1 E dhe unë, o vëllezër, kur erdha te ju, nuk erdha me shkëlqim fjalësh a diturie, që t’ju shpall dëshminë e Perëndisë,
As for myself, brethren, when I came to you, I did not come proclaiming to you the testimony and evidence or mystery and secret of God in lofty words of eloquence or human philosophy and wisdom;
2 s epse e vendosa që të mos di tjetër gjë ndër ju, veç Jezu Krishtit edhe atë të kryqëzuar.
For I resolved to know nothing (to be acquainted with nothing, to make a display of the knowledge of nothing, and to be conscious of nothing) among you except Jesus Christ (the Messiah) and Him crucified.
3 E dhe unë kam qenë te ju me dobësi, me frikë dhe drithërimë të madhe.
And I was in ( passed into a state of) weakness and fear (dread) and great trembling '> after I had come] among you.
4 D he fjala ime dhe predikimi im nuk u bënë me fjalë mbushamendëse nga dituria njerëzore, por në dëftim të Frymës dhe të fuqisë,
And my language and my message were not set forth in persuasive (enticing and plausible) words of wisdom, but they were in demonstration of the Spirit and power '> a proof by the Spirit and power of God, operating on me and stirring in the minds of my hearers the most holy emotions and thus persuading them],
5 q ë besimi juaj të mos qëndrojë mbi diturinë e njerëzve, po mbi fuqinë e Perëndisë.
So that your faith might not rest in the wisdom of men (human philosophy), but in the power of God.
6 D he ne flasim dituri në mes njerëzish të pjekur, por jo diturinë e kësaj kohe dhe as të pushtetarëve të kësaj kohe, që nuk arrin asgjë,
Yet when we are among the full-grown (spiritually mature Christians who are ripe in understanding), we do impart a wisdom (the knowledge of the divine plan previously hidden); but it is indeed not a wisdom of this present age or of this world nor of the leaders and rulers of this age, who are being brought to nothing and are doomed to pass away.
7 p or flasim diturinë e Perëndisë të fshehur në mister, që Perëndia e kishte paracaktuar përpara kohërash për lavdinë tonë,
But rather what we are setting forth is a wisdom of God once hidden and now revealed to us by God— which God devised and decreed before the ages for our glorification.
8 t ë cilën asnjë nga pushtetarët e kësaj kohe nuk e ka njohur; sepse, po ta kishin njohur, nuk do të kishin kryqëzuar Zotin e lavdisë.
None of the rulers of this age or world perceived and recognized and understood this, for if they had, they would never have crucified the Lord of glory.
9 P or, sikurse është shkruar: “Ato gjëra që syri nuk i ka parë dhe veshi nuk i ka dëgjuar dhe nuk kanë hyrë në zemër të njeriut, janë ato që Perëndia ka përgatitur për ata që e duan atë.”
But, on the contrary, as the Scripture says, What eye has not seen and ear has not heard and has not entered into the heart of man, God has prepared (made and keeps ready) for those who love Him '> who hold Him in affectionate reverence, promptly obeying Him and gratefully recognizing the benefits He has bestowed].
10 P o Perëndia na i ka zbuluar me anë të Frymës së tij, sepse Fryma heton çdo gjë, edhe të thellat e Perëndisë.
Yet to us God has unveiled and revealed them by and through His Spirit, for the Spirit searches diligently, exploring and examining everything, even sounding the profound and bottomless things of God '> divine counsels and things hidden and beyond man’s scrutiny].
11 S epse cili nga njerëzit, pra, njeh gjërat e njeriut, përveç se fryma e njeriut që është në të? Po kështu asnjëri s’i njeh gjërat e Perëndisë, përveç Fryma e Perëndisë.
For what person perceives (knows and understands) what passes through a man’s thoughts except the man’s own spirit within him? Just so no one discerns (comes to know and comprehend) the thoughts of God except the Spirit of God.
12 D he ne nuk kemi marrë frymën e botës, por Frymën që vjen nga Perëndia, që të njohim gjërat që na janë dhuruar falas nga Perëndia.
Now we have not received the spirit the world, but the Spirit Who is from God, that we might realize and comprehend and appreciate the gifts bestowed on us by God.
13 P ër këto edhe flasim, por jo me fjalë të mësuara nga dituria njerëzore, por të mësuara nga Fryma e Shenjtë, duke i krahasuar gjëra frymërore me fjalë frymërore.
And we are setting these truths forth in words not taught by human wisdom but taught by the Spirit, combining and interpreting spiritual truths with spiritual language.
14 D he njeriu natyror nuk i rrok gjërat që janë të Frymës së Shenjtë; sepse për të janë marrëzi dhe nuk mund t’i njohë; sepse ato gjykohen frymërisht.
But the natural, nonspiritual man does not accept or welcome or admit into his heart the gifts and teachings and revelations of the Spirit of God, for they are folly (meaningless nonsense) to him; and he is incapable of knowing them because they are spiritually discerned and estimated and appreciated.
15 P or njeriu që është frymëror gjykon çdo gjë dhe vetë nuk është i gjykuar nga asnjeri.
But the spiritual man tries all things '> examines, investigates, inquires into, questions, and discerns all things], yet is himself to be put on trial and judged by no one.
16 S epse kush e ka njohur mendjen e Zotit që mund të mësojë atë? Por ne kemi mendjen e Krishtit.
For who has known or understood the mind (the counsels and purposes) of the Lord so as to guide and instruct Him and give Him knowledge? But we have the mind of Christ (the Messiah) and do hold the thoughts (feelings and purposes) of His heart.