1 K ush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

¶ Según su antojo busca el que se desvía; en toda doctrina se envolverá.

2 B udallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

¶ No toma placer el loco en la inteligencia, sino en lo que descubre su corazón.

3 K ur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

¶ Cuando viene el impío, viene también el menosprecio, y con el deshonrador la afrenta.

4 F jalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

¶ Aguas profundas son las palabras de la boca del hombre; y arroyo que rebosa, la fuente de la sabiduría.

5 N uk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

¶ Tener respeto a la persona del impío, para hacer caer al justo de su derecho, no es bueno.

6 B uzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

¶ Los labios del loco vienen con pleito; y su boca a plaga llama.

7 G oja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

La boca del loco es quebrantamiento para sí, y sus labios son lazos para su alma.

8 F jalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

¶ Las palabras del chismoso parecen blandas, mas ellas descienden hasta lo íntimo del vientre.

9 E dhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

¶ También el que es negligente en su obra es hermano del gran desolador.

10 E mri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

¶ Torre fuerte es el nombre del SEÑOR; a él correrá el justo, y será levantado.

11 P asuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

¶ Las riquezas del rico son la ciudad de su fortaleza, y como un muro alto en su imaginación.

12 P ërpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

¶ Antes del quebrantamiento se eleva el corazón del hombre, y antes de la honra es el abatimiento.

13 K ush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

¶ El que responde palabra antes de oír, le es locura y oprobio.

14 F ryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

¶ El espíritu del hombre soportará su enfermedad; mas ¿quién soportará al espíritu quebrantado?

15 Z emra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

¶ El corazón del entendido adquiere sabiduría; y el oído de los sabios busca la ciencia.

16 D hurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

¶ El don del hombre le ensancha el camino, y le lleva delante de los grandes.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

¶ El justo es el primero en su pleito; y su adversario viene, y le busca.

18 F ati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

¶ La suerte pone fin a los pleitos, y decide entre los fuertes.

19 N jë vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

¶ El hermano ofendido es más tenaz que una ciudad fuerte; y las contiendas de los hermanos son como cerrojos de alcázar.

20 N jeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

¶ Del fruto de la boca del hombre se llenará su vientre; se saciará del producto de sus labios.

21 V dekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

¶ La muerte y la vida están en poder de la lengua; y el que la ama comerá de sus frutos.

22 K ush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

¶ El que halló esposa halló el bien, y alcanzó la benevolencia del SEÑOR.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

¶ El pobre habla con ruegos; mas el rico responde durezas.

24 N jeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

¶ El hombre que tiene amigos, ha de mostrarse amigo; y amigo hay más unido que un hermano.