1 D avidi tha: "A ka mbetur akoma ndonjë nga shtëpia e Saulit, ndaj të cilit mund të sillem mirë për hir të Jonathanit?".
Now David said, “Is there still anyone who is left of the house of Saul, that I may show him kindness for Jonathan’s sake?”
2 K ishte një shërbëtor në shtëpinë e Saulit, që quhej Tsiba, dhe atë e çuan te Davidi. Mbreti i tha: "Ti je Tsiba?". Ai u përgjigj: "Jam shërbëtori yt".
And there was a servant of the house of Saul whose name was Ziba. So when they had called him to David, the king said to him, “ Are you Ziba?” He said, “At your service!”
3 P astaj mbreti pyeti: "A ka njeri tjetër të shtëpisë së Saulit, të cilit mund t’i kushtoj mirësinë e Perëndisë?". Tsiba iu përgjigj mbretit: "Éshtë akoma një djalë i Jonatanit, që është sakat nga këmbët".
Then the king said, “ Is there not still someone of the house of Saul, to whom I may show the kindness of God?” And Ziba said to the king, “There is still a son of Jonathan who is lame in his feet.”
4 M breti i tha: "Ku është?". Tsiba iu përgjigj mbretit: "Éshtë në shtëpinë e Makirit, birit të Amielit, në Lodebar".
So the king said to him, “Where is he?” And Ziba said to the king, “Indeed he is in the house of Machir the son of Ammiel, in Lo Debar.”
5 A tëherë mbreti David dërgoi ta marrë nga shtëpia e Makirit, birit të Amielit, në Lodebar.
Then King David sent and brought him out of the house of Machir the son of Ammiel, from Lo Debar.
6 K ështu Mefiboshethi, bir i Jonatanit, bir i Saulit erdhi te Davidi, ra përmbys me fytyrën për tokë. Davidi i tha: "Mefibosheth!". Ai u përgjigj: ja shërbëtori yt!!".
Now when Mephibosheth the son of Jonathan, the son of Saul, had come to David, he fell on his face and prostrated himself. Then David said, “Mephibosheth?” And he answered, “Here is your servant!”
7 D avidi i tha: "Mos ki frikë, sepse kam ndër mend të sillem mirë me ty për dashurinë që kisha për Jonatanin, atin tënd; do të të kthej tërë tokat e Saulit, të parit tënd, dhe ti do të hash gjithnjë në tryezën time".
So David said to him, “Do not fear, for I will surely show you kindness for Jonathan your father’s sake, and will restore to you all the land of Saul your grandfather; and you shall eat bread at my table continually.”
8 M efiboshethi ra përmbys dhe tha: "Ç’është shërbëtori yt, që ti të përfillësh një qen të ngordhur si unë?".
Then he bowed himself, and said, “What is your servant, that you should look upon such a dead dog as I?”
9 A tëherë mbreti thirri Tsiban, shërbëtorin e Saulit, dhe i tha: "Tërë ato që i përkisnin Saulit dhe tërë shtëpisë së tij, po ia jap birit të zotërisë tënd.
And the king called to Ziba, Saul’s servant, and said to him, “I have given to your master’s son all that belonged to Saul and to all his house.
10 K ështu, pra, bashkë me bijtë dhe shërbëtorët e tu, do të punosh tokën për të dhe do të mbledhësh prodhimet e saj, me qëllim që i biri i zotërisë tënd të ketë bukë për të ngrënë; por Mefiboshethi, bir i zotërisë tënd do të hajë gjithnjë në tryezën time". Tsiba kishte pesëmbëdhjetë bij dhe njëzet shërbëtorë.
You therefore, and your sons and your servants, shall work the land for him, and you shall bring in the harvest, that your master’s son may have food to eat. But Mephibosheth your master’s son shall eat bread at my table always.” Now Ziba had fifteen sons and twenty servants.
11 T siba i tha mbretit: "Shërbëtori yt do të bëjë të gjitha ato që mbreti, zotëria im, i urdhëron shërbëtorit të tij". Kështu Mefiboshethi hante në tryezën e Davidit si një nga bijtë e mbretit.
Then Ziba said to the king, “According to all that my lord the king has commanded his servant, so will your servant do.” “As for Mephibosheth,” said the king, “he shall eat at my table like one of the king’s sons.”
12 M efiboshethi kishte një djalë të vogël që quhej Mika; dhe tërë ata që rrinin në shtëpinë e Tsibas ishin shërbëtorë të Mefiboshethit.
Mephibosheth had a young son whose name was Micha. And all who dwelt in the house of Ziba were servants of Mephibosheth.
13 M efiboshethi banonte në Jeruzalem, sepse hante gjithnjë në tryezën e mbretit. Ishte sakat nga të dy këmbët.
So Mephibosheth dwelt in Jerusalem, for he ate continually at the king’s table. And he was lame in both his feet.