1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Allora Giobbe rispose e disse:

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

«Ah, se il mio dolore fosse interamente pesato, e la mia sventura si mettesse insieme sulla bilancia,

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

sarebbe certamente piú pesante della sabbia del mare! Per questo le mie parole sono state sconsiderate.

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Poiché le frecce dell'Onnipotente sono dentro di me, il mio spirito ne beve il veleno; I terrori di Dio sono schierati contro di me.

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

L'asino selvatico raglia forse di fronte all'erba, o muggisce il bue davanti al suo foraggio?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Si mangia forse un cibo insipido senza sale?, o c'è qualche gusto nel chiaro d'uovo?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

La mia anima rifiuta di toccare simili cose, esse sono per me come un cibo ripugnante.

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Oh, potessi avere ciò che chiedo, e Dio mi concedesse ciò che spero!

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Volesse Dio schiacciarmi, stendere la sua mano e distruggermi!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Ho tuttavia questa consolazione ed esulto nei dolori che non mi risparmiano, perchè non ho nascosto le parole del Santo.

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

Qual è la mia forza, perché possa ancora sperare, e qual è la mia fine perché debba prolungare la mia vita?

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

La mia forza è forse quella delle pietre, o la mia carne di bronzo?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Non e il mio aiuto dentro di me, e la sapienza allontanata da me?

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

A colui che è afflitto, l'amico dovrebbe mostrare clemenza, anche se egli dovesse abbandonare il timore dell'Onnipotente.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Ma i miei fratelli mi hanno deluso come un torrente, come l'acqua dei torrenti che svaniscono.

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

S'intorbidiscono a motivo del ghiaccio, e in essi la neve si nasconde,

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

ma nella stagione calda svaniscono con il calore estivo scompaiono dal loro posto.

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Il percorso del loro cammino devia si inoltrano nel deserto e si dissolvono.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Le carovane di Tema li cercano attentamente, i viandanti di Sceba sperano In essi,

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

ma rimangono delusi nonostante la loro aspettativa; quando vi giungono rimangono confusi.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Ora per me voi siete lo stesso, vedete il mio sgomento e avete paura.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

Vi ho forse detto: "datemi qualcosa, o fatemi un regalo preso dai vostri beni".

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

O liberatemi dalle mani del nemico o riscattatemi dalle mani dei violenti

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Istruitemi, starò in silenzio; fatemi capire in che cosa ho sbagliato.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Quanto sono efficaci le parole rette! Ma che cosa provano i vostri argomenti?

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Intendete forse censurare le mie parole e i discorsi di un disperato, che sono come il vento?

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Voi gettereste la sorte anche su un orfano e scavereste una fossa per il vostro amico.

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Ma ora degnatevi di guardarmi, perché non mentirò davanti a voi.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Ricredetevi, vi prego, non si faccia ingiustizia! Sì ricredetevi, perché c'è di mezzo la mia giustizia.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

C'è forse iniquità sulla mia lingua o il mio palato non distingue piú le sventure?».