1 K ia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
Acuérdate, oh SEÑOR, de lo que nos ha sucedido. Ve y mira nuestro oprobio.
2 K ua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
3 H e pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
Huérfanos somos sin padre; nuestras madres son como viudas.
4 N a te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.
5 K ei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
Persecución padecemos sobre nuestra cerviz; nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
6 K ua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
Al egipcio y al asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
8 K o nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien nos librara de su mano.
9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante de la espada del desierto.
10 M angu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
Nuestra piel se ennegreció como un horno a causa del ardor del hambre.
11 T aea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 K o nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
A los príncipes colgaron con su mano; no respetaron el rostro de los ancianos.
13 K o nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
Llevaron los jóvenes a moler, y los niños desfallecieron en la leña.
14 K o nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
Los ancianos cesaron de la puerta, los jóvenes de sus canciones.
15 K ua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.
16 K ua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
Cayó la corona de nuestra cabeza. ¡Ay ahora de nosotros! Porque pecamos.
17 N a reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestro ojos,
18 N a te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
Por el Monte de Sion que está asolado; zorras andan en él.
19 P umau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
Mas tú, SEÑOR, permanecerás para siempre; tu trono de generación en generación.
20 H e aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?
21 W hakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
Vuélvenos, oh SEÑOR, a ti, y nos volveremos; renueva nuestros días como al principio.
22 O tiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.
Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.