1 A tëherë tërë asambleja ngriti zërin dhe filloi të bërtasë; dhe atë natë populli qau.

So all the congregation lifted up their voices and cried, and the people wept that night.

2 D he të gjithë bijtë e Izraelit murmurisnin kundër Moisiut dhe kundër Aaronit dhe tërë asambleja u tha atyre: "Sikur të kishim vdekur në vendin e Egjiptit ose të kishim vdekur në këtë shkretëtirë!

And all the children of Israel complained against Moses and Aaron, and the whole congregation said to them, “If only we had died in the land of Egypt! Or if only we had died in this wilderness!

3 P se Zoti na çon në këtë vend që të biem nga goditja e shpatave? Gratë dhe fëmijët tanë do të bëhen pre e armikut. A nuk do të ishte më mirë për ne të kthehemi në Egjipt?".

Why has the Lord brought us to this land to fall by the sword, that our wives and children should become victims? Would it not be better for us to return to Egypt?”

4 D he i thanë njëri tjetrit: "Të zgjedhim një kryetar dhe të kthehemi në Egjipt!".

So they said to one another, “Let us select a leader and return to Egypt.”

5 A tëherë Moisiu dhe Aaroni ranë përmbys përpara tërë asamblesë së mbledhur të bijve të Izraelit.

Then Moses and Aaron fell on their faces before all the assembly of the congregation of the children of Israel.

6 J ozueu, bir i Nunit, dhe Kalebi, bir i Jenufehut, që ishin ndër ata që kishin vëzhguar vendin, grisën rrobat e tyre,

But Joshua the son of Nun and Caleb the son of Jephunneh, who were among those who had spied out the land, tore their clothes;

7 d he i folën kështu asamblesë së bijve të Izraelit: "Vendi që kemi përshkuar për ta vëzhguar është një vend i mirë, shumë i mirë.

and they spoke to all the congregation of the children of Israel, saying: “The land we passed through to spy out is an exceedingly good land.

8 N ë rast se Zoti kënaqet me ne, do të na çojë në këtë vend dhe do të na japë neve, "një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë".

If the Lord delights in us, then He will bring us into this land and give it to us, ‘a land which flows with milk and honey.’

9 V etëm mos ngrini krye kundër Zotit dhe mos kini frikë nga populli i vendit, sepse ai do të jetë ushqimi ynë; mbrojtja e tyre është larguar nga ata dhe Zoti është me ne; mos kini frikë nga ata".

Only do not rebel against the Lord, nor fear the people of the land, for they are our bread; their protection has departed from them, and the Lord is with us. Do not fear them.”

10 A tëherë tërë asambleja foli për t’i vrarë me gurë; por lavdia e Zotit iu shfaq në çadrën e mbledhjes tërë bijve të Izraelit.

And all the congregation said to stone them with stones. Now the glory of the Lord appeared in the tabernacle of meeting before all the children of Israel. Moses Intercedes for the People

11 P astaj Zoti i tha Moisiut: "Deri kur do të më përçmojë ky popull? Dhe deri kur do të refuzojnë të besojnë pas gjithë atyre mrekullive që kam bërë në mes të tyre?

Then the Lord said to Moses: “How long will these people reject Me? And how long will they not believe Me, with all the signs which I have performed among them?

12 U në do ta godas me murtajë dhe do ta shkatërroj, por do të bëj prej teje një komb më të madh dhe më të fuqishëm se ai".

I will strike them with the pestilence and disinherit them, and I will make of you a nation greater and mightier than they.”

13 M oisiu i tha Zotit: "Por do ta dëgjojnë Egjiptasit, nga mesi i të cilëve e ke ngritur këtë popull për fuqinë tënde,

And Moses said to the Lord: “Then the Egyptians will hear it, for by Your might You brought these people up from among them,

14 d he do t’ia bëjnë të ditur banorëve të këtij vendi. Ata kanë dëgjuar që ti, o Zot, je në mes të këtij populli, i shfaqesh atij sy për sy, që reja jote qëndron mbi ta dhe që ecën para tyre ditën në një kolonë reje dhe natën në një kolonë të zjarrtë.

and they will tell it to the inhabitants of this land. They have heard that You, Lord, are among these people; that You, Lord, are seen face to face and Your cloud stands above them, and You go before them in a pillar of cloud by day and in a pillar of fire by night.

