1 T y, o Perëndi, të përket lëvdimi në Sion; dhe do të kryhen zotimet para teje.
Tuya, Dios, es la alabanza en Sión, y a ti se pagarán los votos.
2 T e ti, që plotëson lutjen, do të vijë çdo krijesë.
Tú oyes la oración; a ti vendrá toda carne.
3 M ëkatet më kishin mundur, por ti siguron faljen për shkeljet tona.
Las iniquidades prevalecen contra mí, pero tú perdonas nuestras rebeliones.
4 L um ai njeri që ti e zgjedh dhe e afron pranë vetes, që të banojë në oborret e tua; ne do të ngopemi me të mirat e shtëpisë sate, me gjërat e shenjta të tempullit tënd.
Bienaventurado el que tú escojas y atraigas a ti para que habite en tus atrios. Seremos saciados del bien de tu Casa, de tu santo Templo.
5 N ë drejtësinë tënde, ti na përgjigjesh me vepra të tmerrshme, o Perëndia i shpëtimit tonë, ti që je shpresa e skajeve të tokës dhe e deteve të largëta.
Con tremendas cosas nos responderás tú en justicia, Dios de nuestra salvación, esperanza de todos los términos de la tierra y de los más remotos confines del mar.
6 M e fuqinë tënde i ke bërë malet të patundshëm dhe i ke ngjeshur me forcë.
Tú, el que afirma los montes con su poder, ceñido de valentía;
7 T i qetëson zhurmën e deteve, zhurmën e valëve të tyre dhe trazirën e popujve.
el que sosiega el estruendo de los mares, el estruendo de sus olas, y el alboroto de las naciones.
8 D he ata që banojnë në skajet e tokës kanë frikë nga mrekullitë e tua; ti bën që të shpërthejnë britma gëzimi nga lindja dhe nga perëndimi.
Por tanto, los habitantes de los confines de la tierra temen ante tus maravillas. Tú haces alegrar las salidas de la mañana y de la tarde.
9 T i e viziton tokën dhe bën që ajo të prodhojë më tepër, e pasuron në një masë të madhe; lumi i Perëndisë është plot ujë; ti u siguron njerëzve grurin e tyre, mbasi e ke përgatitur tokën.
Visitas la tierra y la riegas; en gran manera la enriqueces. Con el río de Dios, lleno de aguas, preparas el grano de ellos cuando así la dispones.
10 T i i mbush me ujë brazdat e saj, sheshon plisat, e zbut me shirat dhe bekon filizat.
Haces que se empapen sus surcos, haces correr el agua por sus canales, la ablandas con lluvias, bendices sus renuevos.
11 T i e kurorëzon motin me bujarinë tënde të madhe dhe gjurmët e tua dallohen me bollëkun e të mirave.
Tú coronas el año con tus bienes y tus nubes destilan abundancia,
12 K ullotat e shkretëtirës janë plot me ujë, dhe kodrinat janë mbuluar me gëzim.
destilan sobre los pastizales del desierto y los collados se ciñen de alegría.
13 K ullotat mbulohen me kope dhe luginat mbulohen me grurë; ato lëshojnë britma gëzimi dhe këndojnë.
Se visten de manadas los llanos y los valles se cubren de grano; ¡dan voces de júbilo y aun cantan!