1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

O Lord, remember what has come upon us! Look down and see our reproach (our national disgrace)!

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Our inheritance has fallen over to strangers, our houses to foreigners.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

We have become orphans and fatherless; our mothers are like widows.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

We have had to pay money to drink the water that belongs to us; our wood is sold to us.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Our pursuers are upon our necks; we are weary and are allowed no rest.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

We have given the hand to the Egyptians and to the Assyrians to get food to satisfy.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Our fathers sinned and are no more, and we have borne their iniquities.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Servants and slaves rule over us; there is none to deliver us out of their hands.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

We get our bread at the peril of our lives because of the sword of the wilderness.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Our skin glows and is parched as from an oven because of the burning heat of famine.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

They ravished the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

They hung princes by their hands; the persons of elders were not respected.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Young men carried millstones, and boys fell under wood.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

The elders have ceased from the city’s gate, the young men from their music.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Ceased is the joy of our hearts; our dancing has turned into mourning.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

The crown has fallen from our head! Woe to us, for we have sinned!

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Because of this our hearts are faint and sick; because of these things our eyes are dim and see darkly.

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

As for Mount Zion, which lies desolate, the jackals prowl over it!

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

But You, O Lord, remain and reign forever; Your throne endures from generation to generations.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Why do You forget us forever? Why do You forsake us so long?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Turn us to Yourself, O Lord, and we shall be turned and restored! Renew our days as of old!—

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Or have You utterly rejected us? Or are You exceedingly angry with us ?