15 T ani në se e bën këtë popull të vdesë si një njeri të vetëm, kombet që kanë dëgjuar namin tënd do të flasin, duke thënë:

Now if You kill these people as one man, then the nations which have heard of Your fame will speak, saying,

16 " Me qenë se Zoti nuk ka qenë i zoti ta futë këtë popull në vendin që ishte betuar t’i jepte, e vrau në shkretëtirë".

‘Because the Lord was not able to bring this people to the land which He swore to give them, therefore He killed them in the wilderness.’

17 P or tani, të lutem, le të shfaqet fuqia e Zotit tim në madhështinë e saj, ashtu si fole duke thënë:

And now, I pray, let the power of my Lord be great, just as You have spoken, saying,

18 " Zoti është i ngadaltë në zemërim dhe i madh në mëshirë; ai fal padrejtësinë dhe mëkatin, por nuk lë pa ndëshkuar fajtorin, duke dënuar paudhësinë e etërve te bijtë, deri në brezin e tretë ose të katërt".

‘The Lord is longsuffering and abundant in mercy, forgiving iniquity and transgression; but He by no means clears the guilty, visiting the iniquity of the fathers on the children to the third and fourth generation. ’

19 F ale paudhësinë e këtij populli, me madhështinë e mëshirës sate, ashtu siç e ke falur këtë popull nga Egjipti deri këtu".

Pardon the iniquity of this people, I pray, according to the greatness of Your mercy, just as You have forgiven this people, from Egypt even until now.”

20 A tëherë Zoti tha: "Unë fal, ashtu si kërkove ti;

Then the Lord said: “I have pardoned, according to your word;

21 p or, ashtu siç është e vërtetë që unë jetoj, e gjithë toka do të jetë plot me lavdinë e Zotit,

but truly, as I live, all the earth shall be filled with the glory of the Lord —

22 d he tërë këta njerëz që kanë parë lavdinë time dhe mrekullitë që kam bërë në Egjipt e në shkretëtirë, dhe më kanë tunduar dhjetë herë dhe nuk e kanë dëgjuar zërin tim,

because all these men who have seen My glory and the signs which I did in Egypt and in the wilderness, and have put Me to the test now these ten times, and have not heeded My voice,

23 m e siguri nuk kanë për ta parë vendin që u betova t’u jap etërve të tyre. Askush nga ata që më kanë përçmuar nuk ka për ta parë;

they certainly shall not see the land of which I swore to their fathers, nor shall any of those who rejected Me see it.

24 p or shërbëtorin tim Kaleb, duke qenë se veproi i shtyrë nga një frymë tjetër e më ka ndjekur plotësisht, unë do ta fus në vendin ku ka shkuar; dhe pasardhësit e tij do ta zotërojnë.

But My servant Caleb, because he has a different spirit in him and has followed Me fully, I will bring into the land where he went, and his descendants shall inherit it.

25 A malekitët dhe Kananejtë banojnë në luginë, nesër kthehuni prapa dhe nisuni drejt shkretëtirës, në drejtim të Detit të Kuq".

Now the Amalekites and the Canaanites dwell in the valley; tomorrow turn and move out into the wilderness by the Way of the Red Sea.” Death Sentence on the Rebels

26 Z oti u foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë:

And the Lord spoke to Moses and Aaron, saying,

27 " Deri kur do të duroj këtë asamble të keqe që murmurit kundër meje? Unë dëgjova murmuritjet që bëjnë bijtë e Izraelit kundër meje.

“How long shall I bear with this evil congregation who complain against Me? I have heard the complaints which the children of Israel make against Me.

28 U thuaj atyre: Ashtu siç është e vërtetë që unë jetoj, thotë Zoti, unë do t’ju bëj atë që kam dëgjuar prej jush.

Say to them, ‘As I live,’ says the Lord, ‘just as you have spoken in My hearing, so I will do to you:

29 K ufomat tuaja do të bien në këtë shkretëtirë; ju të gjithë që jeni regjistruar, nga mosha njëzet vjeç e lart, dhe që keni murmuritur kundër meje,

The carcasses of you who have complained against Me shall fall in this wilderness, all of you who were numbered, according to your entire number, from twenty years old and above.

30 n uk do të hyni me siguri në vendin ku u betova se do të banoni, me përjashtim të Kalebit, birit të Jefunehut, dhe të Jozueut, birit të Nunit.

Except for Caleb the son of Jephunneh and Joshua the son of Nun, you shall by no means enter the land which I swore I would make you dwell in.

