1 J ozefi shkoi, pra, të njoftojë Faraonin dhe i tha: "Ati im dhe vëllezërit e mi, me gjithë kopetë e tyre, të bagëtive të imta dhe të trasha dhe me gjithçka kanë, kanë ardhur nga vendi i Kanaanit; dhe ja, tani ndodhen në vendin e Goshenit".

Then Joseph came and told Pharaoh, My father and my brothers, with their flocks and their herds and all that they own, have come from the land of Canaan, and they are in the land of Goshen.

2 P astaj mori pesë nga vëllezërit e tij dhe ia paraqiti Faraonit.

And from among his brothers he took five men and presented them to Pharaoh.

3 A tëherë Faraoni u tha vëllezërve të Jozefit: "Me ç’punë merreni?". Ata iu përgjigjën Faraonit: "Shërbëtorët e tu janë barinj, si ne ashtu dhe etërit tanë".

And Pharaoh said to his brothers, What is your occupation? And they said to Pharaoh, Your servants are shepherds, both we and our fathers before us.

4 P astaj i thanë Faraonit: "Kemi ardhur për të banuar në këtë vend, sepse nuk kishte më kullota për kopetë e shërbëtorëve të tu, sepse ka zi të madhe në vendin e Kanaanit. Lejona tani që shërbëtorët e tu të banojnë në vendin e Goshenit".

Moreover, they said to Pharaoh, We have come to sojourn in the land, for your servants have no pasture for our flocks, for the famine is very severe in Canaan. So now, we pray you, let your servants dwell in the land of Goshen.

5 A tëherë Faraoni ia drejtoi fjalën Jozefit, duke i thënë: "Ati yt dhe vëllezërit e tu erdhën te ti;

And Pharaoh spoke to Joseph, saying, Your father and your brothers have come to you.

6 v endi i Egjiptit është në dispozicionin tënd; bëj që ati yt dhe vëllezërit e tu të banojnë në pjesën më të mirë të vendit; le të banojnë edhe në vendin e Goshenit. Dhe në qoftë se ti di që midis tyre ka njerëz të zotë, caktoji kryeintendentë të bagëtisë sime".

The land of Egypt is before you; make your father and your brothers dwell in the best of the land. Let them live in the land of Goshen. And if you know of any men of ability among them, put them in charge of my cattle.

7 P astaj Jozefi e çoi Jakobin, atin e tij, te Faraoni dhe ia paraqiti. Dhe Jakobi bekoi Faraonin.

Then Joseph brought in Jacob his father and presented him before Pharaoh; and Jacob blessed Pharaoh.

8 A tëherë Faraoni i tha Jakobit: "Sa vjet ke që jeton?".

And Pharaoh asked Jacob, How old are you?

9 J akobi iu përgjegj Faraonit: "Vitet e shtegtimit tim janë njëqind e tridhjetë; vitet e jetës sime kanë qenë të pakta dhe të këqija, dhe nuk e kanë arritur numrin e viteve të jetës së etërve të mi, në ditët e shtegtimit të tyre".

Jacob said to Pharaoh, The days of the years of my pilgrimage are 130 years; few and evil have the days of the years of my life been, and they have not attained to those of the life of my fathers in their pilgrimage.

10 J akobi e bekoi përsëri Faraonin dhe u largua nga prania e Faraonit.

And Jacob blessed Pharaoh and went out from his presence.

11 K ështu Jozefi vendosi atin e tij dhe vëllezërit e tij dhe u dha atyre një pronë në vendin e Egjiptit, në pjesën më të mirë të vendit, në krahinën e Ramsesit, ashtu siç kishte urdhëruar Faraoni.

Joseph settled his father and brethren and gave them a possession in Egypt in the best of the land, in the land of Rameses (Goshen), as Pharaoh commanded.

12 D he Jozefi e mbajti me bukë të atin, të vëllezërit dhe tërë familjen e të atit duke i furnizuar sipas numrit të bijve.

And Joseph supplied his father and his brethren and all his father’s household with food, according to their families.

13 N dërkaq në të gjithë vendin nuk kishte bukë, sepse zija e bukës ishte shumë e madhe; vendi i Egjiptit dhe vendi i Kanaanit vuanin nga uria.

there was no food in all the land, for the famine was distressingly severe, so that the land of Egypt and all the land of Canaan hung in doubt and wavered by reason of the hunger (destitution, starvation) of the famine.

14 J ozefi mblodhi tërë paratë që gjendeshin në vendin e Egjiptit dhe në vendin e Kanaanit në këmbim të grurit që ata blinin; dhe këto para Jozefi i çoi në shtëpinë e Faraonit.

And Joseph gathered up all the money that was found in the land of Egypt and in the land of Canaan for the grain which they bought, and Joseph brought the money into Pharaoh’s house.

15 P or kur në vendin e Egjiptit dhe në vendin e Kanaanit nuk pati më para, tërë Egjiptasit erdhën te Jozefi dhe thanë: "Na jep bukë! Pse duhet të vdesim para syve të tu? Sepse paratë tona kanë mbaruar".

And when the money was exhausted in the land of Egypt and in the land of Canaan, all the Egyptians came to Joseph and said, Give us food! Why should we die before your very eyes? For we have no money left.

16 J ozefi tha: "Jepni bagëtinë tuaj; dhe unë do t’ju jap bukë në këmbim të bagëtisë suaj, në qoftë se i keni mbaruar paratë".

Joseph said, Give up your livestock, and I will give you food in exchange for if your money is gone.

