Lamentations 3 ~ Lamentaciones 3

picture

1 K o ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.

Alef: Yo soy un hombre que ve aflicción en la vara de su enojo.

2 I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.

Alef: Me guió y me llevó en tinieblas, mas no en luz.

3 H e pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.

Alef: Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.

4 K ua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.

Bet: Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.

5 K ua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.

Bet: Edificó contra mí, y me cercó de tósigo y de trabajo.

6 K ua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.

Bet: Me asentó en oscuridades, como los muertos para siempre.

7 K ua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.

Guímel: Me cercó de seto, y no saldré; agravó mis grillos.

8 A e ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.

Guímel: Aun cuando clamé y di voces, cerró mi oración.

9 K ua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.

Guímel: Cercó de seto mis caminos a piedra tajada, torció mis senderos.

10 K o tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.

Dálet: Oso que acecha fue para mí, como león en escondrijos.

11 W hakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.

Dálet: Torció mis caminos, y me despedazó; me tornó asolado.

12 K ua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.

Dálet: Su arco entesó, y me puso como blanco a la saeta.

13 K ua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.

He: Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.

14 K ua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.

He: Fui escarnio a todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.

15 K ua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.

He: Me llenó de amarguras, me embriagó de ajenjo.

16 K ua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.

Vau: Me quebró los dientes con cascajo, me cubrió de ceniza.

17 K ua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.

Vau: Y mi alma se alejó de la paz, me olvidé del bien.

18 K i tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.

Vau: Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza del SEÑOR.

19 M ahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.

Zain: Acuérdate de mi aflicción y de mi lloro, del ajenjo y de la hiel.

20 M aharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.

Zain: Lo tendrá aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.

21 E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.

Zain: Esto reduciré a mi corazón, por tanto esperaré.

22 H e mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.

Chet: Es por las misericordias del SEÑOR que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.

23 E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.

Chet: Nuevas son cada mañana; grande es tu fe.

24 K o Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.

Chet: Mi parte es el SEÑOR, dijo mi alma; por tanto a él esperaré.

25 H e pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.

Tet: Bueno es el SEÑOR a los que en él esperan, al alma que le buscare.

26 H e pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.

Tet: Bueno es esperar callando en la salvación del SEÑOR.

27 H e pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.

Tet: Bueno es al varón, si llevare el yugo desde su juventud.

28 M e noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.

Yod: Se sentará solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.

29 M e tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.

Yod: Pondrá su boca en el polvo, si por ventura habrá esperanza.

30 M e hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.

Yod: Dará la mejilla al que le hiriere; se llenará de afrenta.

31 E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:

Cof: Porque el Señor no desechará para siempre;

32 A hakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.

Cof: Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.

33 K ahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.

Cof: Porque no aflige ni acongoja de su corazón a los hijos de los hombres.

34 K o te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;

Lámed: Para desmenuzar debajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,

35 K o te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;

Lámed: Para hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,

36 K o te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.

Lámed: Para trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.

37 K o wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?

Mem: ¿Quién será aquel que diga, que vino algo que el Señor no mandó?

38 H e teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?

Mem: ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo ni bueno?

39 H e aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?

Mem: ¿Por qué tiene dolor el hombre viviente, el hombre en su pecado?

40 E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.

Nun: Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos al SEÑOR.

41 K ia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.

Nun: Levantemos nuestros corazones con las manos a Dios en los cielos.

42 I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.

Nun: Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; por tanto tú no perdonaste.

43 K ua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.

Sámec: Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.

44 H ipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.

Sámec: Te cubriste de nube, para que no pasara la oración nuestra.

45 K ua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.

Sámec: Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.

46 K ua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.

Pe: Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.

47 K o te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.

Pe: Temor y lazo fue para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.

48 K ei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.

Pe: Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.

49 M aturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,

Ayin Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,

50 K ia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.

Ayin Hasta que el SEÑOR mire y vea desde los cielos.

51 E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.

Ayin Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.

52 K ua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.

Tsade: Mis enemigos me dieron caza como a ave, sin razón.

53 N garo iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.

Tsade: Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.

54 I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.

Tsade Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: muerto soy.

55 I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.

Cof: Invoqué tu nombre, oh SEÑOR, desde la cárcel profunda.

56 I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.

Cof: Oíste mi voz; no escondas tu oído a mi clamor, para mi respiro.

57 I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.

Cof: Te acercaste el día que te invoqué; dijiste: No temas.

58 K ua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.

Resh: Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.

59 K ua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.

Resh: Tú has visto, oh SEÑOR, mi sinrazón; pleitea mi causa.

60 K ua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.

Resh: Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.

61 K ua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;

Sin: Tú has oído la afrenta de ellos, oh SEÑOR, todas sus maquinaciones contra mí;

62 K i nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.

Sin: Los dichos de los que se levantaron contra mí, y su designio contra mí todo el día.

63 T irohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.

Sin: Su sentarse, y su levantarse mira; yo soy su canción.

64 H oatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.

Tau: Dales el pago, oh SEÑOR, según la obra de sus manos.

65 H oatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.

Tau: Dales ansia de corazón, tu maldición a ellos.

66 W haia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.

Tau: Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh SEÑOR.