1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Allora Giobbe rispose e disse:

2 " Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

«Senza dubbio voi siete gente saggia, e la sapienza morirà con voi.

3 E dhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

Ma ho anch'io intendimento come voi, e non sono da meno di voi; inoltre chi ignora cose come queste?

4 J am bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

Sono diventato lo zimbello dei miei amici; io, a cui Dio rispondeva, quando lo invocavo; il giusto, l'integro è messo in ridicolo.

5 N jë llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

Una lampada, disprezzata nei pensieri di quelli che vivono negli agi, è preparata per coloro i cui piedi vacillano.

6 Ç adrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Sono invece tranquille le tende dei ladroni, e sono al sicuro quelli che provocano Dio e quelli che fanno della propria forza un dio.

7 P or pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Ma interroga ora le bestie e ti istruiranno, gli uccelli del cielo e te lo diranno.

8 o se foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

o parla alla terra, ed essa ti istruirà, e i pesci del mare te lo racconteranno.

9 M idis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

Fra tutte queste creature chi non sa che la mano dell'Eterno ha fatto questo?

10 A i ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

Egli ha nelle sue mani la vita di ogni cosa vivente e lo spirito di ogni essere umano.

11 V eshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

L'orecchio non esamina forse le parole, come il palato assapora i cibi?

12 N dër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

Nei vecchi si trova la sapienza, e lunghezza di giorni conferisce intendimento.

13 P or tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Ma in lui risiedono la sapienza e la forza, a lui appartengono il consiglio e l'intendimento.

14 N ë rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

Ecco, se egli distrugge, nessuno può ricostruire; se imprigiona qualcuno, nessuno gli può aprire.

15 N ë rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

Se trattiene le acque, tutto inaridisce; se le lascia andare, sconvolgono la terra.

16 A i zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Egli possiede forza e sapienza; da lui dipendono chi è ingannato e chi inganna.

17 A i i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

Egli fa camminare scalzi i consiglieri, rende stolti i giudici.

18 K ëput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

Scioglie i legami imposti dai re e cinge i loro lombi, con una cintura.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

Fa camminare scalzi i sacerdoti e rovescia i potenti.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

Toglie la parola a quelli in cui si pone fiducia e priva di intendimento i vecchi.

21 Z braz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

Versa il disprezzo sui nobili, e allenta la cintura ai forti.

22 Z bulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

Palesa le cose profonde nascoste nelle tenebre, e porta alla luce l'ombra di morte.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

Rende grandi le nazioni e poi le distrugge, estende le nazioni e poi le porta in esilio.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

Toglie il senno ai capi della terra e li fa vagare in solitudini senza strade.

25 E cin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".

Brancolano nelle tenebre senza luce, e li fa barcollare come ubriachi».