1 D he ndodhi që një ditë të shtunë, kur ai hyri në shtëpinë e një kryetari të farisenjve për të ngrënë bukë, ata po e përgjonin;

It occurred one Sabbath, when went for a meal at the house of one of the ruling Pharisees, that they were watching Him.

2 d he ja, para tij ishte një njeri hidropik.

And behold, in front of Him there was a man who had dropsy.

3 D he Jezusi, duke iu përgjigjur mësuesve të ligjit dhe farisenjve, tha: “A është e lejueshme të shërosh ditën e shtunë?.”

And Jesus asked the lawyers and the Pharisees, Is it lawful and right to cure on the Sabbath or not?

4 P or ata heshtën. Atëherë ai e mori për dore atë, e shëroi dhe e nisi të shkojë.

But they kept silent. Then He took hold and cured him and sent him away.

5 P astaj, duke iu përgjigjur atyre, tha: “Cili nga ju, po t’i bjerë gomari i vet ose kau në një pus, nuk e nxjerr menjëherë jashtë ditën e shtunë?.”

And He said to them, Which of you, having a son or a donkey or an ox that has fallen into a well, will not at once pull him out on the Sabbath day?

6 P or ata nuk mund të përgjigjeshin asgje për këto gjëra.

And they were unable to reply to this.

7 D he, duke vënë re se ata zgjidhnin vendet e para në tryezë, Jezusi u thoshte atyre këtë shëmbëlltyrë duke thënë:

Now He told a parable to those who were invited, He noticed how they were selecting the places of honor, saying to them,

8 “ Kur je ftuar në dasmë, mos u ul në krye të vendit, sepse ai njeri mund të ketë ftuar një tjetër që është më i rëndësishëm se ti,

When you are invited by anyone to a marriage feast, do not recline on the chief seat, lest a more distinguished person than you has been invited by him,

9 d he ai që të ftoi ty dhe atë të të mos vijë e të thotë: "Lëshoja vendin këtij". Dhe atëherë ti, plot turp, do të shkosh të zësh vendin e fundit.

And he who invited both of you will come to you and say, Let this man have the place. Then, with humiliation and a guilty sense of impropriety, you will begin to take the lowest place.

10 P or, kur je ftuar, shko e rri në vendin e fundit që, kur të vijë ai që të ka ftuar, të thotë: "O mik, ngjitu më lart". Atëherë do të jesh i nderuar përpara atyre që janë në tryezë bashkë me ty.

But when you are invited, go and recline in the lowest place, so that when your host comes in, he may say to you, Friend, go up higher! Then you will be honored in the presence of all who sit with you.

11 S epse kushdo që e larton veten do të poshterohet, dhe kush e poshtëron veten do të lartohet.”

For everyone who exalts himself will be humbled (ranked below others who are honored or rewarded), and he who humbles himself (keeps a modest opinion of himself and behaves accordingly) will be exalted (elevated in rank).

12 A i i tha edhe atij që e kishte ftuar: “Kur shtron drekë a darkë, mos i thirr miqtë e tu, as vëllezërit e tu, as farefisin tënd, as fqinjët e pasur, se mos ata një herë të të ftojnë ty, dhe kështu ta kthejnë shpërblimin.

Jesus also said to the man who had invited Him, When you give a dinner or a supper, do not invite your friends or your brothers or your relatives or your wealthy neighbors, lest perhaps they also invite you in return, and so you are paid back.

13 P or, kur të bësh një gosti, thirr lypësit, sakatët, të çalët, të verbërit;

But when you give a banquet or a reception, invite the poor, the disabled, the lame, and the blind.

14 d he do të jesh i lum, sepse ata nuk kanë se si të ta kthejnë shpërblimin; por shpërblimi do të të jepet në ringjallje të të drejtëve.”

Then you will be blessed (happy, fortunate, and to be envied), because they have no way of repaying you, and you will be recompensed at the resurrection of the just (upright).

15 D he një nga të ftuarit, si i dëgjoi këto gjëra, i tha: “Lum kush do të hajë bukë në mbretërinë e Perëndisë.”

When one of those who reclined with Him heard this, he said to Him, Blessed (happy, fortunate, and to be envied) is he who shall eat bread in the kingdom of God!

16 A tëherë Jezusi i tha: “Një njeri përgatiti një darkë të madhe dhe ftoi shumë veta;

But Jesus said to him, A man was once giving a great supper and invited many;

17 d he, në kohë të darkës, dërgoi shërbëtorin e vet t’u thotë të ftuarve: Ejani, sepse gjithçka tashmë është gatii".

And at the hour for the supper he sent his servant to say to those who had been invited, Come, for all is now ready.

