Lamentations 3 ~ Klagelieder 3

picture

1 K o ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.

Ich bin ein elender Mann, der die Rute seines Grimmes sehen muß.

2 I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.

Er hat mich geführt und lassen gehen in die Finsternis und nicht in Licht.

3 H e pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.

Er hat seine Hand gewendet wider mich und handelt gar anders mit mir für und für.

4 K ua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.

Er hat mir Fleisch und Haut alt gemacht und mein Gebein zerschlagen.

5 K ua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.

Er hat mich verbaut und mich mit Galle und Mühe umgeben.

6 K ua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.

Er hat mich in Finsternis gelegt wie die, so längst tot sind.

7 K ua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.

Er hat mich vermauert, daß ich nicht heraus kann, und mich in harte Fesseln gelegt.

8 A e ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.

Und wenn ich gleich schreie und rufe, so stopft er die Ohren zu vor meinem Gebet.

9 K ua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.

Er hat meinen Weg vermauert mit Werkstücken und meinen Steig umgekehrt.

10 K o tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.

Er hat auf mich gelauert wie ein Bär, wie ein Löwe im Verborgenen.

11 W hakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.

Er läßt mich des Weges fehlen. Er hat mich zerstückt und zunichte gemacht.

12 K ua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.

Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeil zum Ziel gesteckt.

13 K ua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.

Er hat aus dem Köcher in meine Nieren schießen lassen.

14 K ua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.

Ich bin ein Spott allem meinem Volk und täglich ihr Liedlein.

15 K ua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.

Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt und mit Wermut getränkt.

16 K ua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.

Er hat meine Zähne zu kleinen Stücken zerschlagen. Er wälzt mich in der Asche.

17 K ua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.

Meine Seele ist aus dem Frieden vertrieben; ich muß des Guten vergessen.

18 K i tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.

Ich sprach: Mein Vermögen ist dahin und meine Hoffnung auf den HERRN.

19 M ahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.

Gedenke doch, wie ich so elend und verlassen, mit Wermut und Galle getränkt bin!

20 M aharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.

Du wirst ja daran gedenken; denn meine Seele sagt mir es.

21 E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.

Das nehme ich zu Herzen, darum hoffe ich noch.

22 H e mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.

Die Güte des HERRN ist's, daß wir nicht gar aus sind; seine Barmherzigkeit hat noch kein Ende,

23 E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.

sondern sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß.

24 K o Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.

Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

25 H e pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.

Denn der HERR ist freundlich dem, der auf ihn harrt, und der Seele, die nach ihm fragt.

26 H e pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.

Es ist ein köstlich Ding, geduldig sein und auf die Hilfe des HERRN hoffen.

27 H e pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.

Es ist ein köstlich Ding einem Mann, daß er das Joch in seiner Jugend trage;

28 M e noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.

daß ein Verlassener geduldig sei, wenn ihn etwas überfällt,

29 M e tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.

und seinen Mund in den Staub stecke und der Hoffnung warte

30 M e hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.

und lasse sich auf die Backen schlagen und viel Schmach anlegen.

31 E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:

Denn der HERR verstößt nicht ewiglich;

32 A hakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.

sondern er betrübt wohl, und erbarmt sich wieder nach seiner Güte.

33 K ahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.

Denn er nicht von Herzen die Menschen plagt und betrübt,

34 K o te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;

als wollte er die Gefangenen auf Erden gar unter seine Füße zertreten

35 K o te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;

und eines Mannes Recht vor dem Allerhöchsten beugen lassen

36 K o te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.

und eines Menschen Sache verkehren lassen, gleich als sähe es der HERR nicht.

37 K o wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?

Wer darf denn sagen, daß solches geschehe ohne des HERRN Befehl

38 H e teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?

und daß nicht Böses und Gutes komme aus dem Munde des Allerhöchsten?

39 H e aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?

Wie murren denn die Leute im Leben also? Ein jeglicher murre wider seine Sünde!

40 E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.

Und laßt uns erforschen und prüfen unser Wesen und uns zum HERRN bekehren!

41 K ia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.

Laßt uns unser Herz samt den Händen aufheben zu Gott im Himmel!

42 I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.

Wir, wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen; darum hast du billig nicht verschont;

43 K ua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.

sondern du hast uns mit Zorn überschüttet und verfolgt und ohne Barmherzigkeit erwürgt.

44 H ipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.

Du hast dich mit einer Wolke verdeckt, daß kein Gebet hindurch konnte.

45 K ua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.

Du hast uns zu Kot und Unflat gemacht unter den Völkern.

46 K ua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.

Alle unsre Feinde sperren ihr Maul auf wider uns.

47 K o te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.

Wir werden gedrückt und geplagt mit Schrecken und Angst.

48 K ei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.

Meine Augen rinnen mit Wasserbächen über den Jammer der Tochter meines Volks.

49 M aturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,

Meine Augen fließen und können nicht ablassen; denn es ist kein Aufhören da,

50 K ia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.

bis der HERR vom Himmel herabschaue uns sehe darein.

51 E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.

Mein Auge frißt mir das Leben weg um die Töchter meiner Stadt.

52 K ua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.

Meine Feinde haben mich gehetzt wie einen Vogel ohne Ursache;

53 N garo iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.

sie haben mein Leben in einer Grube fast umgebracht und Steine auf mich geworfen;

54 I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.

sie haben mein Haupt mit Wasser überschüttet; da sprach ich: Nun bin ich gar dahin.

55 I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.

Ich rief aber deinen Namen an, HERR, unten aus der Grube,

56 I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.

und du erhörtest meine Stimme: Verbirg deine Ohren nicht vor meinem Seufzen und Schreien!

57 I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.

Du nahest dich zu mir, wenn ich dich anrufe, und sprichst: Fürchte dich nicht!

58 K ua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.

Du führest, HERR, die Sache meiner Seele und erlösest mein Leben.

59 K ua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.

Du siehest, HERR, wie mir so Unrecht geschieht; hilf mir zu meinem Recht!

60 K ua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.

Du siehst alle ihre Rache und alle ihre Gedanken wider mich.

61 K ua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;

HERR, du hörest ihr Schmähen und alle ihre Gedanken über mich,

62 K i nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.

die Lippen meiner Widersacher und ihr dichten wider mich täglich.

63 T irohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.

Schaue doch, sie sitzen oder stehen auf, so singen sie von mir ein Liedlein.

64 H oatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.

Vergilt ihnen, HERR, wie sie verdient haben!

65 H oatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.

Laß ihnen das Herz erschrecken, laß sie deinen Fluch fühlen!

66 W haia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.

Verfolge sie mit deinem Grimm und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN.