1 P astaj Zoti i dërgoi Nathanin Davidit; dhe Nathani shkoi tek ai dhe i tha: "Na ishin dy njerëz në të njëjtin qytet, njeri i pasur dhe tjetri i varfër.

And the Lord sent Nathan to David. He came and said to him, There were two men in a city, one rich and the other poor.

2 I pasuri kishte një numër të madh kopesh me bagëti të imët dhe të trashë;

The rich man had very many flocks and herds,

3 p or i varfëri nuk kishte asgjë, veçse një qengj femër që e kishte blerë dhe ushqyer; ai ishte rritur bashkë me të dhe me fëmijët e tij, duke ngrënë ushqimin e tij, duke pirë në kupën e tij dhe duke fjetur mbi gjirin e tij; ishte për të si bija e tij.

But the poor man had nothing but one little ewe lamb which he had bought and brought up, and it grew up with him and his children. It ate of his own morsel, drank from his own cup, lay in his bosom, and was like a daughter to him.

4 N jë udhëtar arriti në shtëpinë e njeriut të pasur; ky refuzoi të merrte ndonjë bagëti nga kopetë e tij për t’i përgatitur për të ngrënë udhëtarit që kishte ardhur tek ai, por mori manarin e njeriut të varfër dhe e gatoi për njeriun që i kishte ardhur"

Now a traveler came to the rich man, and to avoid taking one of his own flock or herd to prepare for the wayfaring man who had come to him, he took the poor man’s lamb and prepared it for his guest.

5 A tëherë zemërimi i Davidit u rrit me të madhe kundër këtij njeriu dhe i tha Nathanit: "Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, ai që ka bërë këtë gjë meriton të vdesë!

Then David’s anger was greatly kindled against the man, and he said to Nathan, As the Lord lives, the man who has done this is a son of death.

6 A i do t’a paguajë katërfish vlerën e manarit, sepse ka bërë një gjë të tillë dhe nuk ka pasur mëshirë".

He shall restore the lamb fourfold, because he did this thing and had no pity.

7 A tëherë Nathani i tha Davidit: "Ti je ai njeri! Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Unë të kam vajosur mbret të Izraelit dhe të kam çliruar nga duart e Saulit.

Then Nathan said to David, You are the man! Thus says the Lord, the God of Israel: I anointed you king of Israel, and I delivered you out of the hand of Saul.

8 T ë kam dhënë shtëpinë e zotërisë sate, të kam vënë në krahët e tua gratë e zotërisë tënd dhe të kam dhënë shtëpinë e Izraelit dhe të Judës; dhe në qoftë se kjo ishte shumë pak, unë do të të kisha dhënë shumë gjëra të tjera.

And I gave you your master’s house, and your master’s wives into your bosom, and gave you the house of Israel and of Judah; and if that had been too little, I would have added that much again.

9 P se, pra, ke përçmuar fjalën e Zotit, duke bërë atë që është e keqe për sytë e tij? Ti ke bërë të vdesë me shpatë Hiteun Uriah, more për grua bashkëshorten e tij dhe e vrave me shpatën e bijve të Amonit.

Why have you despised the commandment of the Lord, doing evil in His sight? You have slain Uriah the Hittite with the sword and have taken his wife to be your wife. You have murdered him with the sword of the Ammonites.

10 K ështu, pra, shpata nuk do të largohet kurrë nga shtëpia jote, sepse ti më ke përçmuar dhe ke marrë gruan e Hiteut Uriah si bashkëshorten tënde".

Now, therefore, the sword shall never depart from your house, because you have despised Me and have taken the wife of Uriah the Hittite to be your wife.

11 K ështu thotë Zoti: "Ja, unë do të sjell kundër teje fatkeqësinë nga vetë shtëpia jote, dhe do t’i marrë gratë e tua para syve të tu për t’ia dhënë një tjetri, që do të bashkohet me to ditën.

Thus says the Lord, Behold, I will raise up evil against you out of your own house; and I will take your wives before your eyes and give them to your neighbor, and he shall lie with your wives in the sight of this sun.

12 S epse ti e ke bërë këtë gjë fshehurazi, kurse unë do ta bëj përpara tërë Izraelit në dritën e diellit".

For you did it secretly, but I will do this thing before all Israel and before the sun.

13 A tëherë Davidi i tha Nathanit: "Kam mëkatuar kundër Zotit". Nathani iu përgjigj Davidit: "Zoti e ka hequr mëkatin tënd; ti nuk ke për të vdekur.

And David said to Nathan, I have sinned against the Lord. And Nathan said to David, The Lord also has put away your sin; you shall not die.

14 M egjithatë, duke qenë se më këto veprime u ke dhënë rastin armiqve të Zotit të blasfemojnë, djali që ka lindur duhet të vdesë".

Nevertheless, because by this deed you have utterly scorned the Lord and given great occasion to the enemies of the Lord to blaspheme, the child that is born to you shall surely die.

15 P astaj Nathani u kthye në shtëpinë e vet. Kështu Zoti goditi fëmijën që bashkëshortja e Uriahut i kishte lindur Davidit, dhe ai u sëmur.

Then Nathan departed to his house. And the Lord struck the child that Uriah’s widow bore to David, and he was very sick.

16 A tëherë Davidi iu lut Perëndisë për fëmijën dhe agjëroi; pastaj hyri në shtëpi dhe e kaloi natën i shtrirë për tokë.

David therefore besought God for the child; and David fasted and went in and lay all night on the floor.