18 P or të gjithë, pa përjashtim, filluan të kërkojnë ndjesë. I pari i tha: Bleva një arë dhe më duhet të shkoj ta shoh; të lutem, të më falëshh".

But they all alike began to make excuses and to beg off. The first said to him, I have bought a piece of land, and I have to go out and see it; I beg you, have me excused.

19 D he një tjetër tha: "Bleva pesë pendë qe dhe po shkoj t’i provoj; të lutem, të më falësh".

And another said, I have bought five yoke of oxen, and I am going to examine and put my approval on them; I beg you, have me excused.

20 D he një tjetër akoma tha: "Mora grua e prandaj nuk mund të vij".

And another said, I have married a wife, and because of this I am unable to come.

21 K ështu shërbëtori u kthye dhe ia dëftoi të gjitha zotit të vet. Atëherë i zoti i shtëpisë, plot zemërim, i tha shërbëtorit të vet: "Shpejt, shko nëpër sheshet dhe nëpër rrugët e qytetit e sill këtu lypës, sakatë, të çalë dhe të verbër".

So the servant came and reported these to his master. Then the master of the house said in wrath to his servant, Go quickly into the great streets and the small streets of the city and bring in here the poor and the disabled and the blind and the lame.

22 P astaj shërbëtori i tha: "Zot, u bë ashtu siç urdhërove ti, por ka vend edhe më".

And the servant said, Sir, what you have commanded me to do has been done, and yet there is room.

23 A tëherë zoti i tha shërbëtorit: "Dil nëpër udhë dhe përgjatë gardheve dhe detyroji të hyjnë që të mbushet shtëpia ime.

Then the master said to the servant, Go out into the highways and hedges and urge and constrain to yield and come in, so that my house may be filled.

24 S epse unë po ju them se asnjë nga ata njerëz që ishin të ftuar, nuk do ta shijojë darkën time".”

For I tell you, not one of those who were invited shall taste my supper.

25 D he turma të mëdha shkonin me të. Ai u kthye nga ata dhe tha:

Now huge crowds were going along with, and He turned and said to them,

26 “ Nëse ndokush vjen tek unë dhe nuk urren babanë e vet dhe nënën e vet, gruan dhe fëmijët, vëllezërit dhe motrat, madje edhe jetën e vet, nuk mund të jetë dishepulli im.

If anyone comes to Me and does not hate his father and mother '> in the sense of indifference to or relative disregard for them in comparison with his attitude toward God] and his wife and children and brothers and sisters— and even his own life also—he cannot be My disciple.

27 D he kush nuk e mbart kryqin e vet dhe nuk më ndjek, nuk mund të jetë dishepulli im.

Whoever does not persevere and carry his own cross and come after (follow) Me cannot be My disciple.

28 K ush nga ju, pra, kur do të ndërtojë një kullë, nuk ulet më parë të llogaritë shpenzimet, për të parë nëse ka mjaftueshëm për ta mbaruar?

For which of you, wishing to build a farm building, does not first sit down and calculate the cost whether he has sufficient means to finish it?

29 Q ë atëherë, kur t’i ketë hedhur themelet e të mos mundë ta përfundojë, të gjithë ata që e shohin, të mos fillojnë e të tallen,

Otherwise, when he has laid the foundation and is unable to complete, all who see it will begin to mock and jeer at him,

30 d uke thënë: "Ky njeri filloi të ndërtojë e nuk mundi ta përfundojë".

Saying, This man began to build and was not able ( worth enough) to finish.

31 O se cili mbret, kur niset të luftojë kundër një mbreti tjetër, nuk ulet më parë të gjykojë në se mund ta përballojë me dhjetë mijë atë që po i vjen kundër me njëzet mijë?

Or what king, going out to engage in conflict with another king, will not first sit down and consider and take counsel whether he is able with ten thousand to meet him who comes against him with twenty thousand?

32 N ë mos, ndërsa ai është ende larg, i dërgon një delegacion për të biseduar për paqe.

And if he cannot, when the other king is still a great way off, he sends an envoy and asks the terms of peace.

33 K ështu, pra, secili nga ju që nuk heq dorë nga të gjitha ato që ka, nuk mund të jetë dishepulli im.

So then, any of you who does not forsake (renounce, surrender claim to, give up, say good-bye to) all that he has cannot be My disciple.

34 K ripa është e mirë, por nëse kripa bëhët e amësht, me se do të mund t’i kthehet shija?

Salt is good, but if salt has lost its strength and has become saltless (insipid, flat), how shall its saltness be restored?

35 A jo nuk vlen as për tokë, as për pleh, por hidhet tutje. Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë.”

It is fit neither for the land nor for the manure heap; men throw it away. He who has ears to hear, let him listen and consider and comprehend by hearing!