1 T ani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.

Now on the first day of the week, very early in the morning, they, and certain other women with them, came to the tomb bringing the spices which they had prepared.

2 D he gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.

But they found the stone rolled away from the tomb.

3 P or, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.

Then they went in and did not find the body of the Lord Jesus.

4 D he, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.

And it happened, as they were greatly perplexed about this, that behold, two men stood by them in shining garments.

5 D he, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?

Then, as they were afraid and bowed their faces to the earth, they said to them, “Why do you seek the living among the dead?

6 A i nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,

He is not here, but is risen! Remember how He spoke to you when He was still in Galilee,

7 d uke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë.”

saying, ‘The Son of Man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.’ ”

8 D he ato kujtonin fjalët e tij.

And they remembered His words.

9 k ur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.

Then they returned from the tomb and told all these things to the eleven and to all the rest.

10 A to që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.

It was Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the other women with them, who told these things to the apostles.

11 P or këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.

And their words seemed to them like idle tales, and they did not believe them.

12 M egjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.

But Peter arose and ran to the tomb; and stooping down, he saw the linen cloths lying by themselves; and he departed, marveling to himself at what had happened. The Road to Emmaus

13 P o ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.

Now behold, two of them were traveling that same day to a village called Emmaus, which was seven miles from Jerusalem.

14 D he ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.

And they talked together of all these things which had happened.

15 D he ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.

So it was, while they conversed and reasoned, that Jesus Himself drew near and went with them.

16 P or sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.

But their eyes were restrained, so that they did not know Him.

17 D he ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?.”

And He said to them, “What kind of conversation is this that you have with one another as you walk and are sad?”

18 D he një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?.”

Then the one whose name was Cleopas answered and said to Him, “Are You the only stranger in Jerusalem, and have You not known the things which happened there in these days?”

19 D he ai u tha atyre: “Cilat?.” Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.

And He said to them, “What things?” So they said to Him, “The things concerning Jesus of Nazareth, who was a Prophet mighty in deed and word before God and all the people,

20 D he se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.

and how the chief priests and our rulers delivered Him to be condemned to death, and crucified Him.

21 P or ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.

But we were hoping that it was He who was going to redeem Israel. Indeed, besides all this, today is the third day since these things happened.

22 P or edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,

Yes, and certain women of our company, who arrived at the tomb early, astonished us.

23 d he nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.

When they did not find His body, they came saying that they had also seen a vision of angels who said He was alive.

24 D he disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë.”

And certain of those who were with us went to the tomb and found it just as the women had said; but Him they did not see.”

25 A tëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!

Then He said to them, “O foolish ones, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!

26 P or a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?.”

Ought not the Christ to have suffered these things and to enter into His glory?”

27 D he, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.

And beginning at Moses and all the Prophets, He expounded to them in all the Scriptures the things concerning Himself. The Disciples’ Eyes Opened

28 K ur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.

Then they drew near to the village where they were going, and He indicated that He would have gone farther.

29 P or ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron.” Edhe ai hyri që të rrijë me ta.

But they constrained Him, saying, “Abide with us, for it is toward evening, and the day is far spent.” And He went in to stay with them.

30 D he, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.

Now it came to pass, as He sat at the table with them, that He took bread, blessed and broke it, and gave it to them.

31 A tëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.

Then their eyes were opened and they knew Him; and He vanished from their sight.

32 D he ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?.”

And they said to one another, “Did not our heart burn within us while He talked with us on the road, and while He opened the Scriptures to us?”

33 N ë po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.

So they rose up that very hour and returned to Jerusalem, and found the eleven and those who were with them gathered together,

34 A ta thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit.”

saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”

35 A ta atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.

And they told about the things that had happened on the road, and how He was known to them in the breaking of bread. Jesus Appears to His Disciples

36 D he, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: "Paqja me ju!.”

Now as they said these things, Jesus Himself stood in the midst of them, and said to them, “Peace to you.”

37 P or ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.

But they were terrified and frightened, and supposed they had seen a spirit.

38 A tëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?

And He said to them, “Why are you troubled? And why do doubts arise in your hearts?

39 S hikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!.”

Behold My hands and My feet, that it is I Myself. Handle Me and see, for a spirit does not have flesh and bones as you see I have.”

40 D he, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.

When He had said this, He showed them His hands and His feet.

41 P or, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?.”

But while they still did not believe for joy, and marveled, He said to them, “Have you any food here?”

42 D he ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.

So they gave Him a piece of a broiled fish and some honeycomb.

43 D he ai i mori dhe hëngri para tyre.

And He took it and ate in their presence. The Scriptures Opened

44 P astaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet.”

Then He said to them, “These are the words which I spoke to you while I was still with you, that all things must be fulfilled which were written in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms concerning Me.”

45 A tëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,

And He opened their understanding, that they might comprehend the Scriptures.

46 d he u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,

Then He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,

47 d he që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.

and that repentance and remission of sins should be preached in His name to all nations, beginning at Jerusalem.

48 D he ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.

And you are witnesses of these things.

49 D he ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart.”

Behold, I send the Promise of My Father upon you; but tarry in the city of Jerusalem until you are endued with power from on high.” The Ascension

50 P astaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.

And He led them out as far as Bethany, and He lifted up His hands and blessed them.

51 D he ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.

Now it came to pass, while He blessed them, that He was parted from them and carried up into heaven.

52 D he ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.

And they worshiped Him, and returned to Jerusalem with great joy,

53 D he rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!

and were continually in the temple praising and blessing God. Amen.