1 K ush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
El egoísta sólo piensa en sí mismo, y se entromete en cualquier asunto.
2 B udallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
Al necio, la inteligencia no le causa placer; tan sólo le interesa exhibir lo que piensa.
3 K ur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.
Llega el impío, llega el desprecio; con la deshonra viene la afrenta.
4 F jalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.
Los dichos del hombre son aguas profundas, pero la sabiduría es una fuente inagotable.
5 N uk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.
No está bien favorecer al impío y no hacerle justicia al hombre honrado.
6 B uzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
Las palabras del necio provocan contiendas; sus labios convocan a los golpes.
7 G oja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.
El necio provoca su propio mal; con sus propios labios se tiende una trampa.
8 F jalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.
Los chismes empalagan, pero calan hasta lo más profundo.
9 E dhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.
El que es negligente en su trabajo es también íntimo amigo de gente nociva.
10 E mri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.
El nombre del Señor es una fortaleza a la que el justo acude en busca de ayuda.
11 P asuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.
El rico piensa que sus riquezas son una fortaleza de altas murallas.
12 P ërpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
El orgullo humano es presagio del fracaso; la humildad es preludio de la gloria.
13 K ush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.
¡Cuán presuntuoso y ridículo se muestra el que responde antes de oír!
14 F ryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?
El espíritu humano sostiene al enfermo, pero al espíritu angustiado, ¿quién lo sostiene?
15 Z emra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
La mente inteligente adquiere sabiduría, y los oídos sabios van en pos de la ciencia.
16 D hurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.
Los obsequios te allanan el camino y te llevan ante grandes potentados.
17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.
El primero en defenderse alega inocencia, hasta que llega su adversario y lo desmiente.
18 F ati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.
Las suertes ponen fin a las querellas, y dictan sentencia entre los litigantes.
19 N jë vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.
El hermano ofendido es más impenetrable que una ciudad amurallada; persisten más los pleitos entre hermanos que los cerrojos de una fortaleza.
20 N jeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.
Hay quienes, con lo que dicen, logran satisfacer su hambre.
21 V dekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.
El que ama la lengua comerá de sus frutos; ella tiene poder sobre la vida y la muerte.
22 K ush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.
¿Hallaste esposa? ¡Has hallado el bien! ¡Has alcanzado el favor del Señor!
23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.
El pobre habla con ruegos; el rico responde con rudeza.
24 N jeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.
Hay amigos que no son amigos, y hay amigos que son más que hermanos.