1 K ur Jabini, mbret i Hatsorit, i mësoi këto ngjarje, u dërgoi lajmëtarë Johabit, mbretit të Madonit, mbretit të Shimronit dhe atij të Akshafit,

When Jabin king of Hazor heard of this, he sent to Jobab king of Madon, and to the kings of Shimron and Achshaph,

2 m bretërve që ndodheshin në veri të zonës malore, në Arabah, në jug të Kinerethit, në ultësirën dhe mbi lartësitë e Dorit, në perëndim,

And to the kings who were in the north in the hill country and in the Arabah south of Chinneroth and in the lowland and in the heights of Dor on the west;

3 K ananejve që ishin në lindje dhe në perëndim, Amorejve, Hitejve, Perezejve dhe Jebusejve në krahinën malore, Hivejve në këmbët e malit Hermon në vendin e Mitspahut.

To the Canaanites in the east and west; to the Amorites, the Hittites, the Perizzites, the Jebusites in the hill country; and to the Hivites below Hermon in the land of Mizpah.

4 K ështu ata dolën, ata vetë me tërë ushtritë e tyre, një turmë shumë e madhe si rëra që është mbi bregun e detit dhe me kuaj e qerre në një numër shumë të madh.

And they went out with all their hosts, much people, like the sand on the seashore in number, with very many horses and chariots.

5 K ështu tërë këta mbretër u bashkuan dhe erdhën në afërsitë e ujërave të Meromit për të ngritur një kamp të përbashkët dhe për të luftuar kundër Izraelit.

And all these kings met and came and encamped together at the Waters of Merom, to fight against Israel.

6 P or Zoti i tha Jozueut: "Mos u tremb nga ata, sepse nesër në këtë orë ke për t’i parë të gjithë të vrarë para Izraelit. Do të presësh leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe do të djegësh qerret e tyre".

But the Lord said to Joshua, Do not be afraid because of them, for tomorrow by this time I will give them up all slain to Israel; you shall hamstring their horses and burn their chariots with fire.

7 J ozueu, pra, dhe gjithë luftëtarët bashkë me të, marshuan papritmas kundër tyre afër ujërave të Meromit dhe i sulmuan;

So Joshua and all the people of war with him came against them suddenly by the Waters of Merom and fell upon them.

8 d he Zoti i dha në duart e Izraelitëve, të cilët i mundën dhe i ndoqën deri në Sidonin e madh, deri në ujërat e Misrefothit dhe në luginën e Mitspahut, në drejtim të lindjes; i mundën deri në atë pikë sa nuk lanë të gjallë asnjë prej tyre.

And the Lord gave them into the hand of Israel, who smote them and chased them populous Sidon and Misrephoth-maim, and eastward as far as the Valley of Mizpah; they smote them until none remained.

9 J ozueu i trajtoi si i kishte thënë Zoti preu leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe ua dogji qerret.

And Joshua did to them as the Lord had commanded him: he hamstrung their horses and burned their chariots with fire.

10 N ë po atë periudhë Jozueu u kthye dhe pushtoi Hatsorin, vrau mbretin e tij me shpatë, sepse në të kaluarën Hatsori kishte qenë kryeqyteti i tërë këtyre mbretërive.

And Joshua at that time turned back and took Hazor and smote its king with the sword; for Hazor previously was the head of all those kingdoms.

11 V rau me shpatë tërë njerëzit që gjendeshin aty, duke vendosur shfarosjen e tyre; pastaj i vuri flakën Hatsorit.

They smote all the people in it with the sword, utterly destroying them; none were left alive, and he burned Hazor with fire.

12 K ështu Jozueu pushtoi tërë qytetet e këtyre mbretërive, zuri mbretërit e tyre dhe i vrau me shpatë, duke vendosur shfarosjen e tyre, ashtu si kishte urdhëruar Moisiu, shërbëtori i Zotit.

