1 Z ëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

«Al maestro del coro. Per Jeduthun. Salmo di Asaf.» La mia voce si eleva a DIO e grido; la mia voce si eleva a DIO ed egli mi darà ascolto.

2 D itën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

Nel giorno della mia avversità ho cercato il Signore, durante la notte la mia mano è rimasta protesa senza stancarsi e l'anima mia ha rifiutato di essere consolata.

3 M ë kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Mi ricordo di DIO e gemo; mi lamento e il mio spirito viene meno. (Sela)

4 T i m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Tu mantieni aperte le mie palpebre; sono cosí turbato che non posso parlare.

5 S jell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Ripenso ai giorni antichi, agli anni dei tempi passati.

6 G jatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Durante la notte mi ritorna alla mente il mio canto, medito nel mio cuore e il mio spirito investiga.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

Mi rigetterà il Signore per sempre? E non mi gradirà mai piú?

8 D he mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

E la sua benignità cessata per sempre e la sua parola venuta meno per le generazioni future?

9 V allë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Ha DIO forse dimenticato di aver pietà e ha nell'ira posto fine alle sue compassioni? (Sela)

10 U në kam thënë: "Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar".

Io ho detto: «Il motivo della mia afflizione è che la destra dell'Altissimo è mutata».

11 D o t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Ricorderò le opere dell'Eterno, sì, ricorderò le tue meraviglie dei tempi passati,

12 d o të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

mediterò su tutte le tue opere e considererò le tue gesta.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

O DIO, la tua via è santa, quale DIO è grande come DIO?

14 T i je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tu sei il DIO che compie meraviglie tu hai fatto conoscere la tua forza fra i popoli.

15 M e krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Col tuo braccio hai riscattato il tuo popolo, i figli di Giacobbe e di Giuseppe. (Sela)

16 U jërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Le acque ti videro, o DIO, le acque ti videro e furono spaventate, anche gli abissi tremarono.

17 R etë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Le nubi versarono diluvi d'acqua, i cieli tuonarono e le tue saette guizzarono.

18 G jëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

Il fragore del tuo tuono era nel turbine, i lampi illuminarono il mondo e la terra fu scossa e tremò.

19 T i e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

Apristi la tua via in mezzo al mare, il tuo sentiero in mezzo alle grandi acque, e le tue orme non furono riconosciute.

20 T i e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Tu guidasti il tuo popolo come un gregge per mano di Mosè e di Aaronne.