1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered,

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

Oh, that my impatience and vexation might be weighed and all my calamity be laid up over against them in the balances, one against the other!

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

For now it would be heavier than the sand of the sea; therefore my words have been rash and wild,

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

because the arrows of the Almighty are within me, the poison which my spirit drinks up; the terrors of God set themselves in array against me.

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Does the wild ass bray when it has grass? Or does the ox low over its fodder?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Can that which has no taste to it be eaten without salt? Or is there any flavor in the white of an egg?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

my soul refuses to touch! Such things are like diseased food to me!

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Oh, that I might have my request, and that God would grant me the thing that I long for!

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

I even wish that it would please God to crush me, that He would let loose His hand and cut me off!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Then would I still have consolation—yes, I would leap amid unsparing pain —that I have not concealed or denied the words of the Holy One!

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

What strength have I left, that I should wait and hope? And what is ahead of me, that I should be patient?

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Is my strength and endurance that of stones? Or is my flesh made of bronze?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Is it not that I have no help in myself, and that wisdom is quite driven from me?

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

To him who is about to faint and despair, kindness is due from his friend, lest he forsake the fear of the Almighty.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

my brethren have dealt deceitfully as a brook, as the channel of brooks that pass away,

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Which are black and turbid by reason of the ice, and in which the snows hides itself;

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

When they get warm, they shrink and disappear; when it is hot, they vanish out of their place.

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

The caravans which travel by way of them turn aside; they go into the waste places and perish.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

The caravans of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

They were confounded because they had hoped; they came there and were bitterly disappointed.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Now to me you are; you see my dismay and terror, and you are afraid.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

Did I ever say, Bring me a gift, or Pay a bribe on my account from your wealth

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

To deliver me from the adversary’s hand, or Redeem me from the hand of the oppressors?

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Teach me, and I will hold my peace; and cause me to understand wherein I have erred.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

How forcible are words of straightforward speech! But what does your arguing argue and prove or your reproof reprove?

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Do you imagine your words to be an argument, but the speeches of one who is desperate to be as wind?

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Yes, you would cast lots over the fatherless and bargain away your friend.

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Now be pleased to look upon me, that it may be evident to you if I lie.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Return, I pray you, let there be no injustice; yes, return again, my vindication is in it.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

Is there wrong on my tongue? Cannot my taste discern what is destructive?