1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered and said:

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

“Oh, that my grief were fully weighed, And my calamity laid with it on the scales!

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

For then it would be heavier than the sand of the sea— Therefore my words have been rash.

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

For the arrows of the Almighty are within me; My spirit drinks in their poison; The terrors of God are arrayed against me.

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Does the wild donkey bray when it has grass, Or does the ox low over its fodder?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Can flavorless food be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

My soul refuses to touch them; They are as loathsome food to me.

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

“Oh, that I might have my request, That God would grant me the thing that I long for!

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

That it would please God to crush me, That He would loose His hand and cut me off!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Then I would still have comfort; Though in anguish I would exult, He will not spare; For I have not concealed the words of the Holy One.

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

“What strength do I have, that I should hope? And what is my end, that I should prolong my life?

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Is my strength the strength of stones? Or is my flesh bronze?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Is my help not within me? And is success driven from me?

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

“To him who is afflicted, kindness should be shown by his friend, Even though he forsakes the fear of the Almighty.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

My brothers have dealt deceitfully like a brook, Like the streams of the brooks that pass away,

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Which are dark because of the ice, And into which the snow vanishes.

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

When it is warm, they cease to flow; When it is hot, they vanish from their place.

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

The paths of their way turn aside, They go nowhere and perish.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

The caravans of Tema look, The travelers of Sheba hope for them.

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

They are disappointed because they were confident; They come there and are confused.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

For now you are nothing, You see terror and are afraid.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

Did I ever say, ‘Bring something to me’? Or, ‘Offer a bribe for me from your wealth’?

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

Or, ‘Deliver me from the enemy’s hand’? Or, ‘Redeem me from the hand of oppressors’?

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

“Teach me, and I will hold my tongue; Cause me to understand wherein I have erred.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

How forceful are right words! But what does your arguing prove?

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Do you intend to rebuke my words, And the speeches of a desperate one, which are as wind?

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Yes, you overwhelm the fatherless, And you undermine your friend.

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Now therefore, be pleased to look at me; For I would never lie to your face.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Yield now, let there be no injustice! Yes, concede, my righteousness still stands!

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern the unsavory?