1 M basi shumë vetë ndërmorën të renditin tregimin e ngjarjeve që ndodhën në mesin tonë,

Poiché molti hanno intrapreso ad esporre ordinatamente la narrazione delle cose che si sono verificate in mezzo a noi,

2 a shtu si na i përcollën ata që ishin bërë nga fillimi dëshmitarë okularë dhe shërbyes të fjalës,

come ce le hanno trasmesse coloro che da principio ne furono testimoni oculari e ministri della parola,

3 m ’u duk e mirë edhe mua, pasi i hetova të gjitha gjërat me kujdes që nga fillimi, të t’i shkruaj sipas radhës, fort i nderuari Teofil,

è parso bene anche a me, dopo aver indagato ogni cosa accuratamente fin dall'inizio, di scrivertene per ordine, eccellentissimo Teofilo,

4 q ë ti të njohësh vërtetësinë e gjërave që të kanë mësuar.

affinché tu riconosca la certezza delle cose che ti sono state insegnate.

5 N ë ditën e Herodit, mbretit të Judesë, ishte një prift me emër Zakaria, nga rendi i Abias; gruaja e tij ishte pasardhëse e Aaronit dhe quhej Elizabetë.

Ai giorni di Erode, re della Giudea, vi era un certo sacerdote di nome Zaccaria, della classe di Abia; sua moglie era discendente da Aaronne e si chiamava Elisabetta.

6 Q ë të dy ishin të drejtë në sytë e Perëndisë, duke ecur pa të metë në të gjitha urdhërimet dhe ligjet e Zotit.

Erano entrambi giusti agli occhi di Dio, camminando irreprensibili in tutti i comandamenti e le leggi del Signore.

7 P or nuk kishin fëmijë, sepse Elizabeta ishte shterpe, dhe të dy ishin të kaluar në moshë.

Ma non avevano figli, perché Elisabetta era sterile, ed entrambi erano già avanzati in età.

8 N dodhi që, kur Zakaria po ushtronte detyrën e tij priftërore para Perëndisë sipas rregullit të rendit të vet,

Or avvenne che, mentre Zaccaria esercitava il suo ufficio sacerdotale davanti a Dio nell'ordine della sua classe,

9 s ipas zakonit të shërbesës priftërore, i ra shorti të hyjë në tempullin e Zotit për të djegur temjanin.

secondo l'usanza del servizio sacerdotale, gli toccò in sorte di entrare nel tempio del Signore per bruciare l'incenso.

10 N dërkaq mbarë turma e popullit rrinte jashtë e lutej, në orën e temjanit.

Intanto l'intera folla del popolo stava fuori in preghiera, nell'ora dell'incenso.

11 A tëherë një engëll i Zotit iu shfaq duke qëndruar në këmbë në të djathtën e altarit të temjanit.

Allora un angelo del Signore gli apparve, stando in piedi alla destra dell'altare dell'incenso.

12 Z akaria, kur e pa, u trondit dhe e zuri frika.

Al vederlo Zaccaria fu turbato e preso da paura,

13 P or engjëlli i tha: “Mos u tremb, Zakaria, sepse lutja jote u plotësua dhe gruaja jote Elizabeta do të lindë një djalë, të cilit do t’ia vësh emrin Gjon.

Ma l'angelo gli disse: «Non temere Zaccaria, perché la tua preghiera è stata esaudita e tua moglie Elisabetta ti partorirà un figlio, al quale porrai nome Giovanni.

14 D he ai do të jetë për ty shkak gëzimi dhe hareje, dhe shumë vetë do të gëzohen për lindjen e tij.

Ed egli sarà per te motivo di gioia e di allegrezza, e molti si rallegreranno per la sua nascita.

15 S epse ai do të jetë i madh përpara Zotit; nuk do të pijë as verë as pije dehëse dhe do të jetë i përplotë me Frymën e Shenjtë që në barkun e s’ëmës.

Perché egli sarà grande davanti al Signore; non berrà né vino né bevande inebrianti e sarà ripieno di Spirito Santo fin dal grembo di sua madre.

