1 E Ihowa, e te Atua, e te Kairapu utu; e te Atua, e te Kairapu utu, tiaho mai.
HERR, Gott, des die Rache ist, Gott, des die Rache ist, erscheine!
2 E ara, e te Kaiwhakawa o te whenua: hoatu te utu e rite ana ki te hunga whakakake.
Erhebe dich, du Richter der Welt; vergilt den Hoffärtigen, was sie verdienen!
3 K ia pehea te roa, e Ihowa, o te hunga kino nei, kia pehea te roa o te hunga kino e whakamanamana ana?
HERR, wie lange sollen die Gottlosen, wie lange sollen die Gottlosen prahlen
4 K ei te korero whakatu ratou, kei te korero whakahi: kei te korero whakapehapeha ki a ratou nga kaimahi katoa i te kino.
und so trotzig reden, und alle Übeltäter sich so rühmen?
5 M ongamonga noa tau iwi i a ratou, e Ihowa: e tukinotia ana e ratou tou kainga tupu.
HERR, sie zerschlagen dein Volk und plagen dein Erbe;
6 E patua ana e ratou te pouaru, te manene: e kohuru ana i te pani.
Witwen und Fremdlinge erwürgen sie und töten die Waisen
7 A e mea ana, E kore a Ihowa e kite; e kore e maharatia e te Atua o Hakopa.
und sagen: "Der HERR sieht's nicht, und der Gott Jakobs achtet's nicht."
8 K ia matau, e nga poauau o te iwi: a hea ano koutou whai mahara ai, e nga kuware?
Merket doch, ihr Narren unter dem Volk! Und ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?
9 K o te kaiwhakato o te taringa, e kore ranei ia e rongo? Ko te kaihanga o te kanohi, e kore ianei ia e kite?
Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gemacht hat, sollte der nicht sehen?
10 K o te kaipapaki o nga iwi e kore ranei ia e papaki, ara ko te kaiwhakaako nei i te tangata kia mohio?
Der die Heiden züchtigt, sollte der nicht strafen, -der die Menschen lehrt, was sie wissen?
11 E matau ana a Ihowa ki nga whakaaro o te tangata, he mea teka noa.
Aber der HERR weiß die Gedanken der Menschen, daß sie eitel sind.
12 K a hari te tangata e pakia ana e koe, e Ihowa: e whakaakona ana i roto i tau ture;
Wohl dem, den du, HERR, züchtigst und lehrst ihn durch dein Gesetz,
13 K ia marie ai tona ngakau i a koe i nga ra o te he, a keria noatia iho te poka mo te tangata kino.
daß er Geduld habe, wenn's übel geht, bis dem Gottlosen die Grube bereitet werde!
14 E kore hoki a Ihowa e panga i tana iwi, e kore ano e whakarere i tona kainga tupu.
Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen noch sein Erbe verlassen.
15 E ngari e hoki te whakawa ki te tika: a e arumia e nga tangata ngakau tika katoa.
Denn Recht muß doch Recht bleiben, und dem werden alle frommen Herzen zufallen.
16 K o wai toku hei whakatika ake ki te hunga kino? Ko wai toku hei tu ake ki nga kaimahi i te hara?
Wer steht bei mir wider die Boshaften? Wer tritt zu mir wider die Übeltäter?
17 M ehemea kaua a Ihowa hei awhina moku, penei kua noho kupukore noa atu toku wairua.
Wo der HERR nicht hülfe, so läge meine Seele schier in der Stille.
18 I taku meatanga, Ka paheke toku waewae; na tau mahi tohu, e Ihowa, ahau i tautoko ake.
Ich sprach: Mein Fuß hat gestrauchelt; aber deine Gnade, HERR, hielt mich.
19 I oku whakaaronga maha i roto i toku ngakau ko au whakamarie toku oranga ngakau.
Ich hatte viel Bekümmernisse in meinem Herzen; aber deine Tröstungen ergötzten meine Seele.
20 T era ranei e whakahoa ki a koe te torona o te kino, e whakatakoto nei i te mahi nanakia hei ture?
Du wirst ja nimmer eins mit dem schädlichen Stuhl, der das Gesetz übel deutet.
21 K ei te whakahuihui ratou ki te poke i te wairua o te tangata tika, e mea ana kia heke te toto harakore.
Sie rüsten sich gegen die Seele des Gerechten und verdammen unschuldig Blut.
22 K o Ihowa ia toku pa teko: ko toku Atua hei kohatu piringa moku.
Aber der HERR ist mein Schutz; mein Gott ist der Hort meiner Zuversicht.
23 A nana i whakahoki to ratou kino ki runga ki a ratou, a tera ia e whakangaro i a ratou i roto i o ratou kino: ma Ihowa, ma to tatou Atua ratou e whakangaro.
Und er wird ihnen ihr Unrecht vergelten und wird sie um ihre Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.