1 P ranojeni atë që është i dobët në besim, pa e qortuar për mendimet.

As for the man who is a weak believer, welcome him, but not to criticize his opinions or pass judgment on his scruples or perplex him with discussions.

2 D ikush mendon se mund të hajë nga çdo gjë, ndërsa ai që është i dobët ha vetëm barishte.

One believe he may eat anything, while a weaker one eating to vegetables.

3 A i që ha të mos e përbuzë atë që nuk ha, dhe ai që nuk ha të mos gjykojë atë që ha, sepse Perëndia e ka pranuar.

Let not him who eats look down on or despise him who abstains, and let not him who abstains criticize and pass judgment on him who eats; for God has accepted and welcomed him.

4 K ush je ti që gjykon shërbyesin e tjetrit? A qëndron mbi këmbë ose rrëzohet, është punë e zotit të tij, por ai do të qëndrojë, sepse Perëndia është i zoti ta bëjë atë të qëndrojë në këmbë.

Who are you to pass judgment on and censure another’s household servant? It is before his own master that he stands or falls. And he shall stand and be upheld, for the Master (the Lord) is mighty to support him and make him stand.

5 S epse dikush e çmon një ditë më shumë se një tjetër, dhe tjetri i çmon të gjitha ditët njëlloj; gjithsecili të jetë plotësisht i bindur në mendjen e tij.

One man esteems one day as better than another, while another man esteems all days alike. Let everyone be fully convinced (satisfied) in his own mind.

6 A i që e çmon ditën, për Zotin e çmon; ai që nuk e çmon ditën, për Zotin nuk e ruan; kush ha, për Zotin ha dhe i falet nderit Perëndisë; dhe kush nuk ha, për Zotin nuk ha dhe i falet nderit Perëndisë.

He who observes the day, observes it in honor of the Lord. He also who eats, eats in honor of the Lord, since he gives thanks to God; while he who abstains, abstains in honor of the Lord and gives thanks to God.

7 S epse asnjë nga ne nuk jeton për veten e tij dhe askush nuk vdes për veten e tij,

None of us lives to himself, and none of us dies to himself

8 s epse, edhe nëse rrojmë, rrojmë për Zotin; edhe nëse vdesim, vdesim për Zotin; pra, edhe po të rrojmë ose të vdesim, të Zotit jemi.

If we live, we live to the Lord, and if we die, we die to the Lord. So then, whether we live or we die, we belong to the Lord.

9 S epse për këtë edhe vdiq Krishti dhe u ngjall e u kthye në jetë: që të zotërojë edhe mbi të vdekurit, edhe mbi të gjallët.

For Christ died and lived again for this very purpose, that He might be Lord both of the dead and of the living.

10 P or ti, pse e gjykon vëllanë tënd? Ose përse e përbuz vëllanë tënd? Të gjithë, pra, do të dalim përpara gjykatës së Krishtit.

Why do you criticize and pass judgment on your brother? Or you, why do you look down upon or despise your brother? For we shall all stand before the judgment seat of God.

11 S epse është shkruar: “Rroj unë, thotë Perëndia, se çdo gjë do të ulet para meje, dhe çdo gjuhë do ta lavdërojë Perëndinë!.”

For it is written, As I live, says the Lord, every knee shall bow to Me, and every tongue shall confess to God.

12 K ështu, pra, secili nga ne do t’i japë llogari Perëndisë për veten e vet.

And so each of us shall give an account of himself to God.

13 P randaj të mos e gjykojmë më njeri tjetrin, por më tepër gjykoni këtë: mos i vini gur pengese ose skandal vëllait.

Then let us no more criticize and blame and pass judgment on one another, but rather decide and endeavor never to put a stumbling block or an obstacle or a hindrance in the way of a brother.

14 U në e di dhe jam plotësisht i bindur në Zotin Jezus, se asnjë gjë nuk është e ndyrë në vetvete, por për atë që çmon se diçka është e ndyrë, për atë është e ndyrë.

I know and am convinced (persuaded) as one in the Lord Jesus, that nothing is essentially unclean (defiled and unholy in itself). But it is unclean (defiled and unholy) to anyone who thinks it is unclean.

15 P or nëse vëllai yt trishtohet për shkak të një ushqimi, ti nuk ecën më sipas dashurisë; mos e bëj atë të humbasë me ushqimin tënd atë për të cilin Krishti vdiq.

But if your brother is being pained or his feelings hurt or if he is being injured by what you eat, you are no longer walking in love. Do not let what you eat hurt or cause the ruin of one for whom Christ died!

16 P randaj le të mos shahet e mira juaj,

Do not therefore let what seems good to you be considered an evil thing.

17 s epse mbretëria e Perëndisë nuk është të ngrënët dhe të pirët, por drejtësia, paqja dhe gëzimi në Frymën e Shenjtë.

the kingdom of God is not a matter of food and drink, but instead it is righteousness (that state which makes a person acceptable to God) and peace and joy in the Holy Spirit.

18 S epse ai që i shërben Krishtit në këto gjëra, është i pëlqyer nga Perëndia dhe i miratuar nga njerëzit.

He who serves Christ in this way is acceptable and pleasing to God and is approved by men.

19 L e të ndjekim, pra, ato që ndihmojnë për paqe dhe për ndërtimin e njëri-tjetrit.

So let us then definitely aim for and eagerly pursue what makes for harmony and for mutual upbuilding (edification and development) of one another.

20 M os e prish veprën e Perëndisë për ushqimin; vërtet, të gjitha gjëra janë të pastra, por bën keq kur dikush ha diçka që i është pengesë.

You must not, for the sake of food, undo and break down and destroy the work of God! Everything is indeed clean and pure, but it is wrong for anyone to hurt the conscience of others or to make them fall by what he eats.

21 É shtë mirë të mos hajë mish njeriu, as të mos pijë verë, as të mos bëjë gjë që mund ta çojë vëllanë tënd të pengohet, ose të skandalizohet ose të dobëson.

The right thing is to eat no meat or drink no wine, or if it makes your brother stumble or hurts his conscience or offends or weakens him.

22 A ke besim ti? Mbaje besimin për veten tënde përpara Perëndisë; lum ai që nuk dënon veten e tij në atë që miraton.

Your personal convictions —exercise as in God’s presence, keeping them to yourself. Blessed (happy, to be envied) is he who has no reason to judge himself for what he approves.

23 P or ai që është me dy mendje, edhe sikur të hajë, është dënuar, sepse nuk ha me besim; dhe çdo gjë që nuk bëhet me besim, është mëkat.

But the man who has doubts (misgivings, an uneasy conscience) about eating, and then eats, stands condemned, because he is not true to his convictions and he does not act from faith. For whatever does not originate and proceed from faith is sin.