16 D he do t’i kthejë shumë prej bijve të Izraelit te Zoti, Perëndia i tyre.

E convertirà molti dei figli d'Israele al Signore, loro Dio.

17 D he do të shkojë përpara tij në frymë dhe pushtet të Elias, për t’i kthyer zemrat e prindërve te fëmijët dhe rebelët në urtinë e të drejtëve, për t’ia bërë gati Zotit një popull të përgatitur mirë.”

Ed andrà davanti a lui nello spirito e potenza di Elia, per ricondurre i cuori dei padri verso i figli e i ribelli alla saggezza dei giusti, per preparare al Signore un popolo ben disposto».

18 D he Zakaria i tha engjëllit: “Nga se do ta njoh këtë? Sepse unë jam plak dhe gruaja ime është e kaluar në moshë.”

E Zaccaria disse all'angelo: «Da che cosa conoscerò questo? Poiché io sono vecchio e mia moglie è avanzata negli anni».

19 D he engjëlli, duke iu përgjigjur, i tha: “Unë jam Gabrieli që rri në prani të Perëndisë, dhe më kanë dërguar që të flas me ty dhe të të njoftoj këto lajme të mira.

E l'angelo, rispondendo, gli disse: «Io sono Gabriele che sto alla presenza di Dio, e sono stato mandato per parlarti e annunziarti queste buone novelle.

20 D he ja, ti do të jesh i pagojë dhe nuk do të mund të flasësh deri në atë ditë kur do të ndodhin këto gjëra, sepse nuk u ke besuar fjalëve të mia, të cilat do të përmbushen në kohën e tyre.”

Ed ecco, tu sarai muto e non potrai parlare fino al giorno in cui queste cose avverranno, perché non hai creduto alle mie parole che si adempiranno a loro tempo».

21 N dërkaq populli po priste Zakarian dhe çuditej që ai po vonohej aq shumë brenda tempullit.

Intanto il popolo aspettava Zaccaria e si meravigliava che egli si trattenesse cosí a lungo nel tempio.

22 P or, kur doli, nuk mundi t’u flasë atyre; atëherë ata e kuptuan se ai kishte pasur një vegim në tempull; ai u bënte shenja atyre, por mbeti i pagojë.

Ma, quando uscí, non poteva parlare loro; allora essi compresero che egli aveva avuto una visione nel tempio; egli faceva loro dei cenni, ma rimase muto.

23 D he ndodhi që, kur u plotësuan ditët e shërbesës së tij, ai u kthye në shtëpinë e vet.

E avvenne che, quando furono compiuti i giorni del suo servizio, egli ritornò a casa sua.

24 D he, pas atyre ditëve Elizabeta, gruaja e tij, u ngjiz; dhe u fsheh pesë muaj dhe thoshte:

Ora, dopo quei giorni, sua moglie Elisabetta concepí; e si tenne nascosta per cinque mesi e diceva:

25 “ Ja ç’më bëri Zoti, në ato ditë kur e ktheu vështrimin e tij mbi mua për të më hequr turpin përpara njerëzve.”

«Ecco cosa mi ha fatto il Signore nei giorni, in cui ha volto il suo sguardo su di me per rimuovere la mia vergogna tra gli uomini».

26 N ë muajin e gjashtë, engjëlli Gabriel u dërgua nga Perëndia në një qytet të Galilesë, që quhej Nazaret,

Nel sesto mese, l'angelo Gabriele fu mandato da Dio in una città della Galilea, chiamata Nazaret,

27 t e një e virgjër, që ishte e fejuar me një njeri që quhej Jozef, nga shtëpia e Davidit; dhe emri i virgjëreshës ishte Maria.

ad una vergine fidanzata a un uomo di nome Giuseppe, della casa di Davide; e il nome della vergine era Maria.

28 D he engëlli hyri te ajo dhe tha: “Tungjatjeta, o hirplote, Zoti është me ty; ti je e bekuar ndër gratë.”

E l'angelo, entrato da lei, disse: «Salve, o grandemente favorita, il Signore è con te; tu sei benedetta fra le donne»

29 P or kur e pa atë, ajo mbeti e shqetësuar nga fjalët e tij, dhe pyeste vetveten çfarë kuptimi mund të kishte një përshëndetje e tillë.

