1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Acuérdate, oh SEÑOR, de lo que nos ha sucedido. Ve y mira nuestro oprobio.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Huérfanos somos sin padre; nuestras madres son como viudas.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Persecución padecemos sobre nuestra cerviz; nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Al egipcio y al asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien nos librara de su mano.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante de la espada del desierto.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nuestra piel se ennegreció como un horno a causa del ardor del hambre.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

A los príncipes colgaron con su mano; no respetaron el rostro de los ancianos.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Llevaron los jóvenes a moler, y los niños desfallecieron en la leña.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Los ancianos cesaron de la puerta, los jóvenes de sus canciones.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Cayó la corona de nuestra cabeza. ¡Ay ahora de nosotros! Porque pecamos.

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestro ojos,

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Por el Monte de Sion que está asolado; zorras andan en él.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Mas tú, SEÑOR, permanecerás para siempre; tu trono de generación en generación.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Vuélvenos, oh SEÑOR, a ti, y nos volveremos; renueva nuestros días como al principio.

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.