1 A tje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;

By the rivers of Babylon, There we sat down, yea, we wept When we remembered Zion.

2 m bi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.

We hung our harps Upon the willows in the midst of it.

3 A tje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: "Na këndoni një këngë të Sionit".

For there those who carried us away captive asked of us a song, And those who plundered us requested mirth, Saying, “Sing us one of the songs of Zion!”

4 S i mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?

How shall we sing the Lord ’s song In a foreign land?

5 N ë rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;

If I forget you, O Jerusalem, Let my right hand forget its skill!

6 m ’u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.

If I do not remember you, Let my tongue cling to the roof of my mouth— If I do not exalt Jerusalem Above my chief joy.

7 M baji mënd, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thonin: Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelett".

Remember, O Lord, against the sons of Edom The day of Jerusalem, Who said, “Raze it, raze it, To its very foundation!”

8 O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!

O daughter of Babylon, who are to be destroyed, Happy the one who repays you as you have served us!

9 L um ai që merr foshnjët e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!

Happy the one who takes and dashes Your little ones against the rock!