Ma quando lo vide, ella rimase turbata alle sue parole, e si domandava cosa potesse significare un tale saluto.

30 D he engjëlli i tha: “Mos ki frikë, Mari, sepse ke gjetur hir para Perëndisë.

E l'angelo le disse: «Non temere, Maria, perché hai trovato grazia presso Dio.

31 D he ja, ti do të mbetesh shtatzënë dhe do të lindësh një djalë, dhe do t’ia vesh emrin Jezus.

Ed ecco, tu concepirai nel grembo e partorirai un figlio, e gli porrai nome Gesú.

32 A i do të jetë i madh dhe do të quhet Biri i Shumë të Lartit; dhe Zoti Perëndi do t’i japë fronin e Davidit, atit të tij;

Egli sarà grande e sarà chiamato Figlio dell'Altissimo; e il Signore Dio gli darà il trono di Davide, suo padre;

33 d he do të mbretërojë mbi shtëpinë e Jakobit përjetë, dhe mbretëria e tij nuk do të ketë kurrë të sosur.”

e regnerà sulla casa di Giacobbe in eterno, e il suo regno non avrà mai fine».

34 D he Maria i tha engjëllit: “Si do të ndodhë kjo, përderisa unë nuk njoh burrë?.”

E Maria disse all'angelo: «Come avverrà questo, poiché io non conosco uomo?».

35 D he engjëlli duke u përgjigjur, i tha: “Fryma e Shenjtë do të vijë mbi ty dhe pushteti i Shumë të Lartit do të të mbulojë me hijen e vet; prandaj i shenjti që do të lindë prej teje do të quhet Bir i Perëndisë.

E l'angelo, rispondendo, le disse: «Lo Spirito Santo verrà su di te e la potenza dell'Altissimo ti adombrerà, pertanto il santo che nascerà da te sarà chiamato figlio di Dio.

36 D he ja, Elizabeta, e afërmja jote, edhe ajo, në pleqërinë e saj, mbeti shtatzënë me një djalë; dhe ky është muaji i gjashtë për të, që e quanin shterpë,

Ed ecco Elisabetta, tua parente, ha anch'ella concepito un figlio nella sua vecchiaia; e questo è il sesto mese per lei, che era chiamata sterile

37 s epse me Perëndinë asgjë s’është e pamundshme.”

poiché nulla è impossibile con Dio».

38 A tëherë Maria tha: “Ja shërbëtorja e Zotit; le të më ndodhë sipas fjalës sate.” Dhe engjëlli u largua prej saj.

Allora Maria disse: «Ecco la serva del Signore; mi sia fatto secondo la tua parola». E l'angelo si allontanò da lei.

39 D he në ato ditë Maria u ngrit dhe shkoi me nxitim në krahinën malore, në një qytet të Judesë,

Ora in quei giorni Maria si levò e si recò in fretta nella regione montuosa, in una città di Giuda,

40 d he hyri në shtëpinë e Zakarias e përshëndeti Elizabetën.

ed entrò in casa di Zaccaria e salutò Elisabetta.

41 D he ndodhi që, sapo Elizabeta dëgjoi përshëndetjen e Maries, fëmija i kërceu në bark, dhe Elizabeta u mbush me Frymën e Shenjtë,

E avvenne che, appena Elisabetta udì il saluto di Maria, il bambino le sobbalzò nel grembo, ed Elisabetta fu ripiena di Spirito Santo,

42 d he thërriti me zë të lartë, duke thënë: “Ti je e bekuar ndër gratë dhe i bekuar është fryti i barkut tënd.

ed esclamò a gran voce, dicendo: «Tu sei benedetta fra le donne e benedetto è il frutto del tuo grembo.

43 D he përse po më ndodh kjo, që nëna e Zotit tim të vijë tek unë?

E perché mi accade questo, che la madre del mio Signore venga a me?

44 S epse, ja, sapo arriti në veshët e mi zëri i përshëndetjes sate, fëmija nga gëzimi kërceu në barkun tim.

Poiché, ecco, appena la voce del tuo saluto mi è giunta agli orecchi, il bambino è sobbalzato di gioia nel mio grembo.

