1 O Perëndi, kombet kanë hyrë në trashëgiminë tënde, kanë përdhosur tempullin tënd të shenjtë, e kanë katandisur Jeruzalemin në një grumbull gërmadhash.

O God, the nations have come into Your inheritance; Your holy temple they have defiled; They have laid Jerusalem in heaps.

2 T rupat e vdekur të shërbëtorëve të tu ua dhanë për të ngrënë shpendëve të qiellit dhe mishin e shenjtorëve të tu bishave të fushave.

The dead bodies of Your servants They have given as food for the birds of the heavens, The flesh of Your saints to the beasts of the earth.

3 K anë derdhur gjakun e tyre si ujë rreth Jeruzalemit, në mënyrë që asnjeri të mos i varroste.

Their blood they have shed like water all around Jerusalem, And there was no one to bury them.

4 J emi bërë një turp për fqinjët tanë, tallja dhe gazi i atyre që na rrinë rreth e qark.

We have become a reproach to our neighbors, A scorn and derision to those who are around us.

5 D eri kur, o Zot? A do të jesh i zemëruar përjetë? A do të flakërojë smira jote si një zjarr?

How long, Lord ? Will You be angry forever? Will Your jealousy burn like fire?

6 L ësho zemërimin tënd mbi kombet që nuk të njohin dhe mbi mbretëritë që nuk përmendin emrin tënd,

Pour out Your wrath on the nations that do not know You, And on the kingdoms that do not call on Your name.

7 s epse kanë gllabëruar Jakobin dhe kanë shkretuar banesën e tij.

For they have devoured Jacob, And laid waste his dwelling place.

8 M os kujto kundër nesh fajet e të pabesëve tanë; nxito të na dalësh para me dhembshuritë e tua, sepse jemi shumë të vuajtur.

Oh, do not remember former iniquities against us! Let Your tender mercies come speedily to meet us, For we have been brought very low.

9 N a ndihmo, o Perëndi i shpëtimit, për lavdinë e emrit tënd, dhe na çliro dhe na fal mëkatet tona për hir të emrit tënd.

Help us, O God of our salvation, For the glory of Your name; And deliver us, and provide atonement for our sins, For Your name’s sake!

10 S epse kombet do të thonin: "Ku është Perëndia i tyre?". Para syve tona bëju të njohur kombeve hakmarrjen e gjakut të derdhur të shërbëtorëve të tu.

Why should the nations say, “Where is their God?” Let there be known among the nations in our sight The avenging of the blood of Your servants which has been shed.

11 L e të arrijë deri tek ti rrënkimi i robërve; sipas fuqisë së krahut tënd, shpëto ata që janë të dënuar me vdekje.

Let the groaning of the prisoner come before You; According to the greatness of Your power Preserve those who are appointed to die;

12 D he ktheju fqinjëve tonë shtatëfish të zezën që të kanë bërë o Zot.

And return to our neighbors sevenfold into their bosom Their reproach with which they have reproached You, O Lord.

13 D he ne populli yt dhe kopeja e kullotës sate, do të të kremtojmë përjetë dhe do të shpallim lavdinë tënde brez pas brezi.

So we, Your people and sheep of Your pasture, Will give You thanks forever; We will show forth Your praise to all generations.