17 A tëherë ata i çuan Jozefit bagëtinë e tyre; dhe Jozefi u dha atyre bukë në këmbim të kuajve të tyre, të kopeve të tyre me dele, të qeve dhe të gomarëve. Kështu i furnizoi me bukë për atë vit në këmbim të gjithë bagëtisë së tyre.

So they brought their livestock to Joseph, and gave them food in exchange for the horses, flocks, cattle of the herds, and the donkeys; and he supplied them with food in exchange for all their livestock that year.

18 M basi kaloi ai vit, u kthyen tek ai vitin pasues dhe i thanë: "Nuk mund t’ja fshehim zotërisë tonë që, me qenë se paratë mbaruan dhe kopetë e bagëtisë sonë janë bërë pronë e zotërisë tonë, nuk mbetet asgjë tjetër që zotëria ime mund të na marrë veç trupave tonë dhe tokave tona.

When that year was ended, they came to the second year and said to him, We will not hide from my lord that our money is spent; my lord also has our herds of livestock; there is nothing left in the sight of my lord but our bodies and our lands.

19 P se duhet të mbarojmë para syve të tu, ne dhe tokat tona? Blina ne dhe tokat tona në këmbim të bukës, dhe ne me tokat tona do të jemi skllevër të Faraonit; na jep të mbjellim që të mund të jetojmë dhe jo të vdesim, dhe toka të mos shndërrohet në një shkretëtirë".

Why should we perish before your eyes, both we and our land? Buy us and our land in exchange for food, and we and our land will be servants to Pharaoh. And give us seed, that we may live and not die, and that the land may not be desolate.

20 K ështu Jozefi bleu për Faraonin tërë tokat e Egjiptit, sepse Egjiptasit shitën secili arën e vet, me që ishin goditur rëndë nga zija e bukës. Kështu vëndi u bë pronë e Faraonit.

And Joseph bought all the land of Egypt for Pharaoh; for the Egyptians sold every man his field because of the overwhelming severity of the famine upon them. The land became Pharaoh’s,

21 S a për popullin, e zhvendosi nëpër qytete, në të katër anët e Egjiptit;

And as for the people, he removed them to cities and practically made slaves of them, from one end of the borders of Egypt to the other.

22 v etëm tokat e priftërinjve nuk i bleu, sepse priftërinjtë merrnin furnizime nga Faraoni dhe rronin nga furnizimet që u jepte Faraoni; për këtë arsye ata nuk i shitën tokat e tyre.

Only the priests’ land he did not buy, for the priests had a fixed pension from Pharaoh and lived on the amount Pharaoh gave them. So they did not sell their land.

23 P or Jozefi i tha popullit: "Ja, sot ju bleva ju dhe tokat tuaja për Faraonin; ja ku e keni farën; mbillni tokën;

Then Joseph said to the people, Behold, I have today bought you and your land for Pharaoh. Now here is seed for you, and you shall sow the land.

24 n ë kohën e korrjes, të pestën pjesë do t’ia jepni Faraonit dhe katër pjesë do të jenë tuajat për të siguruar farën e arave, ushqimin tuaj dhe të personave të shtëpisë suaj dhe për ushqimin e fëmijëve tuaj".

At the increase, you shall give one-fifth of it to Pharaoh, and four-fifths shall be your own to use for seed for the field and as food for you and those of your households and for your little ones.

25 D he ata thanë: "Ti na shpëtove jetën! Paçim hir në sytë e zotërisë tonë, dhe ne do të jemi skllevërit e Faraonit".

And they said, You have saved our lives! Let us find favor in the sight of my lord; and we will be Pharaoh’s servants.

26 J ozefi e bëri ligj këtë në vendin e Egjiptit, i cili vazhdon edhe sot e kësaj dite dhe sipas të cilit e pesta pjesë e korrjes duhet t’i jepet Faraonit. Vetëm tokat e priftërinjve nuk u bënë pronë e Faraonit.

And Joseph made it a law over the land of Egypt—to this day—that Pharaoh should have the fifth part; it was the priests’ land only which did not become Pharaoh’s.

27 K ështu Izraeli banoi në vendin e Egjiptit, në vendin e Goshenit; aty ata patën prona, qenë frytdhënës dhe u shumuan fort.

And Israel dwelt in the land of Egypt, in the country of Goshen; and they gained possessions there and grew and multiplied exceedingly.

28 J akobi jetoi në vendin e Egjiptit shtatëmbëdhjetë vjet dhe kohëzgjatja e jetës së Jakobit qe njëqind e dyzet e shtatë vjet.

And Jacob lived in the land of Egypt seventeen years; so Jacob reached the age of 147 years.

29 K ur koha e vdekjes po i afrohej Izraelit, ai thirri të birin Jozef dhe i tha: "Në paça gjetur hir në sytë e tu, vëre dorën tënde poshtë kofshës sime dhe sillu me mua me mirëdashje dhe besnikëri; të lutem, mos më varros në Egjipt!

When the time drew near that Israel must die, he called his son Joseph and said to him, If now I have found favor in your sight, put your hand under my thigh and deal loyally and faithfully with me. Do not bury me, I beg of you, in Egypt,

30 P or kur do të pushoj me etërit e mi, më nxirr jashtë Egjiptit dhe më varros në varrin e tyre!". Ai u përgjigj: "Do të bëj si thua ti".

But let me lie with my fathers; you shall carry me out of Egypt and bury me in their burying place. And said, I will do as you have directed.

31 A tëherë Jakobi tha: "Betomu". Dhe Jozefi iu betua. Pastaj Izraeli, duke u mbështetur te koka e shtratit, ra në adhurim.

Then Jacob said, Swear to me. And he swore to him. And Israel bowed himself upon the head of the bed.