45 T ani, e lumur është ajo që besoi, sepse gjërat që i janë thënë nga ana e Zotit do të realizohen!.”

Ora, beata è colei che ha creduto, perché le cose dettele da parte del Signore avranno compimento».

46 D he Maria tha: “Shpirti im e madhëron Zotin,

E Maria disse: «L'anima mia magnifica il Signore,

47 d he fryma im ngazëllon në Perëndinë, Shpëtimtarin tim,

e lo spirito mio esulta in Dio, mio Salvatore,

48 s epse ai e shikoi me pëlqim ultësinë e shërbëtores së tij; sepse ja, tani e tutje të gjitha brezat do të më shpallin të lume,

perché egli ha avuto riguardo alla bassezza della sua serva, poiché ecco d'ora in poi tutte le generazioni mi proclameranno beata,

49 s epse i Pushtetshmi më bëri gjëra të mëdha, dhe i Shenjtë është emri i tij!

perché il Potente mi ha fatto cose grandi, e Santo è il suo nome!

50 D he mëshira e tij shtrihet nga brezi në brez për ata që e druajnë.

E la sua misericordia si estende di generazione in generazione verso coloro che lo temono.

51 A i veproi pushtetshëm me krahun e vet; i shpërndau krenarët me mendimet e zemrave të tyre;

Egli ha operato potentemente col suo braccio; ha disperso i superbi nei pensieri del loro cuore;

52 i përmbysi pushtetarët nga fronat e tyre dhe i ngriti të përulurit;

ha rovesciato i potenti dai loro troni ed ha innalzato gli umili

53 i mbushi me të mira të uriturit dhe i ktheu duarbosh të pasurit.

ha ricolmato di beni gli affamati e ha rimandato i ricchi a mani vuote.

54 A i e ndihmoi Izraelin, shërbëtorin e vet, duke i kujtuar për mëshirën e tij,

Egli ha soccorso Israele, suo servo, ricordandosi della sua misericordia

55 a shtu si ua pati deklaruar etërve tanë, Abrahamit dhe pasardhësve të tij, për gjithmonë.”

come aveva dichiarato ai nostri padri, ad Abrahamo e alla sua progenie, per sempre».

56 D he Maria ndenji me Elizabetën gati tre muaj, pastaj u kthye në shtëpinë e vet.

E Maria rimase con Elisabetta circa tre mesi, poi se ne tornò a casa sua.

57 D he Elizabetës i erdhi koha që të lindë dhe të nxjerrë në dritë një djalë.

Ora giunse per Elisabetta il tempo di partorire, e diede alla luce un figlio.

58 F qinjët e saj dhe të afërmit, kur dëgjuan se Zoti kishte treguar mëshirë të madhe ndaj saj, u gëzuan me të.

I suoi vicini e i parenti, udendo che il Signore le aveva usato grande misericordia, si rallegrarono con lei.

59 D he ndodhi që të tetën ditë erdhën për ta rrethprerë djalin, dhe donin t’ia quanin Zakaria, me emrin e atit të tij;

Ed avvenne che nell'ottavo giorno vennero per circoncidere il bambino e intendevano chiamarlo Zaccaria, col nome di suo padre;

60 p or e ëma ndërhyri dhe tha: “Jo, por përkundrazi do të quhet Gjon.”

ma sua madre intervenne e disse: «No, si chiamerà invece Giovanni».

61 D he ata i thanë: “S’ka njeri në fisin tënd që të quhet me këtë emër.”

Ed essi le dissero: «Non vi è alcuno nella tua parentela che si chiami con questo nome».

62 K ështu me shenja e pyetën të atin, si donte që t’i quhej.

Cosí domandarono con cenni a suo padre, come voleva che lo si chiamasse.

63 A i atëherë kërkoi një tabelë shkrimi dhe shkroi mbi të: “Emri i tij është Gjon.” Dhe të gjithë u mrrekulluan.

Egli allora chiese una tavoletta e vi scrisse: «Il suo nome è Giovanni». E tutti si meravigliarono.

