1 Z ëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Con mi voz clamé a Dios, a Dios clamé porque él me escucha.

2 D itën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

Al Señor busqué en el día de mi angustia; por las noches, sin descanso, alzaba a él mis manos; mi alma rehusaba el consuelo.

3 M ë kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Me acordaba de Dios, me conmovía; me quejaba y desmayaba mi espíritu. Selah

4 T i m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

No me dejabas pegar los ojos; estaba yo quebrantado y no hablaba.

5 S jell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Consideraba los días desde el principio, los años pasados.

6 G jatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Me acordaba de mis cánticos de noche; meditaba en mi corazón y mi espíritu inquiría:

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

«¿Desechará el Señor para siempre y no volverá más a sernos propicio?

8 D he mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

¿Ha cesado para siempre su misericordia? ¿Se ha acabado perpetuamente su promesa?

9 V allë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus piedades?» Selah

10 U në kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

Entonces dije: «Enfermedad mía es ésta; traeré, pues, a la memoria los años de la diestra del Altísimo.»

11 D o t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Me acordaré de las obras de Jah; sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.

12 d o të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

Meditaré en todas tus obras y hablaré de tus hechos.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Dios, santo es tu camino; ¿qué dios es grande como nuestro Dios?

14 T i je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tú eres el Dios que hace maravillas; hiciste notorio en los pueblos tu poder.

15 M e krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Con tu brazo redimiste a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José. Selah

16 U jërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Dios, te vieron las aguas; las aguas te vieron y temieron; los abismos también se estremecieron.

17 R etë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Las nubes echaron inundaciones de aguas: tronaron los cielos y se precipitaron tus rayos.

18 G jëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

La voz de tu trueno estaba en el torbellino; tus relámpagos alumbraron el mundo; se estremeció y tembló la tierra.

19 T i e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

En el mar fue tu camino y tus sendas en las muchas aguas; tus pisadas no fueron halladas.

20 T i e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Condujiste a tu pueblo como a ovejas por mano de Moisés y de Aarón.