Psalm 105 ~ Psalm 105

picture

1 W hakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.

Danket dem HERRN und predigt seinen Namen; verkündigt sein Tun unter den Völkern!

2 W aiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.

Singet von ihm und lobet ihn; redet von allen seinen Wundern!

3 W hakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.

Rühmet seinen heiligen Namen; es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!

4 R apua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.

Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Antlitz allewege!

5 M aharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,

Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunder und der Gerichte seines Mundes,

6 E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.

ihr, der Same Abrahams, seines Knechtes, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!

7 K o Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.

Er ist der HERR, unser Gott; er richtet in aller Welt.

8 M ahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.

Er gedenkt ewiglich an seinen Bund, des Wortes, das er verheißen hat auf tausend Geschlechter,

9 K i tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;

den er gemacht hat mit Abraham, und des Eides mit Isaak;

10 A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.

und stellte es Jakob zu einem Rechte und Israel zum ewigen Bunde

11 I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.

und sprach: "Dir will ich das Land Kanaan geben, das Los eures Erbes,"

12 I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.

da sie wenig und gering waren und Fremdlinge darin.

13 I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;

Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreich zum andern Volk.

14 K ihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.

Er ließ keinen Menschen ihnen Schaden tun und strafte Könige um ihretwillen.

15 I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.

"Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!"

16 I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.

Und er ließ Teuerung ins Land kommen und entzog allen Vorrat des Brots.

17 I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:

Er sandte einen Mann vor ihnen hin; Joseph ward zum Knecht verkauft.

18 I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;

Sie zwangen seine Füße in den Stock, sein Leib mußte in Eisen liegen,

19 A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.

bis daß sein Wort kam und die Rede des HERRN ihn durchläuterte.

20 I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.

Da sandte der König hin und ließ ihn losgeben; der HERR über Völker hieß ihn herauslassen.

21 A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;

Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus, zum Herrscher über alle seine Güter,

22 H ei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.

daß er seine Fürsten unterwiese nach seiner Weise und seine Ältesten Weisheit lehrte.

23 I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.

Und Israel zog nach Ägypten, und Jakob ward ein Fremdling im Lande Hams.

24 N a ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.

Und er ließ sein Volk sehr wachsen und machte sie mächtiger denn ihre Feinde.

25 I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.

Er verkehrte jener Herz, daß sie seinem Volk gram wurden und dachten, seine Knechte mit List zu dämpfen.

26 I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.

Er sandte seinen Knecht Mose, Aaron, den er erwählt hatte.

27 W hakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.

Dieselben taten seine Zeichen unter ihnen und seine Wunder im Lande Hams.

28 I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.

Er ließ Finsternis kommen und machte es finster; und sie waren nicht ungehorsam seinen Worten.

29 I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.

Er verwandelte ihre Wasser in Blut und tötete ihre Fische.

30 I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.

Ihr Land wimmelte Frösche heraus in den Kammern ihrer Könige.

31 I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.

Er sprach: da kam Ungeziefer, Stechmücken in all ihr Gebiet.

32 I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.

Er gab ihnen Hagel zum Regen, Feuerflammen in ihrem Lande

33 I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.

und schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet.

34 I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.

Er sprach: da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl.

35 A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.

Und sie fraßen alles Gras in ihrem Lande und fraßen die Früchte auf ihrem Felde.

36 I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.

Er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, alle Erstlinge ihrer Kraft.

37 A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.

Und er führte sie aus mit Silber und Gold; und war kein Gebrechlicher unter ihren Stämmen.

38 N a hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.

Ägypten ward froh, daß sie auszogen; denn ihre Furcht war auf sie gefallen.

39 I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.

Er breitete eine Wolke aus zur Decke und ein Feuer, des Nachts zu leuchten.

40 I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.

Sie baten: da ließ er Wachteln kommen; und er sättigte sie mit Himmelsbrot.

41 I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.

Er öffnete den Felsen: da floß Wasser heraus, daß Bäche liefen in der dürren Wüste.

42 I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.

Denn er gedachte an sein heiliges Wort, das er Abraham, seinem Knecht, hatte geredet.

43 A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.

Also führte er sein Volk in Freuden und seine Auserwählten in Wonne

44 A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;

und gab ihnen die Länder der Heiden, daß sie die Güter der Völker einnahmen,

45 K ia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.

auf daß sie halten sollten seine Rechte und sein Gesetze bewahren. Halleluja!