64 N ë atë çast goja e tij u hap dhe gjuha e tij u zgjidh, dhe fliste duke bekuar Perëndinë.

In quell'istante la sua bocca si aperse e la sua lingua si sciolse, e parlava benedicendo Dio.

65 D he të gjithë fqinjëve të tyre u hyri druajtja, dhe të gjitha këto gjëra u përhapën nëpër krejt krahinën malore të Judesë.

E tutti i loro vicini furono presi da timore, e tutte queste cose erano divulgate per tutta la regione montuosa della Giudea.

66 T ë gjitha ata që i dëgjuan, i vunë në zemrën e tyre duke thënë: “Vallë kush do të jetë ky fëmijë?.” Dhe dora e Zotit ishte me të.

E tutti coloro che le udirono, le riposero nel cuore loro, dicendo: «Chi sarà mai questo bambino?». E la mano del Signore era con lui.

67 D he Zakaria, ati i tij, u mbush me Frymën e Shenjtë dhe profetizoi, duke thënë:

E Zaccaria, suo padre, fu ripieno di Spirito Santo e profetizzò, dicendo:

68 B ekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, sepse e ka vizituar dhe e kreu çlirimin e popullit të vet;

«Benedetto sia il Signore Dio d'Israele, perché ha visitato e compiuto la redenzione per il suo popolo;

69 d he na ngriti një shpëtim të pushtetshëm në shtëpinë e Davidit, shërbëtorit të vet,

e ci ha suscitato una potente salvezza nella casa di Davide suo servo

70 a shtu si ai e kishte deklaruar nëpërmjet gojës së profetëve të tij të shenjtë që nga kohët e lashta, që ne të shpëtojmë

come egli aveva dichiarato per bocca dei suoi santi profeti fin dai tempi antichi, perché fossimo salvati

71 p rej armiqve tanë dhe prej dorës së gjithë atyre që na urrejnë,

dai nostri nemici e dalle mani di tutti coloro che ci odiano,

72 p ër të treguar mëshirë tek etërit tanë e për t’u kujtuar për besëlidhjen e tij të shenjtë,

per usare misericordia verso i nostri padri e ricordarsi del suo santo patto,

73 b etimin që i bëri Abrahamit, atit tonë,

il giuramento fatto ad Abrahamo nostro padre,

74 p ër të na lejuar që, pasi të çlirohemi nga duart e armiqve tanë, të mund t’i shërbejmë pa frikë,

per concederci che, liberati dalle mani dei nostri nemici, lo potessimo servire senza paura,

75 n ë shenjtëri e në drejtësi përpara atij, të gjitha ditët e jetës sonë.

in santità e giustizia davanti a lui tutti i giorni della nostra vita.

76 D he ti, o fëmijë i vogël, do të quhesh profet nga Shumë i Larti, sepse ti do të shkosh përpara fytyrës së Zotit për të përgatitur udhët e tij,

E tu, o piccolo bambino, sarai chiamato profeta dell'Altissimo, perché tu andrai davanti alla faccia del Signore a preparare le sue vie,

77 p ër t’i dhënë popullit të tij njohjen e shpëtimit, në faljen e mëkateve të tyre;

per dare al suo popolo la conoscenza della salvezza, nel perdono dei loro peccati;

78 p ër hir të thellësisë së mëshirës së Perëndisë sonë, për të cilën agimi nga lart na ka vizituar,

grazie alle viscere di misericordia de nostro Dio, per cui l'aurora dall'alto ci visiterà,

79 p ër të ndriçuar ata që dergjeshin në errësirë dhe në hijen e vdekjes, për të udhëhequr hapat tona në udhën e paqes.”

per illuminare quelli che giacevano nelle tenebre e nell'ombra della morte, per guidare i nostri passi nella via della pace».

80 N dërkaq fëmija rritej dhe forcohej në frymë: dhe qëndroi në shkretëtirë deri në atë ditë, kur ai duhej t’i zbulohej Izraelit.

Intanto il bambino cresceva e si fortificava nello spirito, e rimase nei deserti fino al giorno che egli doveva manifestarsi ad Israele.