And Joshua took all the cities of those kings and all the kings and smote them with the sword, utterly destroying them, as Moses the servant of the Lord commanded.

13 P or Izraeli nuk u vuri flakën asnjërit prej qyteteve që ngriheshin në kodrinat, me përjashtim të Hatsorit, i vetmi qytet që Jozueu dogji.

But Israel burned none of the cities that stood on their mounds—except Hazor only, which Joshua burned.

14 B ijtë e Izraelit morën për vete tërë plaçkën e këtyre qyteteve dhe bagëtinë, por vranë tërë njerëzit dhe nuk lanë shpirt të gjallë.

And all the spoil of these cities and the livestock the Israelites took for their booty; but every man they smote with the sword until they had destroyed them, and they left none who breathed.

15 A shtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun, shërbëtorin e tij, kështu Moisiu urdhëroi Jozueun, dhe ky nuk la pas dore asgjë nga tërë ato që Zoti i kishte urdhëruar Moisiut.

As the Lord had commanded Moses His servant, so Moses commanded Joshua, and so Joshua did; he left nothing undone of all that the Lord commanded Moses.

16 K ështu Jozueu shtiu në dorë tërë atë vend, krahinën malore, tërë Negevin, tërë vendin e Goshenit, ultësirën, Arabahun, krahinën malore të Izraelit dhe ultësirat e tij,

So Joshua took all that land: the hill country, all the South, all the land of Goshen, the lowland, the Arabah, the hill country of Israel and its lowland,

17 n ga mali Holak, që ngrihet në drejtim të Seirit, deri në Baal-Gad në luginën e Libanit në këmbët e malit Hermon; zuri tërë mbretërit e tyre, i goditi dhe i vrau.

From Mount Halak, which rises toward Seir, as far as Baal-gad in the Valley of Lebanon below Mount Hermon. He captured all their kings and slew them.

18 J ozueu luftoi gjatë kundër të gjithë këtyre mbretërve.

Joshua had waged war a long time with all those kings.

19 N uk pati qytet që të bënte paqe me bijtë e Izraelit, me përjashtim të Hivejve që banonin në Gabaon; i pushtuan të gjitha me luftë.

Not a city made peace with the Israelites except the Hivites, the people of Gibeon; all the others they took in battle.

20 N ë fakt ishte Zoti vetë që fortësonte zemrën e tyre që të bënin luftë kundër Izraelit, me qëllim që Izraeli të vendoste shfarosjen e tyre pa asnjë mëshirë për ta, por t’i zhdukte nga faqja e dheut ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.

For it was of the Lord to harden their hearts that they should come against Israel in battle, that might destroy them utterly, and that without favor and mercy, as the Lord commanded Moses.

21 P o në këtë periudhë Jozueu u nis në marshim dhe shfarosi Anakitët e krahinës malore, ata të Hebronit, të Debirit, të Anabit, të të gjithë krahinës malore të Judës dhe të të gjithë krahinës malore të Izraelit; Jozueu vendosi shfarosjen e tyre të plotë bashkë me qytetet e tyre.

Joshua came at that time and cut off the Anakim from the hill country: from Hebron, from Debir, from Anab, and from all the hill country of Judah and the hill country of Israel. Joshua destroyed them utterly with their cities.

22 N uk mbetën më Anakitë në vendin e bijve të Izraelit; mbetën disa prej tyre vetëm në Gaza, në Gath dhe në Ashod.

None of the Anakim were left in the land of the Israelites; only in Gaza, Gath, and Ashdod did some remain.

23 K ështu Jozueu shtiu në dorë tërë vendin, pikërisht ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut; Jozueu ia la pastaj si trashëgim Izraelit, simbas ndarjeve të tyre në fise. Dhe kështu vendi pati një pushim nga lufta.

So Joshua took the whole land, according to all that the Lord had spoken to Moses, and Joshua gave it for an inheritance to Israel according to their allotments by tribes. And the land had rest from war.