31 T ë vegjlit tuaj përkundrazi, që ju thatë se do të ishin viktima të armiqve, do t’i fus; dhe ata do të njohin vendin që ju keni përçmuar.

But your little ones, whom you said would be victims, I will bring in, and they shall know the land which you have despised.

32 P or sa për ju, kufomat tuaja do të bien në këtë shkretëtirë.

But as for you, your carcasses shall fall in this wilderness.

33 D he bijtë tuaj do të kullosin kopetë në shkretëtirë dyzet vjet me radhë dhe do të mbajnë ndëshkimin për pabesitë tuaja, deri sa të treten kufomat tuaja në shkretëtirë.

And your sons shall be shepherds in the wilderness forty years, and bear the brunt of your infidelity, until your carcasses are consumed in the wilderness.

34 N ë bazë të numrit të ditëve që keni përdorur për të vëzhguar vendin, domethënë dyzet ditë, për çdo ditë do të mbani fajin tuaj një vit, gjithsej, pra, dyzet vjet; dhe kështu do të kuptoni se ç’do të thotë që unë jam tërhequr nga ju.

According to the number of the days in which you spied out the land, forty days, for each day you shall bear your guilt one year, namely forty years, and you shall know My rejection.

35 U në, Zoti, fola; me siguri, kështu do të veproj kundër gjithë kësaj asambleje të keqe që u mblodh kundër meje; në këtë shkretëtirë do të treten dhe këtu do të vdesin".

I the Lord have spoken this. I will surely do so to all this evil congregation who are gathered together against Me. In this wilderness they shall be consumed, and there they shall die.’”

36 N jerëzit që Moisiu kishte dërguar për të vëzhguar vendin, mbas kthimit të tyre e kishin shtyrë tërë asamblenë të murmuriste kundër tij, duke paraqitur një raport të keq për vendin,

Now the men whom Moses sent to spy out the land, who returned and made all the congregation complain against him by bringing a bad report of the land,

37 a ta njerëz, që kishin përpiluar raportin e keq për vendin, vdiqën nga një plagë përpara Zotit.

those very men who brought the evil report about the land, died by the plague before the Lord.

38 P or Jozueu, bir i Nunit, dhe Kalebi, bir i Jefunehut, mbetën të gjallë midis gjithë atyre që kishin shkuar të vëzhgonin vendin.

But Joshua the son of Nun and Caleb the son of Jephunneh remained alive, of the men who went to spy out the land. A Futile Invasion Attempt

39 A tëherë Moisiu u njoftoi këto fjalë tërë bijve të Izraelit, dhe populli ndjeu një dhimbje të thellë.

Then Moses told these words to all the children of Israel, and the people mourned greatly.

40 U ngritën herët në mëngjes dhe u ngjitën në majë të malit, duke thënë: Ja ku jemi; ne do të ngjitemi në vendin për të cilin na foli Zoti, sepsee kemi mëkatuar".

And they rose early in the morning and went up to the top of the mountain, saying, “Here we are, and we will go up to the place which the Lord has promised, for we have sinned!”

41 P or Moisiu tha: "Pse e shkelni urdhrin e Zotit? Nuk ka për t’ju dalë mbarë.

And Moses said, “Now why do you transgress the command of the Lord ? For this will not succeed.

42 M os u ngjitni, sepse do t’ju mundin armiqtë tuaj, Zoti nuk është në mes jush.

Do not go up, lest you be defeated by your enemies, for the Lord is not among you.

43 P ara jush në fakt ndodhen Amalekitët dhe Kananejtë, dhe ju do të rrëzoheni nga shpatat e tyre; sepse jeni larguar nga rruga e Zotit, Zoti nuk do të jetë me ju".

For the Amalekites and the Canaanites are there before you, and you shall fall by the sword; because you have turned away from the Lord, the Lord will not be with you.”

44 M e gjithë atë ata patën guximin të ngjiten në majë të malit; por arka e besëlidhjes së Zotit dhe Moisiu nuk lëvizën nga mesi i kampit.

But they presumed to go up to the mountaintop. Nevertheless, neither the ark of the covenant of the Lord nor Moses departed from the camp.

45 A tëherë Amalekitët dhe Kananejtë, që banonin mbi këtë mal, zbritën poshtë, i thyen dhe i vunë përpara deri në Hormah.

Then the Amalekites and the Canaanites who dwelt in that mountain came down and attacked them, and drove them back as far as Hormah.