17 P leqtë e shtëpisë së tij ngulën këmbë që ai të ngrihej nga toka, por ai nuk deshi dhe nuk pranoj të hante me ta.

His older house servants arose and went to him to raise him up from the floor, but he would not, nor did he eat food with them.

18 D itën e shtatë fëmija vdiq dhe shërbëtorët e Davidit kishin frikë t’i njoftonin që fëmija kishte vdekur, sepse thonin: "Ja, kur fëmija ishte akoma i gjallë, ne i kemi folur, por ai nuk i dëgjonte fjalët tona. Si të bëjmë tani për t’i thënë se fëmija ka vdekur? Kjo mund t’i shkaktojë ndonjë të keqe".

And on the seventh day the child died. David’s servants feared to tell him that the child was dead, for they said, While the child was yet alive, we spoke to him and he would not listen to our voices; will he then harm himself if we tell him the child is dead?

19 K ur Davidi pa që shërbëtorët e tij flisnin me zë të ulët, e kuptoi se fëmija kishte vdekur; prandaj Davidi u tha shërbëtorëve të tij: "Ka vdekur fëmija?". Ata u përgjigjën: "Ka vdekur".

But when David saw that his servants whispered, he perceived that the child was dead. So he said to them, Is the child dead? And they said, He is.

20 A tëherë Davidi u ngrit nga toka, u la, u vajos dhe ndërroi rrobat; pastaj shkoi në shtëpinë e Zotit dhe ra përmbys; pastaj u kthye në shtëpinë e tij dhe kërkoi t’i sillnin ushqim dhe hëngri.

Then David arose from the floor, washed, anointed himself, changed his apparel, and went into the house of the Lord and worshiped. Then he came to his own house, and when he asked, they set food before him, and he ate.

21 S hërbëtorët e tij i thanë: "Ç’bëre? Kur fëmija ishte akoma gjallë ti ke agjëruar dhe ke qarë; mbas vdekjes së fëmijës, u ngrite dhe hëngre".

Then his servants said to him, What is this that you have done? You fasted and wept while the child was alive, but when the child was dead, you arose and ate food.

22 A i u përgjigj: "Kur fëmija ishte akoma gjallë, unë agjëronja dhe qaja, sepse thoja: "Kushedi Zotit mund t’i vijë keq për mua dhe e lë fëmijën të jetojë?". Por tani ai ka vdekur. Pse duhet të agjëroj?

David said, While the child was still alive, I fasted and wept; for I said, Who knows whether the Lord will be gracious to me and let the child live?

23 V allë, a kam mundësi ta kthej? Unë do të shkoj tek ai, por ai nuk do të kthehet tek unë!".

But now he is dead; why should I fast? Can I bring him back again? I shall go to him, but he will not return to me.

24 P astaj Davidi ngushëlloi Bath-Shebën, bashkëshorten e tij, hyri tek ajo dhe ra në shtrat me të; kështu ajo lindi një djalë, që ai e quajti Solomon; dhe Zoti e deshi.

David comforted Bathsheba his wife, and went to her and lay with her; and she bore a son, and she called his name Solomon. And the Lord loved;

25 P astaj dërgoi një mesazh me anë të profetit Nathan që i vuri emrin Jedidiah, për shkak të dashurisë të Zotit.

He sent by the hand of Nathan the prophet, and called the boy’s name Jedidiah, because the Lord.

26 N dërkaq Joabi lufonte kundër Rabahut të bijve të Amonit dhe pushtoi qytetin mbretëror.

Now Joab fought against Rabbah of the Ammonites and took the royal city.

27 P astaj Joabi i dërgoi lajmëtarë Davidit për t’i thënë: "Kam sulmuar Rabahun dhe kam shtënë në dorë rezervat e tij të ujit.

And Joab sent messengers to David and said, I have fought against Rabbah, and have taken the city of waters.

28 P randaj tani mblidh popullin që ka mbetur, vendos kampin tënd përballë qytetit dhe shtjere atë në dorë, përndryshe do ta marr unë qytetin dhe ai do të mbajë emrin tim".

Now therefore assemble the rest of the men, encamp against the city, and take it, lest I take the city, and it be called after my name.

29 A tëherë Davidi mblodhi tërë popullin, shkoi në Rabah, e sulmoi dhe e pushtoi.

So David gathered all the men, went to Rabbah, fought against it, and took it.

30 H oqi pastaj kurorën nga koka e mbretit të tyre; ajo peshonte një talent ari dhe kishte gurë të çmuar; ajo u vu mbi kokën e Davidit. Ai mori me vete gjithashtu nga qyteti një plaçkë të madhe.

And he took the crown of their king from his head; the weight of it was a talent of gold, and in it were precious stones; and it was set on David’s head. And he brought forth exceedingly much spoil from the city.

31 I nxori banorët që ishin në qytet dhe i vuri të punonin me sharra, me lesa dhe më sëpata prej hekuri, i futi të punojnë në furrat e tullave; kështu bëri në të gjitha qytetet e bijve të Amonit. Pastaj Davidi u kthye në Jeruzalem bashkë me tërë popullin.

And he brought forth the people who were there, and put them to saws and iron threshing sledges and axes, and made them labor at the brickkiln. And he did this to all the Ammonite cities. Then and all the men returned to Jerusalem.