1 " Dërgojini një qengj sunduesit të vendit, nga Sela në drejtim të shkretëtirës, në malin e bijës së Sionit.

You send lambs to the ruler of the land, from Sela or Petra through the desert and wilderness to the mountain of the Daughter of Zion.

2 S epse do të ndodhë që në vaun e Arnonit vajzat e Moabit do të jenë si një zog i dëbuar nga foleja.

For like wandering birds, like a brood cast out and a scattered nest, so shall the daughters of Moab be at the fords of the Arnon.

3 N a jep një këshillë, bëj drejtësi! Bëje hijen tënde si nata, në mes të ditës; fshih ata që janë shpërndarë, mos i tradhëto ikanakët.

Give counsel, execute justice; make your shade like night in the midst of noonday; hide the outcasts, betray not the fugitive to his pursuer.

4 O Moab, lejo që të banojnë pranë teje njerëzit e mi që janë shpërndarë, ji për ta një strehë përballë shkatërruesit. Sepse tirani nuk është më, shkatërrimi ka marrë fund, shtypësit janë zhdukur nga vendi.

Let our outcasts of Moab dwell among you; be a sheltered hiding place to them from the destroyer. When the extortion and the extortioner have been brought to nought, and destruction has ceased, and the oppressors and they who trample men are consumed and have vanished out of the land,

5 A tëherë një fron do të jetë i qëndrueshëm në dhembshuri dhe mbi të do të ulet në besnikëri, në çadrën e Davidit, një që do të gjykojë, do ta ushtrojë gjykimin dhe do të jetë i gatshëm të sigurojë drejtësinë".

Then in mercy and loving-kindness shall a throne be established, and One shall sit upon it in truth and faithfulness in the tent of David, judging and seeking justice and being swift to do righteousness.

6 " Kemi dëgjuar të flitet për krenarinë e Moabit, jashtëzakonisht krenar, për fodullëkun e tij, për kryelartësinë e tij, për arrogancën e tij, për mburrjen e tij pa baza".

We have heard of the pride of Moab, that he is very proud—even of his arrogance, his conceit, his wrath, his untruthful boasting.

7 P ër këtë Moabi do të bëjë një vajtim për Moabin, të gjithë do të vajtojnë. Ju do të qani të dëshpëruar për pitet me rrush të Kir-Haresethit.

Moab therefore shall wail for Moab; everyone shall wail. For the ruins, flagons of wine, and the raisin cakes of Kir-hareseth you shall sigh and mourn, utterly stricken and discouraged.

8 S epse fushat e Heshbonit po meken, po kështu edhe vreshtat e Sibmahut; sunduesit e kombeve kanë shkatërruar bimët e saj më të mira që arrinin deri në Jazer dhe endeshin nëpër shkretëtirë; degët e saj shtriheshin dhe tejkalonin detin.

For the fields of Heshbon languish and wither, and the vines of Sibmah; the lords of the nations have broken down choice vine branches, which reached even to Jazer, wandering into the wilderness; its shoots stretched out abroad, they passed over the Sea.

9 P randaj me qarjen e Jazerit do të qaj vreshtat e Sibmahut; do të të vadis me lotët e mi, o Heshbon, o Elealeh, sepse mbi frytet e tua të verës dhe mbi të korrat e tua ka rënë një britmë lufte.

Therefore I will weep with the weeping of Jazer for the vines of Sibmah. I will drench you with my tears, O Heshbon and Elealeh; for upon your summer fruits and your harvest the shout has fallen.

10 G ëzimi dhe hareja janë zhdukur nga fusha pjellore; ndër vreshta nuk ka më as këngë, as britma gëzimi; shtrydhësi i rrushit nuk shtrydh më verën ndër voza; unë nuk nxjerr më britma gëzimi.

And gladness is taken away, and joy out of the plentiful field; and in the vineyards there is no singing, nor is there joyful sound; the treaders tread out no wine in the presses, for the shout of joy has been made to cease.

11 P randaj të përbrendshmet e mia dridhen për Moabin si një harpë; dhe zemra ime për Kir-Heresin.

Wherefore my heart sounds like a harp for Moab, and my inner being for Kir-hareseth.

12 D he do të ndodhë që kur të paraqitet Moabi, dhe të lodhet në vendin e lartë; ai do të hyjë në shenjtëroren e tij për t’u lutur, por nuk do të fitojë asgjë.

It shall be that when Moab presents himself, when he wearies himself on the high place, he will come to his sanctuary, but he will not prevail.

13 K jo është fjala që Zoti i drejtoi dikur Moabit.

This is the word that the Lord has spoken concerning Moab since that time.

14 P or tani Zoti ka folur, duke thënë: "Brenda tre vjetëve, si vitet e një argati me mëditje, lavdia e Moabit do të bjerë e do të përçmohet bashkë me tërë atë turmë të madhe; dhe do të mbetet vetëm një numër shumë i vogël dhe i pafuqishëm".

But now the Lord has spoken, saying, Within three years, as the years of a hireling, the glory of Moab shall be brought into contempt, in spite of all his mighty multitudes of people; and the remnant that survives will be very small, feeble, and of no account.