such, You see a terror and are afraid.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

“Have I said, ‘Give me something,’ Or, ‘Offer a bribe for me from your wealth,’

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

Or, ‘Deliver me from the hand of the adversary,’ Or, ‘Redeem me from the hand of the tyrants’?

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

“Teach me, and I will be silent; And show me how I have erred.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

“How painful are honest words! But what does your argument prove?

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

“Do you intend to reprove my words, When the words of one in despair belong to the wind?

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

“You would even cast lots for the orphans And barter over your friend.

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

“Now please look at me, And see if I lie to your face.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

“Desist now, let there be no injustice; Even desist, my righteousness is yet in it.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

“Is there injustice on my tongue? Cannot my palate discern calamities?