1 T y, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.

A ti, Dios mío, debemos alabarte en Sión; a ti debemos cumplir nuestros votos,

2 T e ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.

pues tú escuchas nuestras oraciones. A ti acude todo el género humano.

3 M ëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.

Nuestras malas acciones nos dominan, pero tú perdonas nuestras rebeliones.

4 L um ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.

¡Cuán dichoso es aquel a quien tú escoges y lo llevas a vivir en tus atrios! Nosotros quedamos plenamente satisfechos con las bondades de tu casa, con las bendiciones de tu santo templo.

5 N ë drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.

Tú, Dios de nuestra salvación, nos respondes con grandes actos de justicia. En ti esperan los confines de la tierra y los mares más remotos.

6 M e fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.

Tú te revistes de valor y con tu poder afirmas los montes.

7 T i qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.

Tú sosiegas el estruendo de los mares, acallas el estrépito de sus olas, y silencias el alboroto de los pueblos.

8 D he ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.

Tiemblan de miedo, ante tus maravillas, los que habitan en los extremos de la tierra. Tú haces que el sol grite de alegría al salir por la mañana, y al caer la tarde.

9 T i e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.

Tú, con la lluvia, cuidas de la tierra, y en gran manera la fecundas y enriqueces. Llenas de agua tus corrientes caudalosas y preparas el grano, cuando así lo dispones.

10 T i i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.

Haces que los surcos se empapen y que se nivelen los terrones; con tus lluvias los reblandeces, y bendices sus renuevos.

11 T i e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.

Con tu bondad engalanas el año; a tu paso vas esparciendo abundancia.

12 K ullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.

Los pastizales del desierto se ven rebosantes, y las colinas se revisten de alegría;

13 K ullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.

los llanos se saturan de rebaños, y los valles se tapizan con trigales. ¡Todo canta y lanza gritos de júbilo!