1 A shtu si suta ka një dëshirë të madhe për rrëketë e ujit, kështu shpirti im ka një dëshirë të zjarrtë për ty, o Perëndi.

As the hart pants and longs for the water brooks, so I pant and long for You, O God.

2 S hpirti im ka një etje të madhe për Perëndinë, për Perëndinë e gjallë. Kur do të vij dhe do të paraqitem para Perëndisë?

My inner self thirsts for God, for the living God. When shall I come and behold the face of God?

3 L otët e mia janë bërë ushqimi im ditë e natë, ndërsa më thonë vazhdimisht: "Ku është Perëndia yt?".

My tears have been my food day and night, while men say to me all day long, Where is your God?

4 D uke kujtuar këto gjëra, brenda vetes sime i jap shfrim të lirë shpirtit tim, sepse kisha zakon të shkoja me turmën, duke e udhëhequr në shtëpinë e Perëndisë, në mes të këngëve të gëzimit dhe të lëvdimit të një turme në festë.

These things I remember and pour myself out within me: how I went slowly before the throng and led them in procession to the house of God, with the voice of shouting and praise, a throng keeping festival.

5 P se ligështohesh, o shpirti im, pse vajton brënda trupit tim? Shpreso te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma për çlirimin e pranisë së tij.

Why are you cast down, O my inner self? And why should you moan over me and be disquieted within me? Hope in God and wait expectantly for Him, for I shall yet praise Him, my Help and my God.

6 O Perëndia im, shpirti më është ligështuar përbrenda; prandaj më kujtohesh ti nga vendi i Jordanit dhe nga majat e Hermonit, nga mali i Mitsarit.

O my God, my life is cast down upon me; therefore will I remember You from the land of the Jordan and the Hermon, from the little mountain Mizar.

7 N jë hon thërret një hon tjetër në zhurmën e ujërave të tua; të gjitha dallgët e tua dhe valët e tua kanë kaluar përmbi mua.

deep calls to deep at the thunder of Your waterspouts; all Your breakers and Your rolling waves have gone over me.

8 D itën Zoti më jep mirësinë e tij, dhe natën i ngre atij një kantik, një lutje Perëndisë të jetës sime.

Yet the Lord will command His loving-kindness in the daytime, and in the night His song shall be with me, a prayer to the God of my life.

9 U në do t’i them Perëndisë, kështjellës sime: "Pse më harrove? Pse endem i veshur me rroba zie për shkak të shtypjes nga ana e armikut?".

I will say to God my Rock, Why have You forgotten me? Why go I mourning because of the oppression of the enemy?

10 K ockat e mia po vuajnë për vdekje për shkak të fyerjeve nga ana e armive të mi, që më thonë vazhdimisht: "Ku është Perëndia yt?".

As with a sword in my bones, my enemies taunt and reproach me, while they say continually to me, Where is your God?

11 P se ligështohesh, shpirti im, pse rënkon përbrenda meje? Shpreso te Perëndia, sepse unë do ta kremtoj akoma; ai është shpëtimi im dhe Perëndia im.

Why are you cast down, O my inner self? And why should you moan over me and be disquieted within me? Hope in God and wait expectantly for Him, for I shall yet praise Him, Who is the help of my countenance, and my God.